การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GEOGEBRA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5

ผู้แต่ง

  • ภัทรพร บุญยิ่ง คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
  • มนตรี ทองมูล คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

คำสำคัญ:

การจัดการเรียนรู้แบบนิรนัย, GeoGebra, ความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์

บทคัดย่อ

            การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ระหว่างก่อนและหลังได้รับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GeoGebra 2) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์หลังเรียน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง จำนวนเชิงซ้อน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 หลังเรียนระหว่างนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GeoGebra กับนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบปกติ งานวิจัยนี้ เป็นการวิจัยเชิงทดลอง (Experimental research) โดยผู้วิจัยใช้แบบแผนการทดลองแบบ Randomized control-group pretest- posttest design กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสารคามพิทยาคม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster random sampling) จาก 8 ห้องเรียน สุ่มมา 2 ห้องเรียน จากนั้นใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple random sampling) โดยวิธีการจับฉลากเพื่อเลือกเป็นกลุ่มตัวอย่าง กลุ่มทดลอง เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/8 จำนวน 40 คน ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GeoGebra กลุ่มควบคุม เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/5 จำนวน 39 คน ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GeoGebra จำนวน 10 แผน และแผนการจัดการเรียนรู้แบบปกติ จำนวน 10 แผน 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ก่อนและหลังเรียน และ 3) แบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ก่อนและหลังเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบสมมติฐานโดย Dependent samples t-test และ Hotelling's T2 ผลการวิจัยปรากฏ ดังนี้

            1) นักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GeoGebra มีคะแนนความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และมีคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

            2) นักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GeoGebra มีความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง จำนวนเชิงซ้อน สูงกว่านักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ฉลาด สายสินธ์. (2561). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์โดยใช้โปรแกรมจีโอจีบร้า เรื่อง ลำดับและอนุกรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 25(2), 82-95.

ชูศรี วงศ์รัตนะ, และ องอาจ นัยพัฒน์. (2551). แบบแผนการวิจัยเชิงทดลองและสถิติวิเคราะห์: แนวคิดพื้นฐานและวิธีการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2561). การวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.

ทิศนา แขมมณี. (2564). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนกฤต อัธยาจิรกูล, และ สุณิสา สุมิรัตนะ. (2565). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เรื่อง ภาคตัดกรวย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายมัธยม) ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้เชิงรุกกับการเรียนแบบปกติ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(5), 161-173.

นันทิยา สุภาพันธ์, ประภาพร หนองหารพิทักษ์, และ ปวีณา ขันธ์ศิลา. (2567). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่องการแก้โจทย์กราฟของฟังก์ชันกำลังสองของชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยการใช้โปรแกรม GEOGEBRA ร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 23(1), 74-83.

ปรีชญา วรศิริ, มะลิวัลย์ ภัทรชาลีกุล, และ นิภาพร ชุติมันต์. (2568). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยและแนวคิดของโพลยาร่วมกับสื่อจีโอจีบรา เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหา เรื่องเส้นขนาน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 19(1), 369–380.

พงศกร สุวรรณะ. (2562). การพัฒนาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์โดยใช้วิธีการนำเสนอแบบนิรนัย เรื่อง การหาพื้นที่สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนปรีชานุศาสน์ [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา].

พลวิสันติ์ สิงหาอาจ. (2555). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนการคิดวิจารณญาณและการแก้ปัญหาระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้วิธีสอนแบบ KWDL วิธีสอนแบบนิรนัยและวิธีสอนตามรูปแบบของ สสวท. ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านกรวดวิทยาคาร [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม].

รมิดา จันฟุ่น. (2562). การศึกษาผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง อัตราส่วนตรีโกณมิติ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. [วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา].

โรงเรียนสารคามพิทยาคม. (2567). รายงานผลคะแนน O-NET ปีการศึกษา 2564–2566. เอกสารภายใน, โรงเรียนสารคามพิทยาคม.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2546). คู่มือวัดผลประเมินผลคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2556). การวัดและการประเมินผลคณิตศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น

สุกฤษฎิ์ ชุมภูจันทร์. (2563). การพัฒนาความสามารถในการเเก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์โดยใช้การจัดการเรียนรู้เเบบนิรนัยร่วมกับโปรเเกรมจีโอจีบร้า เรื่อง การวิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้น ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 [วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม].

สุวิทย์ มูลคำ, และ อรทัย มูลคำ. (2547). 21 วิธีการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนากระบวนการคิด. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

วนิดา ศรีหา. (2566). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้โปรแกรม GeoGebra เรื่อง พื้นที่ผิวและปริมาตรของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารราชภัฏสุรินทร์วิชาการ, 1(4), 1–14.

Alabdulaziz, M. S., Aldossary, S. M., Alyahya, S. A., Alenezi, M. N., Alabdulwahab, R. S., & Alhammad, M. M. (2021). The effectiveness of the GeoGebra programme in the development of academic achievement and survival of the learning impact of the mathematics among secondary stage students. Education and Information Technologies, 26(3), 2685–2713. https://doi.org/10.1007/s10639-020-10371-5

Ausubel, D. P. (1968). Educational psychology: A cognitive view. New York: Holt, Rinehart and Winston.

Belecina, R. R., & Ocampo Jr, J. M. (2018). Effecting change on students’ critical thinking in problemsolving. Educare, 10(2), 109-118. https://journals.mindamas.com/index.php/educare/article/view/949

Bruner, J. S. (1966). Toward a theory of instruction. Harvard University Press.

Diković, L. (2009). Applications GeoGebra into teaching some topics of mathematics at the college level. Computer Science and Information Systems, 6(2), 191–203. https://doi.org/10.2298/csis0902191D

Doorman, M., Drijvers, P., Dekker, T., Van Den Heuvel-Panhuizen, M., de Lange, J., & Wijers, M. (2007). Problem-solving as a challenge for mathematics education in The Netherlands. ZDM, 39, 405-418. https://link.springer.com/article/10.1007/s11858-007-0043-2

English, L. D., & Gainsburg, J. (2015). Problem-solving in a 21st-century mathematics curriculum. In Handbook of international research in mathematics education (pp. 313-335). https://doi.org/10.4324/9780203448946-15

Gonçalves, R., Costa, C., & Abreu, T. (2018). Computer algebra systems and dynamic geometry software as beneficial tools in teaching and learning linear algebra. In International Conference on Technology and Innovation in Learning, Teaching and Education (pp. 343-356). Cham: Springer International Publishing. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-20954-4_26

Hattie, J. (2009). Visible learning: A synthesis of over 800 meta-analyses relating to achievement. Routledge.

Handal, B., Campbell, C., Cavanagh, M., Petocz, P., & Kelly, N. (2013). Technological pedagogical content knowledge of secondary mathematics teachers. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 13(1), 22-40.

Hohenwarter, M., & Fuchs, K. (2004). Combination of dynamic geometry, algebra, and calculus in the software system GeoGebra. In Computer Algebra Systems and Dynamic Geometry Systems in Mathematics Teaching Conference (Vol. 2002, pp. 1-6).

Hohenwarter, M., Hohenwarter, J., Kreis, Y. & Lavicza, Z. (2008). Teaching and learning calculus with free dynamic mathematics software GeoGebra. TSG16: Research and development in the teaching and learning of calculus ICME 11, Montmerry, Mexico, 1-9.

Huang, J., Cai, Y., Lv, Z., Huang, Y., & Zheng, X. L. (2024). Towards self-regulated learning: Effects of different types of data-driven feedback on pupils' mathematics. Frontiers in Psychology, 15, 1356852. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyg.2024.1356852/full

Maharjan, M., Dahal, N., & Pant, B. P. (2022). ICTs into mathematical instructions for meaningful teaching and learning. Advances in Mobile Learning Educational Research, 2(2), 341-350. http://dx.doi.org/10.25082/AMLER.2022.02.004

Mayer, R. E. (2009). Multimedia learning (2nd ed.). Cambridge University Press.

Muis, K. R. (2008). Epistemic profiles and self-regulated learning: Examining relations in the context of mathematics problem-solving. Contemporary Educational Psychology, 33(2), 177-208. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0361476X06000658

Muslim, N. E. I., Zakaria, M. I., & Fang, C. Y. (2023). A systematic review of GeoGebra in mathematics education. International Journal of Academic Research in Progressive Education and Development, 12(3), 1192-1203. http://dx.doi.org/10.6007/IJARPED/v12- i3/19133

National Council of Teachers of Mathematics (NCTM). (1991). Professional and standards for teaching mathematics. Reston, Virgin: The National Council of Teachers of Mathematics.

Papert, S. (1980). Mindstorms: Children, computers, and powerful ideas. Basic Books.

Polya. G. (1985). How to solve it. New Jerset: Princeton University Press.

Schoenfeld, A. H. (2013). Mathematical problem solving. In S. L. Swartz (Ed.), Handbook of research on mathematics teaching and learning (pp. 311–326). Routledge.

Srinivas, T. A. S., Srinvias, S., Donald, D., Sameena, M., Rekha, K., & Srihith, I. V. (2023). Unlocking the power of Matlab: A comprehensive survey. International Journal of Advances in Research, Science, and Communication Technology, 3(1) 20-31. https://doi.org/10.48175/IJARSCT-9005

Sunzuma, G. (2023). Technology integration in geometry teaching and learning: A systematic review (2010–2022). International Journal on Math, Science and Technology Education, 11(3) https://doi.org/10.31129/LUMAT.11.3.1938

Uwurukundo, M. S., Maniraho, J. F., & Rwibasira. M. T (2022). Effect of GeoGebra software on secondary school students’ achievement in 3-D geometry. Education and Information Technologies, 27(4), 5749-5765. https://doi.org/10.1007/s10639-021-10852-1

Velichova, D. (2011). Interactive maths with GeoGebra. International Journal of Emerging Technologies in Learning (iJET), 6(1), 31-35. https://doi.org/10.3991/ijet.v6iS1.1620

Zengin, Y., Furkan, H., & Kutluca, T. (2012). The effect of dynamic mathematics software GeoGebra on student achievement in teaching of trigonometry. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 31, 183-187. http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2011.12.038

Zulnaidi, H., Oktavika, E., & Hidayat, R. (2020). Effect of use of GeoGebra on achievement of high school mathematics students. Education and Information Technologies, 25(1), 51–72. https://doi.org/10.1007/s10639-019-09899-y

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

25-12-2025

รูปแบบการอ้างอิง

บุญยิ่ง ภ. ., & ทองมูล ม. (2025). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบนิรนัยร่วมกับ GEOGEBRA ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 36(3), 73–95. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/edubuu/article/view/278942