ZEN BUDDHIST PHILOSOPHY : BACKGROUND AND THE ESSENCE AND CONTEMPORARY LIFE

Main Article Content

ฺBoonyawat Boontawong
Phrakhru Bhavanabodhikun

Abstract

This article aims to (1) Studying the history of Zen Buddhism, (2) Analysis of Buddhist substance of Zen philosophy, and (3) Synthesis of Buddhist essence, Zen philosophy and contemporary life. "Zen" means meditation or contemplation is the use of the mind to focus on understanding the truth, and used as the name of a sect that is separate from Mahayana Buddhism, Separated from the sect "Theravada" After the 2nd Amendment. Mahayana Buddhism is a progressive group, not attached to the original form, Dare to think and interpret original teachings, especially when thinking and narrating, not only thinking and narrating, but also to bring them into practice in daily life. That is why Zen Buddhism spread widely, there is a growing number of worshipers respectively. The essence of Zen Buddhism is the view of "Buddhism" by Zen Buddhist Philosophy believes that all human beings can reach the Buddha image. And the view of "genuine mind" is pure mind. But later lust Prejudice makes human beings attached and fascinated. If humans destroy ignorance is a misunderstanding and enchantment. The mind will become the original mind. Today, there is a wide study of Zen Buddhism. By means of being conscious and conscious and awake in the present Relieve anxiety there is clearly happiness in life.

Article Details

How to Cite
Boontawong ฺ., & Bhavanabodhikun, P. (2021). ZEN BUDDHIST PHILOSOPHY : BACKGROUND AND THE ESSENCE AND CONTEMPORARY LIFE. Journal of Graduate MCU KhonKaen Campus, 8(3), 25–37. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/247619
Section
Academic Article

References

ดังตฤณ. (2556). เซนในการทำงานอย่างเซียน.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ฮาวฟาร์.

ติช นัท ฮันห์. (2560). ศิลปะแห่งการสื่อสาร. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เนชั่นบุคส์.

นพพร เทพสิทธา. (2556). คู่มือชีวิต. (ตอนที่ 12). กรุงเทพมหานคร: บริษัท เอ.เอส.พี ดีไซน์ พริ้นติ้ง จำกัด.

พระมหาสุรชัย ชยาภิวฑฺฒโน (พุดซู). (2561). แนวคิดเรื่องจิตเดิมแท้ในพุทธปรัชญาเซน. วารสารมนุษยศาสตร์, 25(2), 417-418.

พระมหาคะนอง ชาวทองหลาง. (2550). วิธีการบรรลุธรรมในพุทธปรัชญารินไซเซน. วารสารพุทธศาสน์ศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 4(1), 6-7.

พระมหาประสงค์ กิตฺติญาโณ (พรมศรี). (2557). การพัฒนาจิตแบบพุทธนิกายเซน. นนทบุรี: สำนักพิมพ์วารา.

พระไพศาล วิสาโล. (2559).ความสุขอยู่ที่ใจ หันมาเมื่อไหร่ก็เจอ. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนพับลิซซิ่ง จำกัด.

พัทธมน วงษ์รัตนะ. (2561). ภิกษุณีนิรามิสาแง่งามแห่งสติ เกื้อกูลและขัดเกลาใจเราให้อยู่กับความจริง ณ ปัจจุบัน. สืบค้นเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2564, จาก https://adaybulletin.com/talk-conversation-sister-niramisa/24646.

พจนา จันทรสันติ (แปล). ติช นัท ฮันห์(เขียน). (2546). กุญแจเซน. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโกมลคีมทอง.

พุทธทาสภิกขุ. (2547).สูตรของเว่ยหลาง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สุขภาพใจ.

พุทธทาสภิกขุ. (ม.ป.ป.). วิถีแห่งการเข้าถึงพุทธธรรม. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.

พระอาจารย์ชา สุภัทโท. (2536). โพธิญาณ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). อุบลราชธานี: วัดหนองป่าพง.

ภิกษุณีอัมพิกา อัคคชินญาณ. (2551). ก้าวย่างอย่างเซน.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สุขภาพใจ.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.(2539).พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วศิน อินทสระ. (2546). พุทธปรัชญามหายาน. กรุงเทพมหานคร: คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัย

รามคำแหง.

ว. วชิรเมธี. (2553). ความทุกข์มาโปรด ความสุขโปรยปราย.กรุงเทพมหานคร: ปราณ พับลิซซิ่ง จำกัด.

สมภาร พรมทา. (2546). พุทธศาสนานิกายเซน. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

สม สุจีรา. (2560). ทวาร 6 ศาสตร์แห่งการรู้ตนเอง. (พิมพ์ครั้งที่ 32). กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง แอนพับลิซซิ่ง จำกัด.

หวังเหยียน (เรียบเรียง). พีร ดำรงรัตน์ (แปล). (2562). ปัญญาแห่งเซน. กรุงเทพมหานคร: วาราพับลิซซิ่ง.

อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสต์. (2539). พระพุทธศาสนามหายาน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.

เอกวุฒิ กาวิละ. (2561). ศึกษาพุทธศาสนานิกายเซนที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตของชาวญี่ปุ่นที่พำนักอาศัยในจังหวัดเชียงใหม่. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.