การตั้งชื่อวัดในพระพุทธศาสนากับความคิด ความเชื่อ และค่านิยม ในอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ
คำสำคัญ:
ชื่อวัด, อำเภอพระประแดง, จังหวัดสมุทรปราการบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาที่มาและวิเคราะห์ความคิด ความเชื่อ และค่านิยม ที่ปรากฏในชื่อวัดในอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 38 รายชื่อ โดยเก็บข้อมูลจากเอกสารและการสัมภาษณ์บุคคลในพื้นที่ ผลการศึกษาพบว่า ที่มาของการตั้งชื่อวัดในอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการแบ่งได้ 6 กลุ่ม คือ 1) การตั้งชื่อวัดตามชื่อตำบลหรือหมู่บ้าน พบมากที่สุด จำนวน 13 รายชื่อ คิดเป็นร้อยละ 34.21 2) การตั้งชื่อวัดตามลักษณะทางภูมิศาสตร์ พบจำนวน 9 รายชื่อ คิดเป็นร้อยละ 23.68 3) การตั้งชื่อวัดตามบุคคลสำคัญที่เกี่ยวข้องกับวัด พบจำนวน 7 รายชื่อ คิดเป็นร้อยละ 18.42 4) การตั้งชื่อวัดตามเหตุการณ์สำคัญ พบจำนวน 5 รายชื่อ คิดเป็นร้อยละ 13.16 5) การตั้งชื่อวัดตามพืชพรรณธรรมชาติ พบจำนวน 3 รายชื่อ คิดเป็นร้อยละ 7.90 และ 6) การตั้งชื่อวัดโดยเกี่ยวข้องกับชื่อภาษามอญ พบจำนวน 1 รายชื่อ คิดเป็นร้อยละ 2.63 และชื่อวัดในอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ ยังแสดงให้เห็นความคิด ความเชื่อ และค่านิยมของคนพระประแดง 5 ประการ ได้แก่ 1) การให้ความสำคัญกับสถานที่และสิ่งแวดล้อมโดยรอบวัด 2) ค่านิยมเรื่องการให้ความเคารพและให้เกียรติบุคคลสำคัญ 3) การให้ความสำคัญกับเหตุการณ์สำคัญของวัด 4) ความเชื่อ เรื่องพระพุทธศาสนาและความเชื่อเรื่องสวรรค์ และ 5) การให้ความสำคัญกับกลุ่มชาติพันธุ์มอญ
References
กุสุมา สุ่มมาตร์. (2552). การปรับเปลี่ยนชื่อวัดในจังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ขนิษฐา จิตชินะกุล. (2545). คติชนวิทยา. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
ซิลวี่ ฮอลลิงก้า. (2565). พระอินทร์ : บทบาทในพุทธประวัติ. สืบค้นจาก https://www.silpa-mag.com/history/article_92784
นฤมล ตุงคะโหตร. (2547). การตั้งชื่อวัดในพุทธศาสนาในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปนิตา จิตมุ่ง. (2554). การตั้งชื่อถนนในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาภาษาไทย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัชนีกร เศรษโฐ. (2532). โครงสรางสังคมและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ:ราชบัณฑิตยสถาน.
วจี โสภาเพียร. (2552). การศึกษาเปรียบเทียบสถาปัตยกรรมในวัดมอญและวัดไทยในเขตเมืองนครเขื่อนขันธ์ในสมัยรัตนโกสินทร์. สารนิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาโบราณคดี, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วนิดา ตรีสวัสดิ์. (2561). การตั้งชื่อวัดในอำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงวิจัย ครั้งที่ 6: การเกษตรก้าวไกล สังคมไทยยั่งยืน, (หน้า 1277-1285). ราชบุรี: สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
สำราญ จูช่วย. (2561). รายงานวิจัยเรื่อง ภูมินามวัดในอำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.
สุพรรณี เรืองสงค์. (2564). การตั้งชื่อวัดมอญในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวรรณวิทัศน์, 21(2), หน้า 27-57.
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2558). หลักเกณฑ์การตั้งชื่อวัด. สืบค้นจาก https://www.onab.go.th/th/content/category/detail/id/57/iid/2477
สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2567). ทะเบียนวัด. สืบค้นจาก http://binfo.onab.go.th/Temple/Temple-List-View.aspx?search=&pagesize=20&pageno=1&sortexpr=&sortorder=&NameTemp=&TypeTemp=&Sect=&Province=11&District=1104&SubDistrict=
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2549). กว่าจะเป็นนักภาษาศาสตร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัญชลิน ปานทอง. (2560). การตั้งชื่อคลองในพื้นที่ฝั่งธนบุรี จังหวัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
- บทความในวารสารวิชาการมนุษย์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ ไม่ใช่ความคิดเห็นของกองบรรณาธิการ และไม่ใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการและ/หรือของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
- กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
- บทความที่ได้รับตีพิมพ์จะมีการตรวจความถูกต้องเหมาะสมจากกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาที่เกี่ยวข้อง (peer review) จำนวน 3 คน โดยผู้ทรงคุณวุฒิจะไม่ทราบผู้นิพนธ์ และผู้นิพนธ์ไม่ทราบชื่อผู้ทรงคุณวุฒิ (double-blind peer review)