การจัดการภาครัฐแนวใหม่กับการบริหารจัดการมหาวิทยาลัยในยุคโควิด-19
คำสำคัญ:
การศึกษา, โควิด-19บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบที่เกิดจากโควิด-19 ที่มีต่อการบริหารจัดการของมหาวิทยาลัย และเพื่อเสนอแนวทางในการบริหารจัดการของมหาวิทยาลัย จากการศึกษาพบว่าโควิด-19 ส่งผลกระทบต่อด้านเศรษฐกิจและสังคม และมหาวิทยาลัยได้รับผลกระทบโดยตรง อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยของรัฐจะต้องปรับตัวในทันต่อการเปลี่ยนแปลงโดย นำแนวคิดการจัดการภาครัฐแนวใหม่มาปรับใช้ ได้แก่ การปรับรูปแบบการเรียนการสอน การปรับรูปแบบการทำงานในสถานศึกษา การให้ความรู้ความเข้าใจแก่นักศึกษาและบุคลากรทางการศึกษา การบริหารจัดการด้านการเงินการคลังในรูปแบบใหม่ ซึ่งมีแนวทางการพัฒนาดังนี้ 1) ส่งเสริมการฝึกอบรมพัฒนาการใช้เทคโนโลยีให้กับบุคลากรทั้งสายวิชาการและสายสนับสนุน 2) สร้างระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ และระบบอีเลิร์นนิ่ง เพื่ออำนวยความสะดวกในการปฏิบัติงาน กำกับ ติดตาม ตรวจสอบ และประเมินผลงาน 3) จัดอุปกรณ์การเรียนการสอนให้กับนักศึกษาที่ไม่มีความพร้อม 4) สร้างแรงจูงใจในการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนทั้งในลักษณะค่าตอบแทนและสิ่งที่ไม่ใช่ค่าตอบแทน 5) ปรับรูปแบบการประเมินผลการปฏิบัติงานให้สอดคล้องกับสถานการณ์ปัจจุบัน 6) สนับสนุนการการปฏิบัติงานที่มีลักษณะผ่านออนไลน์และปฏิบัติงานที่บ้าน และ 7) มหาวิทยาลัยต้องสร้างเครือข่ายและพัฒนาระบบการศึกษา ทั้งนี้เพื่อให้เกิดการปรับตัวขององค์กรให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในยุคปัจจุบัน
References
กรมควบคุมโรค. (2564). ผลกระทบเชิงเศรษฐกิจและสังคมจากการระบาดของโรคโควิด-19 ในระดับโลกและในประเทศไทย. สืบค้นจาก https://ddc.moph.go.th/uploads/publish/1177420210915075055.pdf
กัมปนาท วงษ์วัฒนพงษ์. (2558). การบริหารการคลังสาธารณะ: ทฤษฎีการประยุกต์ใช้. พิษณุโลก: โรงพิมพ์ทิพย์เสนาการพิมพ์.
กัลยาณี เสนาสุ. (2565ก). การบริหารค่าตอบแทน. [เอกสารประกอบการสอนวิชา PA 931 การบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อความเป็นเลิศ]. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
กัลยาณี เสนาสุ. (2565ข). การบริหารผลการปฏิบัติงาน. [เอกสารประกอบการสอนวิชา PA 931 การบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อความเป็นเลิศ]. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
จิรกิติ์ ทองปรีชา. (2563). แนวทางการบริหารจัดการการเรียนการสอน ภายใต้สถานการณ์ COVID-19 ระดับมัธยมศึกษา พื้นที่โรงเรียนวชิรธรรมสาธิต เขตพระโขนง กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
จิรประภา อัครบวร และประยูร อัครบวร. (2558). บทเรียนจากการปฏิรูประบบบริหารราชการ เพื่อเตรียมความพร้อมสู่การเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 2(1), หน้า 1-28.
ชาลิณี ฐิติโชติพณิชย์. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการใช้ระบบการทำงานทางไกล (Telework) ของพนักงาน กรณีศึกษาบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งในเขตกรุงเทพมหานคร: มอง “work from home” ผ่านงานวิจัย. The TSIS. สืบค้นจาก https://www.thetsis.com/post/work-from-home
ณัฐปคัลภ์ แซ่เอี้ย. (2562). พฤติกรรมการตั้งใจเรียนออนไลน์ในสถานการณ์โควิด-19 ของนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปากร พระราชวังสนามจันทร์. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นฤมล อนุสนธิ์พัฒน์ และอมเรศ กลิ่นบัวแก้ว. (2564). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐไทย ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า (COVID-19). วารสาร การบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(8), หน้า 27-44.
ปกรณ์ ศิริประกอบ. (2559). 3 พาราไดม์ทางรัฐประศาสนศาสตร์: แนวคิด ทฤษฎี และการนำไปปฏิบัติจริง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรรณา วิจิตร และเธียรรัตน์ ธีร์ระพิบูล (2564). รูปแบบการทำงานที่บ้านของบุคลากรในช่วงการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 2 จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิชาการป้องกันควบคุมโรค สคร.2 พิษณุโลก, 8(1), หน้า 30-42.
วรินทร์ พูลผล และธันย์พัทธ์ ใคร้วานิช. (2564). การปรับตัวทางเทคโนโลยีภายหลังโควิด-19: กรณีศึกษานักศึกษาในระดับอุดมศึกษา ใน การประชุมนำเสนอผลงานวิจัยบัณฑิตศึกษาระดับชาติ ครั้งที่ 16 ปีการศึกษา 2564. (หน้า 2030-2042). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยรังสิต.
วสันต์ เหลืองประภัสร์. (2548). การจัดการภาครัฐแนวใหม่กับการบริหารปกครองในระบอบประชาธิปไตย: สองกระแสความคิดในการบริหารงานภาครัฐ "ลูกค้า" หรือ "พลเมือง"?. รัฐศาสตร์สาร, 26(2), หน้า 35-86.
วัยวุฒิ บุญลอย, ธีรังกูร วรบำรุงกุล, มนตรี วิชัยวงษ์ และเริงวิชญ์ นิลโคตร. (2564). โควิด-19 กับ การเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาและสังคม. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 5(1), หน้า 44-57.
เศกสรรค์ คงคชวัน. (2556). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรในการใช้ระบบเทคโนโลยีสารสนเทศในองค์การบริหารส่วนตำบลควนศรี อำเภอบ้านนาสาร จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, (6)3, หน้า 228-247.
Denhardt, J.V., & Denhardt, R.B. (2007). The New Public Service: Serving, Not Steering. New York and London: M.E. Sharpe.
Hood, C. (1991). A Public Management for All Season?. Public Administration, 69(1), pp. 3-19.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
- บทความในวารสารวิชาการมนุษย์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ ไม่ใช่ความคิดเห็นของกองบรรณาธิการ และไม่ใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการและ/หรือของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
- กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
- บทความที่ได้รับตีพิมพ์จะมีการตรวจความถูกต้องเหมาะสมจากกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาที่เกี่ยวข้อง (peer review) จำนวน 3 คน โดยผู้ทรงคุณวุฒิจะไม่ทราบผู้นิพนธ์ และผู้นิพนธ์ไม่ทราบชื่อผู้ทรงคุณวุฒิ (double-blind peer review)
