Developing Teaching and Learning According to POLYA’s Problem-Solving Process the Ability to Solve Mathematical Problems of Triangles Pathomsuksa 6
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1.to develop teaching and learning based on Polya’s problem-solving process concept that promotes the ability to mathematical problem solving on the topic of triangles. To be effective according to the criteria of 75/75 2.to compare the ability to mathematical problem solving on triangles. before studying and after studying. 3.to study satisfaction with teaching and learning arrangements. The research instruments included: 1. teaching and learning plan There is Content Validity (=4.71, S.D.=0.35). 2. the test to measure the ability to mathematical problem solving has a reliability of 0.75. 3. Satisfaction questionnaire It has a reliability value of 0.95. The research sample was composed of there are 38 students in Prathom 6/6 at Anubanmahasarakham School, obtained from Cluster Ramdom sampling. The collected data were then analyzed using descriptive statistics consisting of percentages, means, and standard deviations. and compared by t-test Dependent.
The results of the research appear as follows:
1) a teaching and learning based on Polya’s problem-solving process concept that promotes the ability to mathematical problem solving on the topic of triangles. of Grade 6 students created by the researcher had an efficiency of 75.43/77.24, which has an efficiency according to the criterion of 75/75
2) students who receive instruction according to Polya’s problem-solving process concept have a higher ability to mathematical problem solving after studying than before studying. Statistically significant at the .05
3) Satisfaction with teaching and learning according to Polya’s problem-solving process concept is at a high level (=4.41, S.D.=0.56).
Downloads
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) https://www.rbss.ac.th/site/?page_id=4052
คณิศร พานิช และปรียา บุญญสิริ. (2563). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา เรื่อง ร้อยละและอัตราส่วน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นภสร ยั่งยืน และชำนาญ ปาณาวงษ์. (2562). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการโพลยาร่วมกับเทคนิคบาร์โมเดลเพื่อส่งเสริมทักษะการแก้โจทย์ปัญหาเรื่อง การบวกและการลบเศษส่วน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 15(2), 67-79. https://ejournals.swu.ac.th/index.php/jre/article/view/13234
นฤมล อำมะรา, สุรีพร อนุศาสนนันท์ และณัฐกฤตา งามมีฤทธิ์. (2561). การสร้างแบบทดสอบวัดกระบวนการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์สำหรับเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดชลบุรี. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 13(1), 251-262. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/NRRU/article/view/185823
รัฐพงศ์ คงพินิจ (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยวิธีการของโพลยาร่วมกับสื่อจีโอจีบราเพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เรื่องสี่เหลี่ยมมุมฉาก ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
วรรณิกา อ่อนน้อม และดุจเดือน ไชยพิชิต. (2564). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ โดยใช้การจัดการเรียนรู้ตามกระบวนการแก้ปัญหาตามแนวคิดของโพลยาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(6), 200-215. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/249326
วรางคณา สำอาง, พรชัย ทองเจือ และผ่องลักษม์ จิตต์การุญ (2562). เรื่อง การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยการจัดการเรียนรู้ ตามแนวคิดของโพลยาสาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 11(1), 52–61. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/GraduatePSRU/article/view/90659
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). หลักสูตรวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยี (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560).
เอกภพ เฟื่องสำรวจ. (2562). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ลำดับและอนุกรม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ระหว่าง การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบอุปนัยและการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบปกติ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม]. http://202.28.34.124/dspace/handle123456789/157
In’am, A. (2014). The Implementation of the Polya Method in Solving EuclideanGeometry Problems. International Education Studies, 7(7), 149-158. https://doi.org/10.5539/ies.v7n7p149
Phuntsho, U. & Dema, Y. (2019). Examining the Effects of Using Polya’s Problemsolving Model on Mathematical Academic Achievement and Analyzing Ability of the Fourth Grade Students. Phuntsho and Dema; AJESS, 5(2), 1-8. https://doi.org/10.9734/ajess/2019/v5i230142
Polya, G. (1957). How to solve it. Princeton University.
Sukoriyanto, S., Nusantara, T., Subanji, S. & Chandra, T. (2016). Students’ Errors in Solving the Permutation and Combination Problems Based on Problem Solving Steps of Polya. International Education Studies, 9(2), 11-16, https://doi.org/10.5539/ies.v9n2p11