Enhancing Electronic Learning Media Design Skills for Learning Management in Digital Age
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were as follows: 1) find out the effectiveness of electronic learning media in mathematics learning management for 6th graders according to the 80/80 benchmark, 2) to compare student achievement before and after receiving learning management using electronic learning media, and 3)to study students' satisfaction with learning activities using electronic learning media. Samples used in the study 48 students in 6th grade, Roi Et Kindergarten, Muang Roi Et District, Roi Et Province by cluster random sampling. The research tools consisted of 1) a learning management plan using electronic learning media; 2) Electronic learning media; 3) an achievement test; 4) Questionnaire on student satisfaction with learning activities using electronic learning media.Data analysis were mean, standard deviation and t-test. The research results were found as follows;
1) Electronic learning media for learning management in the digital age for 6th graders has an efficiency of 84.56 /86.87 2) Post achievement using electronic learning media is higher than before, it was statistically significant at the .05 level, and 3) satisfaction of 6th graders with learning activities using electronic learning media; Overall satisfaction is at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์(ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จิตราภา กาวิชัย, และอภิชา แดงจำรูญ. (2564). การพัฒนาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่องเศษส่วน เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทาง การเรียนวิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนคลองใหญ่ (ทองคำ ปานขำอนุสรณ์). วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(2): 238-251.
จินตวีร์ คล้ายสังข์. (2555). Desktop Publishing สู่ E-Book เพื่อส่งเสริมการใฝ่รู้ของผู้เรียนยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฎฐา ศรีรอด, และกรวิภา สรรพกิจจำนง. (2564). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง เวลา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้บทเรียนสื่อประสมชุดเวลาพาเพลิน. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(2): 371-381.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2545). หลักการออกแบบและการสร้างเว็บเพื่อการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
ภานุวัฒน์ ศรีไชยเลิศ, และสิทธิชัย ศิริมา. (2563) การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนโดยใช้เทคนิคการสอนแบบเพื่อนคู่คิด กรณีศึกษาการ ใช้งานโปรแกรม Microsoft PowerPoint สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเทศบาล 2 วัดเสนหา (สมัครพลผดุง). ในงานประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 12. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
บุญศรี พรหมมาพันธุ์, และฐิติกรณ์ ยาวิไชย จารึกศิลปะ. (2563). การประเมินคุณภาพสื่ออิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้พัฒนาการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษ วิทยาศาสตร์ และคณิตศาสตร์ ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษา ขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการสังคมศาสตร์เครือข่ายวิจัยประชาชื่น, 2(1): 28-38.
ศรราม สุขสำราญ, และกรวิภา สรรพกิจจํานง. (2565). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาการคำนวณ เรื่อง การจัดการข้อมูล ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ ชุดเทคโนโลยีการจัดการข้อมูล. วารสารร้อยแก่นสาร, 7(3): 152-163.
อนุสรา กิจพงศ์พาณิชย์, และคณะ. (2563). ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่อง ลำดับเลขคณิต ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสำหรับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง จังหวัดราชบุรี. ในงานประชุมวิชาการระดับชาติราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงวิจัยครั้งที่ 9. มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.