กลวิธีการใช้ภาษาสื่อถึงตัวละครวรรณคดีที่ปรากฏ ในบทเพลงจากวรรณคดีไทย พ.ศ. 2559 – 2560

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีการใช้ภาษาสื่อถึงตัวละครในวรรณคดีที่ปรากฏในบทเพลงจากวรรณคดีไทยตั้งแต่ พ.ศ. 2559 – 2560 บทความนี้ผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากบทเพลงจากวรรณคดีที่ปรากฏในเว็บไซต์ ตั้งแต่ พ.ศ. 2559 – 2560 รวมทั้งสิ้น 28 เพลง ผลการวิจัยพบว่า กลวิธีทางภาษาที่ปรากฏ มีดังนี้ 1) การใช้คำ ได้แก่ การใช้คำมีศักดิ์ การใช้คำสื่ออารมณ์ การใช้คำภาษาอังกฤษ และการใช้คำสแลง ทั้งนี้การใช้คำมีศักดิ์ปรากฏมากที่สุด สื่อให้เห็นว่าบทเพลงจากวรรณคดีไทยนิยมใช้ถ้อยคำที่สละสลวย 2) การใช้สำนวน ได้แก่ การใช้สำนวนเดิมและการใช้สำนวนใหม่ การใช้สำนวนเดิมปรากฏมากที่สุด เนื่องจากการใช้สำนวนที่มีมาแต่โบราณนั้นสามารถอธิบายเนื้อความต่าง ๆ ให้ผู้อ่านได้เข้าใจได้ง่ายและชัดเจน 3) การใช้ภาพพจน์ ได้แก่ ปฏิปุจฉา อติพจน์ อุปมา และอุปลักษณ์ การใช้ภาพพจน์ที่ปรากฏมากที่สุดคือ ปฏิปุจฉา ซึ่งเป็นภาพพจน์ที่แสดงการใช้คำถามโดยไม่ต้องการคำตอบ แต่ใช้เพื่อให้ผู้ฟังฉุกคิดหรือแสดงอารมณ์ความรู้สึกต่าง ๆ