ปัจจัยและการเปลี่ยนแปลงลักษณะการใช้ภาษาไทยในสื่อสังคมออนไลน์แห่งยุควิถีใหม่

บทคัดย่อ

ภาษาสัมพันธ์กับสังคมและมนุษย์เรียนรู้การใช้ภาษาตามบริบทของสังคมและวัฒนธรรมที่แตกต่างกันไป บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยและการเปลี่ยนแปลงลักษณะการใช้ภาษาไทยในสื่อสังคมออนไลน์ แห่งยุควิถีใหม่ ซึ่งศึกษาและเก็บข้อมูลของคำในช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ตั้งแต่ เดือนมกราคม 2563- ธันวาคม 2565 โดยนำแนวคิดการเปลี่ยนแปลงของภาษาตามตัวแปรเชิงภาษาศาสตร์สังคมมาเป็นกรอบการวิเคราะห์ ผลการวิเคราะห์พบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงของภาษามี 2 ปัจจัย คือ 1) ปัจจัยภายใน (ผู้ใช้ภาษา) ได้แก่ การออกเสียงตามสะดวก การใช้ภาษาตามความรู้สึกของผู้พูด และการใช้ภาษาตามฐานะและสถานภาพของผู้ใช้ภาษา 2) ปัจจัยภายนอก (สังคม) ได้แก่ ความเจริญก้าวหน้าทางวิชาการ ความเปลี่ยนแปลงทางด้านสังคมและวัฒนธรรม และความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีในยุคโลกาภิวัตน์ ซึ่งส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงการใช้ภาษาไทยในสื่อสังคมออนไลน์ ของคนยุควิถีใหม่ 3 ด้าน คือ 1) ด้านเสียง ได้แก่ การกลมกลืนเสียง การเพิ่มเสียง การสูญเสียง การเปลี่ยนเสียง และการเปลี่ยนรูปวรรณยุกต์ 2) ด้านคำ ได้แก่ คำประสม คำซ้ำ คำซ้อน การรวมคำ การตัดคำ และการยืมทับศัพท์ 3) ด้านความหมาย ได้แก่ ความหมายกว้างขึ้น และความหมายแคบลง อันสอดรับกับความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสารสนเทศและสะท้อนให้เห็นถึงพลวัตของวิวัฒนาการทางภาษาที่มีการเลื่อนไหลไปตามสภาวะของสังคม ระหว่างการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส โควิด-19 ความท้าทายในการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารในสังคมแห่งยุควิถีใหม่ คือ ผู้ใช้ภาษาต้องมีศักยภาพในการสื่อสาร คือ การใช้ภาษาอย่างมีประสิทธิภาพทั้งด้านเนื้อหาและวิธีการใช้ภาษาทั้งด้านเนื้อหาและวิธีการใช้ภาษา