การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตร โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตรที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานให้สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 และ 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตรที่เรียน ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง ตัวอย่างในการวิจัยในครั้งนี้คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/3 จำนวน 36 คน โรงเรียนกมลาไสย อำเภอกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์ ภาคเรียนที่ 1 ปี การศึกษา 2567 ซึ่งได้มาโดย วิธีการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตร วิชาคณิตศาสตร์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน จำนวน 11 แผน ใช้เวลา 11 ชั่วโมง 2) แบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ไขโจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตร ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 แบบอัตนัยแสดงวิธีทำ จำนวน 10 ข้อ 120 คะแนน และ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เป็นแบบปรนัย 4 ตัวเลือก จำนวน 20 ข้อ 20 คะแนน สถิติที่ใช้การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติทดสอบทีในการทดสอบสมมติฐานข้อหนึ่งเนื่องจากข้อมูลแจกแจงแบบปกติและในสมมติฐานข้อที่สองการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน กลุ่มตัวอย่างมีเพียงกลุ่มเดียว แต่เนื่องจากข้อมูลมีการแจกแจงไม่ปกติผู้วิจัยจึงใช้สถิติ Wilcoxon Signed Rank test
ผลการวิจัย พบว่า
1.นักเรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน เรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตรมีคะแนนความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
2.นักเรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานเรื่องพื้นที่ผิวและปริมาตรมีคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กัญจนวิภา ใบกุหลาบ, สุวรรณา จุ้ยทอง และกันต์ฤทัย คลังพหล. (2562). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรูโดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่องสมการของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง สาขามนุษยและสังคมศาสตร์, 7(1), 140-152. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/hssj/article/view/248502
ชนิตา ชาปัด, ปวีณา ขันธ์ศิลา และสุวรรณวัฒน์ เทียนยุทธกุล. (2566). การพัฒนาตวามสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง สมการกำลังสองตัวแปรเดียวโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐาน สำหรับ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์] มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.
ชมนาด เชื้อสุวรรณทวี. (2561). การเรียนการสอนคณิตศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธำรง ชูทัพ. (2545). การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
ปติญญา กันทะวงศ์. (2561). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (PBL) เรื่อง การนำสมบัติของรูปสามเหลี่ยมที่คล้ายกันไปใช้ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 3. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง]. http://www.edu-journal.ru.ac.th/index.php/abstractData/viewIndex/2132.ru
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญจากแหล่งเรียนรู้. สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 2). ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
Amalia, E., Surya, E. & Syahputra, E. (2017). The effectiveness of using problem-based learning (pbl) in mathematics problem solving ability for junior high school students. International Journal of Advance Research And Innovative Ideas In Education, 3(2)2017-2395. https://www.researchgate.net/publication/318982082_THE_EFFECTIVENESS_OF_USING_PROBLEMBASED_LEARNING_PBL_IN_MATHEMATICS_PROBLEM_SOLVING_ABILITY_FOR_JUNIOR_HIGH_SCHOOL_STUDENTS
Astriani, N., Surya, E., & Syahputra, E. (2017). The effect of Problem-based Learning to students’ mathematical problem solving ability. International Journal of Advance Research and Innovative Ideas In Education, 3(2)3441-3446, https://www.researchgate.net/publication/318562413_THE_EFFECT_OF_PROBLEM_BASED_LEARNING_TO_STUDENTS%27_MATHEMATICAL_PROBLEM_SOLVING_ABILITY
Barrows, HS, Tamblyn , RM and Barrows. (1980). Problem-based learning. Springer Publishing Company.
Hendriana, H., Johanto, T. and Sumarmo, U. (2018). The role of problem-based learning to improve students’ mathematical problem-solving ability and self confidence. Journal on Mathematics Education, 9(2), 291–300. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1194294.pdf
Marchy, F., Murni, A. and Kartini, K. (2022). The effectiveness of using problem-based learning (PBL) in mathematics problem-solving ability for junior high school students. AlphaMath : Journal of Mathematics Education, 8(2), 185-198. https://www.researchgate.net/publication/365895990_The_Effectiveness_of_Using_Problem-Based_Learning_PBL_in_Mathematics_Problem-Solving_Ability_for_Junior_High_School_Students
National Council of Teacher of Mathematics (NCTM). (1991). Professional standards for teaching mathematics. NCTM.
Walton, H. J. and Matthews, M. B. (1998). Essentials of problem-based learning. Medical education, 23(6), 542-558.
White, H. B. (1996). Dan Tries problem –based learning: a case study. http://www.udel.edu./pbl/dancease3.html]