ภาษาไทยสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม; ความเรียบง่ายที่ไม่ได้รับการยอมรับ

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับภาษาไทยในสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม ความสอดคล้องและความแตกต่างระหว่างภาษาไทยสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามกับการใช้ภาษาไทยในปัจจุบันและข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับสาเหตุที่ภาษาไทยสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามไม่ได้รับการยอมรับจากประชาชนในสมัยนั้น โดยการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับภาษาไทยในสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม ได้แก่ การยกเลิกการใช้ตัวอักษรที่เป็นพยัญชนะจำนวน 13 ตัว ได้แก่ ฃ ฅ ฆ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ณ ศ ษ และ ฬ การยกเลิกสระจำนวน 5 ตัว ได้แก่ ใ-, ฤ, ฤๅ, ฦ และ ฦๅ ส่วน ญ ให้ปรับรูปเขียนเป็น  แทน ในการวางระเบียบการใช้คำศัพท์ได้แก่กำหนดให้ใช้คำสรรพนามในบางคำเท่านั้น ได้แก่ ฉัน เรา ท่าน ท่านทั้งหลาย เขา เขาทั้งหลาย มัน และพวกมัน โดยจำแนกตามบุรุษและพจน์  กำหนดให้ใช้คำตอบรับ ได้แก่ จ้ะ ค่ะ และครับ และกำหนดให้ใช้คำปฏิเสธ ได้แก่ ไม่ และ เปล่า โดยคำศัพท์ทั้งหมดข้างต้นยังคงมีการใช้จนถึงปัจจุบันแต่มีจำนวนคำและความหลากหลายมากขึ้น อย่างไรก็ตามแม้ว่าภาษาไทยสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม จะมีความเรียบง่ายและกะทัดรัด แต่ก็ไม่ได้รับการยอมจากประชาชนในสมัยนั้น สันนิษฐานว่ามาจากการเปลี่ยนแปลงภาษาไทยสมัยจอมพล ป. พิบูลสงคราม เป็นการเปลี่ยนแปลงของภาษาโดยปัจจัยภายนอกและขัดแย้งกับทัศนคติที่มีต่อภาษาของประชาชนในสมัยนั้น การใช้ตัวอักษรตามแบบที่กำหนดอาจทำให้ไม่ทราบที่มาของคำยืมจากภาษาต่างประเทศ และการวางระเบียบการใช้คำศัพท์ไม่สอดคล้องกับสถานการณ์การใช้ภาษาในสังคมไทย