The Development of Model to Enhance Teachers Competency in Research by Using Particippatory Action Research in Pattaya City School
Article Sidebar
Published:
Dec 26, 2017
Keywords:
Enhance Teachers Competency Participatory Action Research (PAR)
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to study the condition of doing research of Pattaya City Teachers, 2) to develop the model of enhancingteachers’ competency by participatory action research in Pattaya City Schools and 3) to evaluate the model of enhancing teachers’ competency by participatory action research in Pattaya City Schools. The research methodology was divided into 3 phases. First phase was to study the condition of doing research of the samples in Pattaya City school. The sample in this research were 231 teachers from 11 Schools in Pattaya City who were Stratified Random Sampling. The second phase was to create and develop the model by informing by 14 persons advisors. The third phase was to evaluate the model by 17 persons advisors.The research instruments were the questionnaire, focus group discussion form and evaluation form. The data analysis were Frequency, Percentage, the Average, Standard Deviation, the Priority Need Index (PNI),T-Test, One way ANOVA, Content Analysis, Median and Interquartile Range.
The results of the study were as follows:
- The general knowledge of most teachers in Pattaya City Schools was low and their scores were less than 50 percent of full score. They have high attitude of doing the research whereas they could do the research in average rate. The expectation of doing research was very high rate and they wanted to develop their competency of doing research with very high rate. The condition of doing researchhave statistically significant difference at .05
- The model of enhancing teachers’ competency by participatory action research in Pattaya City Schools was Participatory Action Research (PAR) with four processes: Plan, Action and Observe, Reflect and Input.
- The result of the evaluation of the model of enhancing teachers’ competency by participatory action research in Pattaya City Schools with the process of Participatory Action Research (PAR) was advantage, appropriateness, possibility and accuracywith very high rate.
Article Details
How to Cite
ฉิมพลี อ., จิระโร พ., & ลิลา ส. (2017). The Development of Model to Enhance Teachers Competency in Research by Using Particippatory Action Research in Pattaya City School. Journal of Graduate Research, 8(2), 15–35. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/banditvijai/article/view/107101
Section
Research Article
References
จริยา เอียบสกุล. (2555). กระบวนการส่งเสริมงานวิจัยในสถานศึกษา. วารสารวิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 22(2), 367-376.
จำเริญ จิตรหลัง. (2558). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการทำวิจัยในชั้นเรียนของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 1. สืบค้นจาก https://www.trg1.obec.go.th/news_file/p
ฉลอม ชูยิ้ม. (2557). การพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูในการสร้างข้อสอบ กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามพิษณุโลก).
ชัชวาลย์ ทัตศิวัช. (2558). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory Action Research-PAR): มิติใหม่ของรูปแบบวิธีวิจัยเพื่อการพัฒนาชุมชนระดับท้องถิ่น. สืบค้นจาก https://www.mgts.lpru.ac.thmgtskmpic
เติมศักดิ์ คทวณิช. (2546). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2554). การวิจัยการเรียนรู้ทางคณิตศาสตร์. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พงศ์เทพ จิระโร. (2559). หลักการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 7). ชลบุรี: บัณฑิตเอกสาร.
ภัทราพร เกษสังข์. (2551). การพัฒนาศักยภาพด้านการวิจัยของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย เขต 1 โดยการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม: กรณีศึกษากลุ่มคุณภาพหาดนาแก้ว. คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
ภุชงค์ บุญอภัย. (2557). รูปแบบการพัฒนาครูผู้สอนกลุ่มสาระวิทยาศาสตร์โรงเรียนประถมศึกษา : กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านมะขาม (สาครมะขามราษฎร์)จังหวัดจันทบุรี. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 8(1), 108-113.
รัตติมา โสภาคะยัง. (2556). การพัฒนาศักยภาพครูด้านการทำวิจัยในชั้นเรียน โรงเรียนบ้านห้วยกอก 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(49), 27-33.
โรงเรียนเมืองพัทยา 7 (บ้านหนองพังแค). (2554). รายงานการประเมินคุณภาพภายนอกสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน (รอบสาม). ชลบุรี: โรงเรียนเมืองพัทยา 7 (บ้านหนองพังแค).
วิไลวรรณ จันน้ำใส. (2555). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับสมรรถนะการวิจัยในชั้นเรียนของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 30. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ศศิกาญจน์ ทวิสุวรรณ. (2553). จิตวิทยาการเรียนรู้กับการศึกษานอกระบบ หน่วยที่ 13 ในเอกสารการสอนชุดวิชา จิตวิทยาและวิทยาการเรียนรู้. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
สมโภชน์ เอนกสุข. (2548). การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วารสารวิจัยและวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 3(1), 18 – 31.
สิรินภา กิจเกื้อกูล. (2553). การสังเคราะห์รูปแบบการพัฒนาครูตามแนวปฏิรูป:ประสบการณ์จากวิทยานิพนธ์ พุทธศักราช 2543 – 2551. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 12(2), 46-59.
สุธาภรณ์ วรกาญจนกุล. (2556). กระบวนการส่งเสริมการทำวิจัยในชั้นเรียน โรงเรียนมัธยมศึกษาอำเภอ กำแพงแสน จังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย).
สุปรียา สิทธิกุล. (2553). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรด้านการวิจัยแบบมีส่วนร่วมทางด้านกีฬาและ สุขภาพเพื่อพัฒนาคนและสังคมอย่างมีคุณภาพในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารวิชาการสถาบันการพลศึกษา, 2(2), 59 – 66.
สุพรรณี สินโพธิ์ .(2546). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสมรรถภาพการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนของครูประถมศึกษาโดยใช้การวิเคราะห์โมเดลเชิงเส้นตรงระดับลดหลั่น. (วิทยานิพนธ์ครุศาตรมหาบัณฑิต, สาขาวิจัยการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
สุวิมล ว่องวานิช. (2547). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวานิช, ชยุตม์ ภิรมย์สมบัติ, ศศิธร เขียวกอ, สร้อยสน สกลรักษ์ และสมพงษ์ ปั้นหุ่น. (2556). ประชุมวิชาการประจำปี พ.ศ. 2556 (ปีที่ 3) การเสนอผลงานวิจัยในโครงการวิจัย เรื่อง การวิจัยและพัฒนากลยุทธ์การขับเคลื่อนนโยบายปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
อรอุมา รุ่งเรืองวณิชกุล. (2556). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะครูนักวิจัยด้วยการบูรณาการกระบวนการเรียนรู้สำหรับข้าราชการครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. (ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษาผู้ใหญ่ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
Knowles, M. S. (1975). Self-direted Learning. A Guide For Learners and Teachers. New York: Association Press.
Yamane, T. (1967). Statistics, An Introductory Analysis. (2nd ed). New York: Harper and Row.
จำเริญ จิตรหลัง. (2558). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการทำวิจัยในชั้นเรียนของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 1. สืบค้นจาก https://www.trg1.obec.go.th/news_file/p
ฉลอม ชูยิ้ม. (2557). การพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูในการสร้างข้อสอบ กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามพิษณุโลก).
ชัชวาลย์ ทัตศิวัช. (2558). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory Action Research-PAR): มิติใหม่ของรูปแบบวิธีวิจัยเพื่อการพัฒนาชุมชนระดับท้องถิ่น. สืบค้นจาก https://www.mgts.lpru.ac.thmgtskmpic
เติมศักดิ์ คทวณิช. (2546). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2554). การวิจัยการเรียนรู้ทางคณิตศาสตร์. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พงศ์เทพ จิระโร. (2559). หลักการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 7). ชลบุรี: บัณฑิตเอกสาร.
ภัทราพร เกษสังข์. (2551). การพัฒนาศักยภาพด้านการวิจัยของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลย เขต 1 โดยการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม: กรณีศึกษากลุ่มคุณภาพหาดนาแก้ว. คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
ภุชงค์ บุญอภัย. (2557). รูปแบบการพัฒนาครูผู้สอนกลุ่มสาระวิทยาศาสตร์โรงเรียนประถมศึกษา : กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านมะขาม (สาครมะขามราษฎร์)จังหวัดจันทบุรี. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 8(1), 108-113.
รัตติมา โสภาคะยัง. (2556). การพัฒนาศักยภาพครูด้านการทำวิจัยในชั้นเรียน โรงเรียนบ้านห้วยกอก 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(49), 27-33.
โรงเรียนเมืองพัทยา 7 (บ้านหนองพังแค). (2554). รายงานการประเมินคุณภาพภายนอกสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน (รอบสาม). ชลบุรี: โรงเรียนเมืองพัทยา 7 (บ้านหนองพังแค).
วิไลวรรณ จันน้ำใส. (2555). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับสมรรถนะการวิจัยในชั้นเรียนของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 30. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ศศิกาญจน์ ทวิสุวรรณ. (2553). จิตวิทยาการเรียนรู้กับการศึกษานอกระบบ หน่วยที่ 13 ในเอกสารการสอนชุดวิชา จิตวิทยาและวิทยาการเรียนรู้. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
สมโภชน์ เอนกสุข. (2548). การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วารสารวิจัยและวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 3(1), 18 – 31.
สิรินภา กิจเกื้อกูล. (2553). การสังเคราะห์รูปแบบการพัฒนาครูตามแนวปฏิรูป:ประสบการณ์จากวิทยานิพนธ์ พุทธศักราช 2543 – 2551. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 12(2), 46-59.
สุธาภรณ์ วรกาญจนกุล. (2556). กระบวนการส่งเสริมการทำวิจัยในชั้นเรียน โรงเรียนมัธยมศึกษาอำเภอ กำแพงแสน จังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย).
สุปรียา สิทธิกุล. (2553). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรด้านการวิจัยแบบมีส่วนร่วมทางด้านกีฬาและ สุขภาพเพื่อพัฒนาคนและสังคมอย่างมีคุณภาพในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารวิชาการสถาบันการพลศึกษา, 2(2), 59 – 66.
สุพรรณี สินโพธิ์ .(2546). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสมรรถภาพการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนของครูประถมศึกษาโดยใช้การวิเคราะห์โมเดลเชิงเส้นตรงระดับลดหลั่น. (วิทยานิพนธ์ครุศาตรมหาบัณฑิต, สาขาวิจัยการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
สุวิมล ว่องวานิช. (2547). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวานิช, ชยุตม์ ภิรมย์สมบัติ, ศศิธร เขียวกอ, สร้อยสน สกลรักษ์ และสมพงษ์ ปั้นหุ่น. (2556). ประชุมวิชาการประจำปี พ.ศ. 2556 (ปีที่ 3) การเสนอผลงานวิจัยในโครงการวิจัย เรื่อง การวิจัยและพัฒนากลยุทธ์การขับเคลื่อนนโยบายปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
อรอุมา รุ่งเรืองวณิชกุล. (2556). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะครูนักวิจัยด้วยการบูรณาการกระบวนการเรียนรู้สำหรับข้าราชการครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. (ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษาผู้ใหญ่ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
Knowles, M. S. (1975). Self-direted Learning. A Guide For Learners and Teachers. New York: Association Press.
Yamane, T. (1967). Statistics, An Introductory Analysis. (2nd ed). New York: Harper and Row.