ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาครู

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรปัจจัยกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาครู 2) ค้นหาปัจจัยที่ดีที่สุดที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาครู และ 3) สร้างสมการพยากรณ์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาครู ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลในปีการศึกษา 2560 จากนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด ชั้นปีที่ 5 จำนวน 178 คน ที่ได้มาโดยการสุ่มอย่างง่าย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบมาตราส่วนประมาณค่า จำนวน 5 ฉบับ 80 ข้อ ที่ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ (IOC) มีค่าระหว่าง 0.67 – 1.00 มีค่าความเที่ยงอยู่ระหว่าง 0.80 – 0.85 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า 1) สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรปัจจัยมีความสัมพันธ์กันทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทุกคู่ และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรปัจจัยกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาครูมีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทุกตัวแปร และ 2) ตัวแปรที่มีน้ำหนักความสำคัญต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาครูอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ มี 3 ตัวแปร คือ การเชื่ออำนาจในตน ความฉลาดทางอารมณ์ และความเป็นครู ตามลำดับ และ 3) สามารถเขียนเป็นสมการพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบและคะแนนมาตรฐานได้ตามลำดับดังนี้ Y’ = .729 + 258X₆ + .190X₂ + .121X₅ และ Z_(Y’) = .412Z_X6 + .285Z_X2 + .199Z_X5