การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนวรรณคดีเรื่อง นิทานเวตาล เรื่องที่ 10 โดยใช้วิธีการจัดการเรียนรู้แบบคำถามเป็นฐานร่วมกับแอปพลิเคชันคลาสพอยต์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนวรนารีเฉลิม จังหวัดสงขลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์การเรียนวรรณคดีเรื่องนิทานเวตาล เรื่องที่ 10 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วยวิธีการจัดการเรียนรู้แบบคำถามเป็นฐาน (Question–based Learning : QBL) ร่วมกับแอปพลิเคชันคลาสพอยต์ (Class point) การวิจัยนี้ใช้แบบแผนการวิจัยเชิงทดลองแบบกลุ่มเดียว วัดผลก่อนและหลังเรียน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/10 โรงเรียนวรนารีเฉลิม จังหวัดสงขลา จำนวน 40 คน จากประชากรทั้งหมด 600 คน ได้มาด้วยการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) คือวิธีการจับสลากใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม
ผลการวิจัยพบว่า พัฒนาการผลสัมฤทธิ์การเรียนวรรณคดีเรื่อง นิทานเวตาล เรื่องที่ 10 ก่อนและหลัง การจัดการเรียนรู้แบบคำถามเป็นฐาน ร่วมกับแอปพลิเคชันคลาสพอยต์ คะแนนสอบก่อนเรียนมีค่าเฉลี่ย 13.53 คะแนน และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2.69 คะแนน คะแนนสอบหลังเรียนมีค่าเฉลี่ย 18.68 คะแนน และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.50 คะแนน ทั้งนี้ค่าเฉลี่ยคะแนนทดสอบหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และนักเรียนมีคะแนนพัฒนาการเพิ่มขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 30.27 ซึ่งอยู่ในระดับพัฒนาการระดับปานกลาง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ในกรณีที่กองบรรณาธิการ หรือผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งได้รับเชิญให้เป็นผู้ตรวจบทความวิจัย หรือ บทความทางวิชาการมีความเห็นว่าควรแก้ไขความบกพร่อง ทางกองบรรณาธิการจะส่งต้นฉบับให้ ผู้เขียนพิจารณาจัดการแก้ไขให้เหมาะสมก่อนที่จะลงพิมพ์ ทั้งนี้ กองบรรณาธิการจะยึดถือความคิด เห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นเกณฑ์
เอกสารอ้างอิง
Bloom, B. S. (1956). Taxonomy of Educational Ojective: The Classification of Education Goal. David Mckay.
Guildford, J. P. (1967). The Nature of Human Intelligence. McGrow-Hill.
Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review.
Warren Berger. (2014). A More Beautiful Question The Power of Inquiry to Spark Breakthrough
Ideas. Bloomsbury USA.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 3).
จป TODAY. (ม.ป.ป.). 5W1H คือ ทุกเรื่องควรรู้เกี่ยวกับการแก้ปัญหาด้วย 5W1H. https://www.jorportoday.com/what-is-5w1h/
ชลธิชา นำนา. (2562). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่จัดการ เรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 16(2), 113-128. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/suedujournal/article/view/120020
นเรศ ทองอินทร์. (2561). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การเรียนวรรณคดีไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วย วิธีการจัดการเรียนรู้ตามทฤษฎีตอบสนองผู้อ่าน ร่วมกับการใช้เทคนิคคำถามแบบ RCA. Veridian E- Journal Silpakorn University, 11(1), 490-504. https://he02.tci- thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/118567
นิจสุดา อภินันทาภรณ์. (2555). วรรณคดีไทยทำอย่างไรให้เด็กเกิดการเรียนรู้. วารสารวิชาการ. 15(2), 2-11. https://opac.kku.ac.th/catalog/ArticleItem.aspx?JMarcID=j00244091
ภาสกร เกิดอ่อน และคณะ. (2551). ภาษาไทยวรรณคดีและวรรณกรรม ม.4. อักษร.
อมรรัตน์ มุสิกะโรจน์ (2559). ผลการใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบ 4MAT ที่มีต่อความสามารถในการคิดวิเคราะห์ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนตะเครียะวิทยาคม จังหวัดสงขลา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 16(1), 60-69. https://so02.tci- thaijo.org/index.php/eduthu/article/view/96278
อินทิรา บุณยาทร. (2542). หลักการสอน. โปรแกรมวิชาการประถมศึกษา สถาบันราชภัฎบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
