เล็บ: บทบาทและความสำคัญต่อการแสดงนาฏศิลป์ไทย

บทคัดย่อ

การแสดงทางด้านนาฏศิลป์ไทย นอกจากจะให้ความสำคัญกับกระบวนท่าในการร่ายรำที่เป็นเอกลักษณ์ของการแสดงแล้ว ยังให้ความสำคัญกับเครื่องแต่งกายประกอบการแสดงและอุปกรณ์ประกอบการแสดงที่สะท้อนถึงเอกลักษณ์ของการแสดงนั้น ๆ ได้ชัดเจน เล็บนับว่าเป็นอุปกรณ์ประกอบการแสดงชนิดหนึ่งที่ปรากฏในการแสดงตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงการแสดงในปัจจุบัน อีกทั้งยังมีวิวัฒนาการในการพัฒนาให้เหมาะกับยุคสมัย นอกจากนี้การสวมเล็บยังปรากฏในการแสดงทางด้านนาฏศิลป์พื้นบ้านตามภาคต่าง ๆ เช่น การแสดงฟ้อนเล็บ ภาคเหนือ การแสดงฟ้อนซวยมือ ภาคอีสาน การแสดงรำโนรา ภาคใต้ เป็นต้น กระบวนท่ารำและลีลาการเคลื่อนไหวในการใช้เล็บก็มีลักษณะแตกต่างกันตามบริบทของการแสดงในแต่ละภูมิภาค และแตกต่างตามลักษณะของเล็บที่สวมใส่กระบวนท่ารำของแต่ละการแสดงจึงมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว การนำเล็บมาสวมใส่เป็นส่วนประกอบในการแสดงเพื่อให้เกิดความน่าสนใจมากขึ้น ทำให้การแสดงมีความสมบูรณ์ สวยงาม นอกจากนี้การสวมเล็บประกอบการแสดงยังแสดงให้เห็นถึงทักษะของนักแสดงในการใช้อุปกรณ์ได้อย่างคล่องแคล่ว สามารถจัดวางตำแหน่งให้อยู่ในระดับที่ถูกต้องสวยงาม อีกทั้งยังสะท้อนภูมิปัญญาของคนไทยในอดีตซึ่งถือว่าเป็นการสืบทอดวัฒนธรรมการร่ายรำที่สะท้อนเอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่งของไทยได้เป็นอย่างดี