การพัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์สำหรับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ เรื่อง จำนวนและการดำเนินการ วิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3

ผู้แต่ง

  • ช่อผกา ดอกแขมกลาง คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • อาจณรงค์ มโนสุทธิฤทธิ์ สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • ธนวัฒน์ วรรณประภา สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

คำสำคัญ: บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์สำหรับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ เรื่อง จำนวนและการดำเนินการ วิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ให้มีประสิทธิ์ภาพตามเกณฑ์ E1/ E2 เท่ากับ 80/ 80 2) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนหลังจากเรียนรู้ด้วยบทเรียนที่พัฒนาขึ้น และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการใช้บทเรียนที่พัฒนาขึ้น กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านเนินโมก ปีการศึกษา 2563 จำนวนนักเรียน 30 คน ใน 1 ห้องเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์สำหรับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ เรื่อง จำนวนและการดำเนินการ วิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
3) แบบสอบถามความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการใช้บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์ และ 4) แบบฝึกหัดท้ายบทเรียน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบประสิทธิภาพ E1/E2

ผลการวิจัย พบว่า 1) บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์สำหรับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ เรื่อง จำนวนและการดำเนินการ วิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 มีประสิทธิภาพเท่ากับ 80.06/ 81.76 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของผู้เรียนหลังจากเรียนรู้ด้วยบทเรียนที่พัฒนาขึ้น สูงกว่าก่อนเรียน คิดเป็น 11.54 เปอร์เซ็นต์ เเละ 3) ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการใช้บทเรียนที่พัฒนาขึ้น ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่ประเทศไทย.

กาญจนา อรุณสุขรุจี. (2546). ความพึงพอใจของสมาชิกสหกรณ์ต่อการดำเนินงานของสหกรณ์การเกษตรไชยปราการจำกัด อำเภอไชยปราการ จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ วท.ม. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

จักรชัย โสอินทร์. (2554). Basic android app development. นนทบุรี: ไอดีซีฯ.

จุฑามาศ กันทา และบัณฑิตา อินสมบัติ. (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จังหวัดพิจิตร. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 4(6), 41-56.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 5(1), 10.

ฐะณุพงศ์ ศรีกาฬสินธุ์. (2558). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์การสอนแบบซ่อมเสริมบนระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์: การออกแบบสื่อปฏิสัมพันธ์บนเว็บเพจ. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 31(1), 38-50.

ณัฐชนน โพธิ์อ่อน. (2560). การพัฒนาบทเรียนช่วยฝึกทักษะ วิชาการใช้โปรแกรมสำเร็จรูปบนอุปกรณ์พกพา เรื่อง การสร้างแอพพลิเคชั่นบนระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์เบื้องต้น. วิทยานิพนธ์ ค.อ.ม. กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

ดวงพร เพ็รช์เเบน. (2563). ระบบปฏิบัติการแอนดรอยส์. เข้าถึงได้จาก http://potinimi.blogspot.com/. 20 มกราคม 2564.

ดาราวรรณ นนทวาส. (2557). การพัฒนาแอพลิเคชั่นเพื่อการเรียนรู้บนระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ กรณีศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนทาขุมเงินวิทยาคาร จังหวัดลําพูน. ใน การประชุมวิชาการ Graduate Research Conference 2014. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

บรรยง เชียรจำรัส. (2562). บทเรียนอิเล็กทรอนิกส์. เข้าถึงได้จาก https://slideplayer.in.th/slide/2063482/. 20 มกราคม 2564.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้อต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

พรทิพย์ วงศ์สินอุดม. (2558). การพัฒนาแอพพลิเคชันบทเรียนบนคอมพิวเตอร์พกพา ร่วมกับการเรียนแบบเพื่อนช่วยเพื่อนที่ส่งผลต่อการเรียนรู้ร่วมกันของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 จังหวัดเพชรบุรี. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2543). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยามหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2544). แนวทางการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: พริกหวาน.

ไพโรจน์ คะเชนทร์. (2556). การวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. เข้าถึงได้จาก www.waltoongpel.com/Sarawichakarn/wichakarn/1-10/การวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. 20 มกราคม 2564.

พัฒนา เครือคำ. (2557). การพัฒนาการเรียนการสอนวิชาคณิตศาสตร์โดยใช้ชุดการสอนกับการเรียนแบบร่วมมือ ที่มีต่อผลสมฤทธิ์ทางการเรียน คุณธรรม จริยธรรมด้านความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และความพึงพอใจต่อการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนธาตุนารายณ์วิทยา. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 11(52), 89-104.

ยุพิน พิพิธกุล. (2545). การเรียนการสอนคณิตศาสตร์ยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: บพิท.

รุ่งทิวา นาบำรุง. (2550). วิถีธรรมชาติแห่งการคิดเชิงคณิตศาสตร์ เรื่องของการคูณและการหารของเด็กที่มีอายุตั้งแต่ 7-10 ปี. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

โรงเรียนบ้านเนินโมก. (2560). ผลการเรียนรู้ของผู้เรียน ปีการศึกษา 2560. ชลบุรี: โรงเรียนบ้านเนินโมก.

ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

วิรุฬ พรรณเทวี. (2542). ความพึงพอใจของประชาชนต่อการให้บริการของหน่วยงาน กระทรวงมหาดไทย ในอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ศุภนันท์ ทับท่าช้าง. (2562). การพัฒนาเว็บแอพพลิเคชั่น รายวิชาคอมพิวเตอร์และสารสนเทศเพื่องานอาชีพ เรื่อง การใช้โปรแกรม Microsoft excel สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

ศูนย์ปฏิบัติการกระทรวงศึกษาธิการ. (2554). รายงานผลการใช้งานแท็บเล็ตพีซีในโรงเรียน. เข้าถึงได้จาก http://www.moc.moe.go.th/ViewContent.aspx?ID=3302. 15 ธันวาคม 2563.

ศูนย์เทคโนโลยีทางการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2547). รายงานการวิจัย เรื่อง การศึกษารูปแบบของ E-Learning ที่เหมาะสมกับการศึกษานอกโรงเรียน. กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2544). ทฤษฏีการทดสอบแบบดั้งเดิม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2550). เอกสารสำหรับผู้รับการอบรมคณิตศาสตร์ ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน หลักสูตรที่ 1. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2545). คู่มือการจัดการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.

สมเดช บุญประจักษ์. (2540). สหบรรณานุกรมห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: พิมพ์ลักษณ์.

สมบูรณ์ ตันยะ. (2545). การประเมินทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

สารานุกรมเสรี. (2563). โครงสร้างของระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์. เข้าถึงได้จาก https://th.wikipedia.org/wiki/แอนดรอยส์_(ระบบปฏิบัติการ). 20 มกราคม 2564.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. (2559). รายงานผลการดำเนินงาน ประจำปี 2559. ชลบุรี: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี.

Anderson, R. H. (1980). Clinical supervision. New York: Holt Rinehart and Winston.

Baroody, A. J. (1993). Problem Solving, reasoning, and communicating (K-8) helping kids think mathematically. New York: NY Macmillan.

Bruner, J. S. (1966). Toward a theory of instruction. Cambridge, MA.

El-Gayar, O., Moran, M., & Hawkes, M. (2011). Student’s acceptance of tablet pc and implications for education. Retrieved from: http://www.ifets.info/jurnals/14.2/5. May 25th 2020.

Greenwood, J. J. (1993). On the nature of teaching and assessing mathematic power and mathematic thinking. Arithmetic teacher, 41(3), 144-152.

Guilford, W & Hoepfner, R. (1971). The Analysis of Intelligence. New York: McGraw-Hill.

Kakbra, J. F., & Sidqi, H. M. (2013). Measuring the impact of ICT and e-leaning on higher education system with redesigning and adapting Moodle system in Kurdistan region government, KRG-Iraq. Paper Presented at the Proceedings of the 2nd e-learning Regional Conference-State of Kuwait.

Krulik, R., & Rudnick, E. R. (2003). Problem solving in school mathematics. Virginia: The National Council of Teacher of Mathematics.

Lappan, G., & Schram, P. W. (1989). Communication and reasoning: Critical dimensions of sense making in mathematics. Reston, Virginia: NCTM.

Mayer, R. E. (1983). Reading strategies training for meaningful learning from prose. New York: Cognitive Strategy Research, Springer.

National Council of Teacher of Mathematics. (1989). Mathematic. Virginia: National Council of Teacher of Mathematics.

O’Daffer, P. G., & Thornquist, B. A. (1993). Critical thinking, mathematical reasoning and proof. New York: Macmillan.

Seel, B., & Glasgow, Z. (1988). Making instructional design decisions. Columbus, Ohio: Prentice-Hall.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-06-24

รูปแบบการอ้างอิง

ดอกแขมกลาง ช., มโนสุทธิฤทธิ์ อ., & วรรณประภา ธ. (2022). การพัฒนาบทเรียนอิเล็กทรอนิกส์สำหรับระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ เรื่อง จำนวนและการดำเนินการ วิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 . วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 19(85), 1–11. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/SNGSJ/article/view/249804

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย