Needs on Operating the Student Support System of Rajaprajanugroh Schools in the Northeastern Region
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study: 1) the current states and desirable states, and 2) the needs operating the student support system of Rajaprajanugroh Schools in the Northeastern Region. The samples included 44 school administrators and 248 teachers, totally 292 cases, selected by the stratified random sampling technique. The research instrument was the five-rating scaled questionnaires with the reliability of .98; and the statistics for analyzing the data covered the percentage, mean, standard deviation and the priority need index. The research findings revealed that:
1) The current states of operating the student support system of Rajaprajanugroh Schools in the Northeastern Region exposed in overall at the much level. When looking into each aspect, it showed that the aspect with the highest mean was getting to know individual student, the latter contained preventing and solving problems, and the aspect with the lowest mean was referral. Similarly, the desirable states exposed in overall at the most level. When looking into each aspect, it indicated that the aspect with the highest mean was referral, the latter implied the aspect of student promoting and developing, and the aspect with the lowest mean was getting to know individual student. 2) The needs on operating the student support system of Rajaprajanugroh Schools in the Northeastern Region average 0.39 When ranking as importance, it exposed the following aspects: (1) student screening average 0.41, (2) student promoting and developing average 0.40, (3) preventing and solving problems average 0.39, (4) referral average 0.34, and (5) getting to know individual student average 0.32.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2552). คู่มือครูที่ปรึกษาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน. กรุงเทพฯ: ยูเรนัสอิมเมจกรุ๊ป กราฟฟิค.
จันทร์ฉาย ไทยรัตน์. (2561). การบริหารและการจัดการระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะที่ดีของนักเรียนโรงเรียนเชียงรายวิทยาคม อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. การศึกษาค้นคว้าอิสระหลักสูตรครุศาสตร มหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
จีราพัชร เดชวิชิต. (2554). การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนในจังหวัดปราจีนบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
ณฐาภรณ์ ซื่อมาก. (2551). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการทำงานของครูปฐมวัยในโรงเรียนสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระยอง เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (บริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นิษากรณ์ เหล่าเขตกิจ. (2560). แนวทางพัฒนาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนบ้านบึงหล่ม อำเภอคลองลาน จังหวัดกำแพงเพชร. การค้นคว้าอิสระปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ประเสริฐ สวนจันทร์. (2553). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษาระยอง เขต 1. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปุญชรัศมิ์ พันธุวัฒน์, สำเนา หมื่นแจ่ม, และสงบ ประเสริฐพันธุ์. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนด้านการคัดกรอง นักเรียนของโรงเรียนพร้าววิทยาคม จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ การบริหารการศึกษาครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. (2542).
สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2554). มาตรฐานการดูแลนักเรียนประจำสำหรับโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์บริหารงานการศึกษาพิเศษ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักยุทธศาสตร์สุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2560). รายงานการทบทวนสถานการณ์ และแนวโน้มการดำเนินงานด้านสุขภาพจิต ประกอบการจัดทำแผนยุทธศาสตร์กรมสุขภาพจิต ในช่วงแผนฯ 12 (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพฯ: กระทรวงสาธารณสุข.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). คู่มือบริหารจัดการ เวลา เรียน “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” ปีการศึกษา 2559. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สุนิสา มาสุข. (2560). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือ นักเรียนของครูโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดระยอง. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต (บริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อัจฉรา สอนโว. (2560). ประสิทธิผลการบริหารระบบดูแลชวยเหลือนักเรียนตามหลักสังคหวัตถุ 4 ใน สถานศึกษาขั้น พื้นฐาน สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25. วิทยานิพนธพุทธศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหาร การศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Krejcie, R. V., & D. W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”. Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607 – 610.