การทำช่องรายการสร้างการรับรู้ ส่งเสริมความรู้ ความเข้าใจ และการดำเนินการธุรกิจบนแพลตฟอร์มออนไลน์ สำหรับผู้ประกอบการยุคใหม่
คำสำคัญ:
การทำช่องรายการ, การสร้างการรับรู้, แพลตฟอร์มออนไลน์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการรับข้อมูลข่าวสารของกลุ่มเป้าหมาย และศึกษาความต้องการดำเนินการธุรกิจบนแพลตฟอร์มออนไลน์ สำหรับผู้ประกอบการยุคใหม่ 2) เพื่อจัดทำช่องรายการสร้างการรับรู้ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อรายการสร้างการรับรู้ การวิจัยเป็นรูปแบบวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่าง คือ 1) นิสิตระดับปริญญาตรี ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบอ้างอิงด้วยบุคคลและผู้เชี่ยวชาญ (Snowball sampling) 2) ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3 คน 3) ประชาชนทั่วไปที่เข้ามารับชมรายการ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล คือ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ แบบประเมินคุณภาพ และแบบประเมินความพึงพอใจ ผลการศึกษา พบว่า 1) ช่องทางการรับข้อมูลข่าวสารสูงสุดคือ Facebook ช่วงเวลาที่เข้าใช้แพลตฟอร์มออนไลน์มากที่สุด คือช่วง 16.00-18.00 น. ระยะเวลาการใช้สื่อสังคมออนไลน์ ในแต่ละวัน อยู่ที่ 6-8 ชั่วโมง อุปกรณ์ที่เข้าถึงแพลตฟอร์มออนไลน์มากที่สุด คือ โทรศัพท์มือถือ รูปแบบ VDO คอนเทนต์ในการสร้างการรับรู้สำหรับการเป็นผู้ประกอบการ คือ สัมภาษณ์และตอบคำถามต่าง ๆ 2) ผลการพัฒนาช่องรายการประกอบไปด้วยรายการจำนวน 6 ตอน และผลการประเมินคุณภาพโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ช่องรายการสร้างการรับรู้ ส่งเสริมความรู้ ความเข้าใจ และการดำเนินการธุรกิจบนแพลตฟอร์มออนไลน์ สำหรับผู้ประกอบการยุคใหม่ พบว่ามีค่าเฉลี่ยรวม 4.56 อยู่ในเกณฑ์ “มากที่สุด” 3) ผลการศึกษาความพึงพอใจ ภาพรวมทั้ง 6 ตอน มีค่าเฉลี่ยรวม 4.63 อยู่ในระดับ “มากที่สุด” ดังนั้นรูปแบบช่องรายการที่พัฒนาขึ้นเป็นระบบที่มีคุณภาพและมีความพึงพอใจต่อผู้รับชม
เอกสารอ้างอิง
กมลชนก โตยะบุตร, กมลทรรศน์ ศรีเอี่ยม, พัชรณัฏฐ พัชรนิธิภัทร์, สิตางค์ อินคง, พิทักษ์ ศิริวงศ์ (5, กุมภาพันธ์, 2564). รูปแบบกลยุทธ์การนำเสนอเนื้อหาบนสื่อดิจิทัลของยูทูบเบอร์: กรณีศึกษายูทูบช่อง Chompoo Sangchan. ใน จำเนียร บุญมาก (ประธาน), งานประชุมวิชาการระดับชาติด้านบริหารธุรกิจ ครั้งที่ 8, เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
กชพร อนันตศานต์. (2563). การตัดสินใจเลือกรับชมวิดีโอออนไลน์บนแพลตฟอร์มยูทูบ (Youtube) [วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง].
กระทรวงอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2562). นโยบายและยุทธศาสตร์การอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม พ.ศ. 2563–2570 (พิมพ์ครั้งที่ 1). https://www.nxpc.or.th/content/documents/1875
กระทรวงอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2564). แผนด้านการอุดมศึกษาเพื่อผลิตและพัฒนากำลังคนของประเทศ พ.ศ. 2564–2570 (พิมพ์ครั้งที่ 1). https://www.mhesi.go.th/index.php/news-and-announce-all/pr/announcement-news/8464-2564-2570-2566-2570.html
เกียรติคุณ เยาวรัตน์. (2560). กลยุทธ์การสร้างคลิปวิดีโอในสื่อสังคมออนไลน์เพื่อแรงจูงใจในการออกกำลังกายด้วยการวิ่ง กรณีศึกษา เฟซบุ๊คแฟนเพจ “Runner’s Journeys” [วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ].
ชิดชนก สิทธิคงศักดิ์ และคณะ. (2567). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกรับชมสื่อออนไลน์บนแพลตฟอร์มยูทูบในประเทศไทย กรณีศึกษา นักแคสเกมและวีทูบเบอร์. วารสาร ศวท: ศิลปศาสตร์ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 1(1), 66-86.
ไปรยา อรรคนิตย์. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการส่งต่อ (Share) วิดีโอคอนเทนต์ออนไลน์ผ่านทางสื่อ Social media (โซเชียลมีเดีย) ของวัยรุ่น Gen Z [วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ].
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). การสำรวจภาวะการทำงานของประชากร ทั่วราชอาณาจักร ไตรมาสที่ 3: กรกฎาคม-กันยายน 2564 (พิมพ์ครั้งที่ 1).
อัจฉริยา ทุ่งแจ้ง. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกรับชมรายการผ่านทางสื่อออนไลน์ [วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์].
David, K. Berlo. (1960). The Process of Communication. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.
Everett, M. Rogers. (1995). Diffusion of Innovations. (4 th ed.) New York: Free Press.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3 ed.) Newyork: Harper and Row Publication.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา