แนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนรายวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนในคณะครุศาสตร์
คำสำคัญ:
การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน, การพัฒนาการเรียนการสอนบทคัดย่อ
โครงการวิจัย เรื่อง แนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนรายวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนในคณะครุศาสตร์
มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์ผลลัพธ์การเรียนรู้การเรียนการสอนรายวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน 2) วิเคราะห์การนำไปใช้ประโยชน์ของการเรียนการสอนรายวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน 3) นำเสนอแนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนรายวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ใช้การวิจัยแบบผสานวิธี ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้ที่เคยเรียนรายวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนในระดับปริญญาบัณฑิตและบัณฑิตศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และผู้ทรงคุณวุฒิ
ผลการวิจัย (1) ผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียน ตามระบบ CU CAS ระดับปริญญาบัณฑิตและบัณฑิตศึกษาอยู่ในระดับดีและดีมาก ตามสมรรถนะหลักเพื่อความยั่งยืนลำดับแรก ระดับปริญญาบัณฑิต คือ ความสามารถในการคิดอย่างเป็นระบบ บัณฑิตศึกษา คือ ความสามารถในการตระหนักรู้ด้วยตนเอง (2) การนำไปใช้ประโยชน์ ระดับปริญญาบัณฑิตและบัณฑิตศึกษาเหมือนกัน ลำดับแรก คือ ช่วงฝึกประสบการณ์ คือ กระตือรือร้นที่จะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเมื่อได้รับข่าวสารหรือความรู้ใหม่ ๆ ที่มีประโยชน์และเกี่ยวข้องกับการพัฒนาที่ยั่งยืน ช่วงหลังสำเร็จการศึกษา ลำดับแรก คือ ได้นำความรู้เกี่ยวกับการพัฒนาที่ยั่งยืนไปใช้ในชีวิตประจำวัน (3) แนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนรายวิชาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ควรปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ความไม่แน่นอนในปัจจุบัน โดยเนื้อหาบทเรียนเป็นโมดูล เน้นการจัดการเรียนการสอนแบบการเรียนรู้ด้วยตนเอง
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา เงารังสี. (2559). การศึกษากับการพัฒนาที่ยั่งยืน (Education for Sustainable Development (EDS). วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(2), 13-18. เข้าถึงได้จาก http://www.ar.or.th/ImageData/Magazine/10042/DL_10266.pdf?t= 636697170966756621. 10 ตุลาคม 2564.
ฝ่ายวิชาการ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2552). หลักสูตร. เข้าถึงได้จาก http://portal.edu.chula.ac.th/academic/assets//curriculum/bachelor/bachelor_of_education.pdf. 10 ตุลาคม 2564.
ฝ่ายวิชาการ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2557). หลักสูตร. เข้าถึงได้จาก http://portal.edu.chula.ac.th/academic/assets//curriculum/bachelor/1-mko2%20(1-63).pdf. 10 ตุลาคม 2564.
พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2551). การจัดการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน: พื้นฐานการศึกษาด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เฟื่องอรุณ ปรีดีดิลก. (2563). เอกสารประกอบการสอนรายวิชาหลักการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. เอกสารอัดสำเนา.
Pauw, J.B., Gerick, N., Olsson, D., & Berglund, T. (2015). The Effectiveness of education for sustainable development. Sustainability, 7, 15693-15717; doi:10.3390/su71115693
Taimur, S. (2020). Pedagogical training for sustainability education. Retrieved from https://www.researchgate.net/publication/337129060_Pedagogical_Training_for_Sustainability_Education. September 29th, 2021.
UNESCO. (2017a). Education or sustainable development goals: Learning objectives. Available from https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000247444. September 29th, 2021.
UNESCO. (2017b). South-east Asia subregional workshop on education for sustainable development for teacher education institutions. Available from https://bangkok.unesco.org/content/south-east-asia-subregional-workshop-education-sustainable-development-teacher-education September 29th, 2021.
UNESCO. (n.d.). World conference on education for sustainable development opens in Aichi-Nagoya, Japan. Available from https://en.unesco.org/news/world-conference-education-sustainable-development-opens-aichi-nagoya-japan. September 29th, 2021.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
