THAI YUAN : THE DEVELOPMENT FOOD FOR THE CREATIVE ECONOMY IN UTTARADIT PROVINCE

Main Article Content

Suttipong Srichoumpol
Chontida Utessanan
Trongkamol Sanamket

Abstract

Research on “Thai-Yuan: Developing Creative Economy Folk Food in Uttaradit Province” The Objective To study the source and cooking methods of various Tai-Yuan people, Tha Pla District, Uttaradit Province. Beliefs and sources Methods of acquisition and consumption behavior A study of only Tai-Yuan people, Tha Pla District, Uttaradit Province. From a group of knowledgeable people aged 50 years and over Cook Be a provider of information and guidelines for creating value added, promoting the creative economy. The research results were found that Local food of Tai-Yuan people, Tha Pla District, Uttaradit Province. There is a wide variety and there are sources and methods of obtaining different types of food of the Tai-Yuan people of Uttaradit Province, with naturally occurring vegetables and market ingredients that are used as garnishes in food. Some vegetables are popular because they are rare seasonal vegetables and the knowledge of their composition. Cooking method from Tai-Yuan people, Tha Pla District, Uttaradit Province. Is a database to continue to add value in the creative economy.

Article Details

How to Cite
Srichoumpol, S. ., Utessanan, C. . ., & Sanamket, T. . . (2020). THAI YUAN : THE DEVELOPMENT FOOD FOR THE CREATIVE ECONOMY IN UTTARADIT PROVINCE. Journal of Graduate MCU KhonKaen Campus, 7(4), 330–344. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jg-mcukk/article/view/245172
Section
Research Article

References

กอบแก้ว นาจพินิจ. (2552). อาหารไทย. กรุงเทพมหานคร : คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.

จิตรลดา โยคิน, จิตลัดดา เทพพิบูรย์, บัลกีส เด็งสาแม และ ปาริทัศน์ ญาตินิยม. (2549). หมี่ตะคุของดีโคราช นครราชสีมา : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

ประเวศ วะสี. (2536). ภูมิปัญญาชาวบ้านกับการพัฒนาชนบท เล่ม 2. กรุงเทพมหานคร : อัมรินทร์พริน ติ้งกรุ๊ป.

พรเทพ อนุสสรนิติสาร และคณะ. (2548).โครงการจัดทำระบบสารสนเทศแบบเว็บ เพื่อการจัดวัตถุดิบเครื่องปรุง เครื่องใช้และอุปกรณ์ตกแต่ง สำหรับร้านอาหารไทยในต่างประเทศ. กรุงเทพมหานคร : คณะวิศวกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

พรพล รมย์นุกุล. (2542). การถนอมอาหาร. กรุงเทพ : โครงการส่งเสริมเข้าสู่ตำแหน่งทางวิชาการสถาบันราชภัฏนครราชสีมา.

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2551. กรุงเทพมหานคร : ราชบัณฑิตยสถาน.

ศูนย์ศิลปะวัฒนา สถาบันราชภัฏนครราชสีมา. (2543). ของดีโคราชเล่มที่ 3. สาขา คหกรรมศิลป์นครราชสีมา : สงวนวงษ์.

สมศรี เจริญเกียรติกุล และคณะ. (2546). การพัฒนาชุดสำรับอาหารไทยเพื่อสุขภาพ. กรุงเทพมหานคร : สถาบันวิจัยโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล.

สมศรี เจริญเกียรติกุล และคณะ. (2545). คุณค่าและประโยชน์ของอาหารไทยที่อาจจะส่งเสริมการมีอายุที่ยืนยาว. กรุงเทพมหานคร : สถาบันวิจัยโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล.

สมาน แสงมะลิ. (2529). นโยบายศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านเอกสารเผยแพรลิขสิทธิ์. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สาโรช บัวศรี. (2532). “จริยธรรมในสังคมไทย” ในรายงานสัมมนาจริยธรรมในสังคมปัจจุบัน.หน้า 13. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.

สำนักวิทยบริการ สถาบันราชภัฏนครราชสีมา. (2549). ฐานข้อมูลอาหารพื้นบ้าน. http://www.library.nnu.ac.th

สุรชัย จิวเจริญสกุล และคณะ. (2550). การพัฒนารูปแบบการสร้างระบบธุรกิจร้านอาหารไทยมืออาชีพ.กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สุรชัย จงจิตงาม. ท่องเที่ยว-เรียนรู้ ล้านนา เชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง. [ม.ป.ท.] : [ม.ป.พ.], [ม.ป.ป.]. หน้า 16. www.hugchiangkham.com

เอกวิทย์ ณ ถลาง. (2540). ภูมิปัญญาชาวบ้านสี่ภูมิภาค วิถีชีวิตและกระบวนการเรียนรู้ของ ชาวบ้านไทย. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

เอกวิทย์ ณ ถลาง. (2546). ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการจัดการความรู้. กรุงเทพมหานคร : อมรินทร์.

Lewis, M. Paul (ed.), (2009). Ethnologue: Languages of the World, Sixteenth edition. Entry for Northern Thai Dallas, Tex.: SIL International.