The Development of Curriculum to Promote Chinese Reading using Game Based Learning for Grade 2 Students

Main Article Content

Wirinya Neangsin
Kedthip Sirichaisin

Abstract

The objectives of this educational research were (1) to create and find out the effectiveness index of the curriculum for enhancing Chinese reading skill with Game-Based Learning technique for Primary 2 students, and (2) to study the students’ test result after improved Chinese reading skill with Game-Based Learning approach. It was pre-experimental research. The study design was the one-group pretest-posttest design. There were 20 samples used simple random sampling who are Primary 2 students studying at Sirinawin Wittaya school in 2nd semester of the academic year 2022. The instrument used in the study were 1) The Index of item objective congruence (IOC) of the curriculum is from 0.8 to 1.0. 2) The curriculum instruction IOC is from 0.8 to 1.0. 3) The IOC of Chinese reading skill test is from 0.8 to 1.0, the level of difficulty of the test is from 0.5 to 0.75, and the Index of discrimination is from 0.51 to 0. 69. The data were analyzed by percentage, means (𝑥̅), standard deviation (S.D.), and dependent samples t-test. The results were found that:


            1) The curriculum for enhancing Chinese reading skill with Game-Based Learning technique for Primary 2 students consists of 7 parts: 1) introduction, 2) principles, 3) curriculum goals, 4) curriculum content including 2 learning units which are Chinese phonetics and a Chinese reading passage named        我和你 (I and You), 5) learning management, 6) educational material/ learning resources, 7) assessment and evaluation, and 8) conditions for curriculum application. The curriculum suitability was at the highest level (𝑥̅ = 4.61, S.D. = 0.56). The overall suitability of the curriculum’s manual a was at the highest level  (𝑥̅ = 4.64, S.D. = 0.58). The curriculum’s effectiveness index was at 0.51. 2) The study of the test results from the curriculum implementation revealed that after studying, the students had higher posttest score than the pretest one at the statistical significance of .05.

Article Details

How to Cite
Neangsin, W., & Sirichaisin , K. . (2023). The Development of Curriculum to Promote Chinese Reading using Game Based Learning for Grade 2 Students. Education Journal Faculty of Education, Nakhon Sawan Rajabhat University, 6(3), 259–270. https://doi.org/10.2774.EDU2023.3.262217
Section
Research Articles

References

กฤดาภัทร สีหารี. (2561). มุมมองวิศวกรรมซอฟต์แวร์ต่อการเรียนรู้ด้วยเกมดิจิทัลสำหรับการศึกษาประเทศไทย 4.0. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. 28(2): 477-488.

กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฉบับฉับไว. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิราภรณ์ เสืออินทร์. (2559). การพัฒนาทักษะความสามารถด้านการอ่านภาษาอังกฤษโดยการสอนแบบโฟนิกส์นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบุญคุ้มราษฎร์บํารุง. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยธรุกิจบัณฑิตย์.

ฉัตรฑริกา ยุทธิวัฒน์, และชิดชไม วิสุตกุล. (2565). การพัฒนาทักษะการฟังและการอ่านคำศัพท์ภาษาจีนใน YCT ระดับ 1 โดยใช้เกมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารครุศาสตร์ปิทรรศน์ฯ. 9(2): 103.

ณัฏฐา ผิวมา. (2564). การจัดการเรียนรู้โดยใช้เกมเป็นฐานด้วยบูรณาการเทคโนโลยีเกมคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.

ณัฐพล สุริยมณฑล. (2560). การสอนแบบโฟนิกส์เพื่อส่งเสริมการออกเสียงและความรู้คําศัพท์ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (หลักสูตรการสอนและเทคโนโลยีการเรียนรู้). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ดิฐภัทร บวรชัย. (2555). การพัฒนาหลักสูตรเสริมการสร้างทักษะชีวิตเพื่อป้องกันยาเสพติด สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษา ตอนต้นโรงเรียนสังกัด กรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นรรัชต์ ฝันเชียร. (2563). ทฤษฎีพหุปัญญาสู่การเข้าถึงอัจฉริยภาพของนักเรียนทุกคน. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2566, จาก https://www.trueplookpanya.com/blog/content/78233/-blog-teaartedu-teaart-.

นุชจรีย์ สีแก้ว, และจิรายุ วงษ์สุตา. (2563). การพัฒนาการอ่านออกเสียงพยัญชนะภาษาจีนโดยใช้เกมบัตรคำ พยัญชนะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเทศบาล 2 วัดทุ่งสวน จังหวัดกำแพงเพชร. วารสารอักษรพิบูล. 1(1): 27-28.

ประภาพรรณ รักเลี้ยง. (2559). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นชุมชนวังทอง อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. 11(33): 59-72.

พงษ์ประพันธ์ ตุ่นแจ้, และปริญญภาษ สีทอง. (2563). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการเตรียมความพร้อมรับมือภัยพิบัติดินโคลนถล่มตามแนวคิดของเดวีส์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารมหาวิทยาลัยเวสเทริ์นมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 7(1): 143-153.

ภวิกา เลาหไพฑูรย์, และกมล โพธิเย็น. (2561). การสอนโดยใช้เกมเพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียนเลข 3 หลักของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา. วารสารบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต. 14(2): 157.

โรงเรียนเทศบาล 7 (ศิรินาวินวิทยา). (2564). รายวิชาภาษาจีนเสริม ประจำปีการศึกษา 2564. ลำปาง: ผู้แต่ง.

ลดาวัลย์ แย้มครวญ, และศุภกฤษฏิ์ นิวัฒนากูล. (2560). การใช้เกมเพื่อการเรียนรู้สำหรับส่งเสริมทักษะกระบวนการทาง คณิตศาสตร์ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิทยาการและเทคโนโลยีสารสนเทศ. 7(1): 33-35.

วัลยา ธรรมอภิบาล. (2555). การพัฒนาหลักสูตรเสริมจิตสาธารณะ สำหรับนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตสงขลา. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การวิจัยและพัฒนาหลักสูตร). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

ศูนย์โลกสัมพันธ์ไทย. (2552). การเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทย: ระดับอุดมศึกษา. สืบค้นเมื่อ 31 มีนาคม 2566, จาก http://www.thaiworld.org/th/thailand_monitor /answer.php?question_id=831.

สมพร หลิมเจริญ. (2552). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนช่วงชั้นที่ 2. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การวิจัยและพัฒนาหลักสูตร). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษากระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการพัฒนาการวัด และประเมินคุณลักษณะ อันถึงประสงค์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.

หวัง เทียนซง. (2561). วิจัยเกี่ยวกับการสอนการออกเสียงภาษาจีนสำหรับนักเรียนชาวไทย. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 13(1): 255.

Bostan, B. (2009). Player motivations: A psychological perspective. Retrieved on 22 January 2023, from https://www.researchgate.net/publication/220686151_Player_motivations_A_psychological_perspective.

Saylor, J. G., & Alexander, W. M. (1981). Curriculum Planning for Better Teaching and Learning. New York: Holt, Rinehart and Winston.

Taba, H. (1962). Curriculum: Theory and Practice. Javanovich: Harcourt Brace.

Tyler, R. W. (1969). Basic Principles of Curriculum and Instruction. Chicago: The University of Chicago Press.