วิเคราะห์แนวคิดมนุษยนิยมในพุทธปรัชญาเถรวาท

Main Article Content

พระมหาอรรถพงษ์ สิริโสภโณ (ศรีระวงษ์)
จรัส ลีกา

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดพุทธปรัชญาเถรวาทที่มีมุมมองต่อมนุษยนิยม 3 มิติ คือ 1) มิติทางปรวิสัย ที่เห็นว่า มนุษย์มีคุณลักษณะสากล เป็นส่วนหนึ่งในธรรมชาติ เป็นไปตามธรรมชาติ อยู่ภายใต้กฏไตรลักษณ์ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งในธรรมชาติ มีพลวัตไปตามปัจจัยปรุงแต่ง และประกอบด้วยขันธ์ 5 จึงมีลักษณะเป็นธรรมชาตินิยม สัจนิยม และเหตุผลนิยม 2) มิติทางอัตวิสัย เพราะเห็นว่ามนุษย์มีคุณลักษณะเฉพาะด้วยความเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ ลักษณะเฉพาะตามกรรม ลักษณะเฉพาะของนามธรรมพิเศษที่แตกต่างจากสัตว์อื่น (เวทนา สัญญา สังขารและวิญญาณ) ทำให้มีความรู้สึก มีความจำ มีการคิดวิเคราะห์ และมีปัญญาสูงกว่าสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นๆ มีคุณธรรมและจริยธรรม มีศักยภาพในการพัฒนาตนเองจนถึงระดับอริยมนุษย์ ทำให้มีลักษณะเป็นปฏิบัตินิยม กรรมนิยม ประสบการณ์นิยม มนุษยธรรมนิยม สัมพัทธนิยม มัชฌิมนิยม และประโยชน์สุขนิยม 3) มิติทางอนัตตภาวะวิสัย ที่เห็นว่า มนุษย์และสรรพสิ่งในมิติของสภาวธรรม ไม่มีความสำคัญมั่นหมายว่าเป็นตัวตนมนุษย์ เพราะเป็นเพียงส่วนประกอบของขันธ์ 5 จึงมองชีวิตมนุษย์ในมิติของความไม่มีตัวตน มีปัญญาญาณในอริยสัจ ทำให้มีลักษณะเป็นธรรมนิยม และเสรีนิยม

Article Details

How to Cite
สิริโสภโณ (ศรีระวงษ์) พ. ., & ลีกา จ. . . (2020). วิเคราะห์แนวคิดมนุษยนิยมในพุทธปรัชญาเถรวาท. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(4), 1–18. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/246312
บท
บทความวิชาการ

References

คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. (2549). มนุษย์กับการใช้ เหตุผล. มหาสารคาม : สำนักพิมพ์

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เดือน คำดี. (2534). พุทธปรัชญา. กรุงเทพมหานคร : โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.

ประยงค์ แสนบุราณ. (2547). ปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.

ปรุตม์ บุญศรีตัน. (2556). พุทธอภิปรัชญา : ความจริงเกี่ยวกับจักรวาล โลก มนุษย์ และสังสารวัฏ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่ง

จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (2521). ธรรมะเป็นรากฐานแห่งความเป็นมนุษย์. กรุงเทพมหานคร : ธรรมสภา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพมหานคร : บริษัท

เอส.อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร : บริษัท

เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2556). หลักสูตรอารยชน. กรุงเทพมหานคร : เจริญดี มั่นคงการพิมพ์.

ฟื้น ดอกบัว. (2555). ปวงปรัชญาอินเดีย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : สยามปริทัศน์ จำกัด.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหา

จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

รัตนะ บัวสนธ์. (2556). ปรัชญาวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2540). พจนานุกรมศัพท์ปรัชญาอังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร : ราชบัณฑิตยสถาน.

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2542). พระพุทธศาสนากับ ปัญหาทางอภิปรัชญา. (พิมพ์ครั้งที่ 2).

กรุงเทพมหานคร : มหามกุฏราชวิทยาลัย.

สมัคร บุราวาศ. (2490). คำบรรยายวิชาปรัชญา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราช วิทยาลัย.

สมัคร บุราวาส. (2554). ปรัชญาพราหมณ์ในสมัยพุทธกาล. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ศยาม.

สิทธิ์ บุตรอินทร์. (2554). ปรัชญาเปรียบเทียบ มนุษยนิยมตะวันออกกับตะวันตก. กรุงเทพมหานคร : สร้างสรรค์บุ๊คส์.

แสง จันทร์งาม. (2521). พุทธศาสนวิทยา. พระนคร : สำนักพิมพ์บรรณาคาร.