สิทธิมนุษย์ชน: สิทธิในการแจ้งความร้องทุกข์

Main Article Content

เยาวเรศ จินดา

บทคัดย่อ

สิทธิมนุษย์ชน : สิทธิในการแจ้งความร้องทุกข์ ในปัจจุบันได้เน้นหนักไปที่การคุ้มครองสิทธิ
ของผู้ถูกกล่าวหา สิทธิในการแจ้งความร้องทุกข์สรุปได้ว่าประชาชนมีสิทธิร้องทุกข์ในเรื่องต่าง ๆ และ
มีสิทธิฟ้องหน่วยงานของรัฐได้ มาตรา 61 บุคคลย่อมมีสิทธิเสนอเรื่องราวร้องทุกข์ และได้รับแจ้งผล
การพิจารณา ภายในเวลา อันสมควร ทั้งนี้ ตามที่กฎหมายบัญญัติ มาตรา 62 สิทธิของบุคคลที่จะฟ้อง หรือองค์กรของรัฐ ที่เป็นนิติบุคคล ให้รับผิดเนื่องจากการกระทำ หรือการละเว้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จินดา เ. . (2021). สิทธิมนุษย์ชน: สิทธิในการแจ้งความร้องทุกข์. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 8(2), 81–90. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/248625
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กมล ทองธรรมชาติ และ พรศักดิ์ ผ่องแผ้ว. (2539). ข้าราชการไทยความสำนึกและอุดมการณ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กรมวิชาการกระทรวงศึกษา. (2544). คำบรรยายเกี่ยวกับแนวคิด และทฤษฎีในการพัฒนาคุณธรรมที่เน้นความมีวินัยและความเป็นประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ คุรุสภาลาดพร้าว.

เกียรติขจร วัจนะสวัสดิ์. (2551). คำอธิบายกฎหมายอาญาภาค 1 บทบัญญัติทั่วไป. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ลักษณ์.

เกรียงไกร เจริญธนาวัฒน์. (2556). หลักพื้นฐานกฎหมายมหาชน. (พิมพครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน.

คู่มือดำเนินการทางวินัยการอุทธรณ์และการร้องทุกข์ของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2554). สำนักพิมพ์ คุรุสภาลาดพร้าว.

จิตติ ติงศัภทิย์. (2555). หลักวิชาชีพนักกฎหมาย.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นพนิธิ สุริยะ. (2559). สิทธิมนุษยชน : แนวคิดและการคุ้มครอง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิญญูชน.

ปวีณ ณ นคร. (2527). แนวทางการสร้างวินัยข้าราชการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงาน ก.ค. กระทรวงศึกษาธิการ.

ศูนย์ส่งเสริมจริยธรรม. (2548). ค่านิยมสร้างสรรค์ของเจ้าหน้าที่ของรัฐ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาข้าราชการพลเรือน สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.