แนวทางการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 2
คำสำคัญ:
สภาพปัจจุบัน, สภาพที่พึงประสงค์, ความต้องการจำเป็น, แนวทางพัฒนา, ความปลอดภัยในสถานศึกษาบทคัดย่อ
งานวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการดำเนินงานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา 2) เพื่อประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา 3) เพื่อพัฒนาแนวทางการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา และ 4) เพื่อประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของแนวทางการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 2 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 26 คน และครู จำนวน 311 คน รวมทั้งสิ้น จำนวน 337 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบประเมินความเป็นไปได้ กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้เกณฑ์ร้อยละ ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีการจัดลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็นแบบปรับปรุง (PNIModified)
ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพปัจจุบันของแนวทางการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมาก ส่วนสภาพที่พึงประสงค์โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ความต้องการจำเป็น ด้านที่มีค่าสูงกว่าค่าโดยรวม ได้แก่ ด้านอุบัติเหตุ และด้านร่างกายและจิตใจ 3) แนวทางทางการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา ประกอบด้วย (1) ด้านอุบัติเหตุ (2) ด้านร่างกายและจิตใจ (3) ด้านสิ่งแวดล้อมในโรงเรียน (4) ด้านการใช้ความรุนแรง และ (5) ด้านภัยพิบัติ และ 4) ผลการประเมินแนวทางการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา พบว่า แนวทางการพัฒนางานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ โดยรวมอยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กนกอร อุ่นสถานนท์. (2563). การบริหารด้านความปลอดภัยของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 10(2), 1–14.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายการจัดการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564–2565. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กฤษฎา พูลพันธ์. (2566). แนวทางการบริหารจัดการอาคารสถานที่และสิ่งแวดล้อมเพื่อความปลอดภัยในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 46(3), 150-165.
กฤษฎา ศรีสุชาติ. (2559). การพัฒนาตัวบ่งชี้และคู่มือโรงเรียนปลอดภัยของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ ค.ด. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
จรัส สุวรรณเวลา. (2561). 5 มิติความปลอดภัยของเด็กเริ่มสร้างได้ที่โรงเรียน. เข้าถึงได้จาก html://bangkokbiznews.com/social/815867. 4 เมษายน 2565.
ชญตว์ ปานนับร้อย. (2566). แนวทางการบริหารจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษา ของโรงเรียนบ้านพนาสวรรค์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3. วารสารครุศาสตร์วิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 9(1), 121–138.
ชิษณุชา ขุนจง. (2563). การจัดการความเสี่ยงด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา ระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: คณะวิทยาการจัดการ สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์.
ณัฏฐวุฒิ ทรัพย์อุปถัมภ์. (2558). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. จันทบุรี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
ธัญญา ภาตินาท. (2564). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการดูแลความปลอดภัยของนักเรียนในสถานศึกษา. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 2(2), 55-68.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุงใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญทวี บุญให้ และวีรพล กุลบุตร. (2563). การศึกษาเพื่อจัดทำข้อเสนอยุทธศาสตร์การพัฒนาสถานศึกษาปลอดภัยตามกรอบของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานด้านมาตรการป้องกันและแก้ไขอุบัติเหตุ : กรณีศึกษาโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในเขตเทศบาลเมืองหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารคุณภาพชีวิตกับกฎหมาย, 6(1), 62–74.
บุญเลี้ยง จอดนอก และคณะ. (2561). การศึกษาและพัฒนารูปแบบความร่วมมือของบุคลากรในสถานศึกษา และผู้ปกครองนักเรียน ที่ส่งผลต่อความปลอดภัย การล่วงละเมิดทางเพศการใช้ความรุนแรงและการใช้สารเสพติดในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
ประภัสสร พุทธชัยยงค์. (2566). การประยุกต์ใช้หลักการ PDCA เพื่อพัฒนาการจัดการความปลอดภัยทางถนนในโรงเรียน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 12(2), 99-110.
ปัญญ์ชิตา สมบัติเพิ่ม. (2566). แนวทางการดำเนินงานสถานศึกษาปลอดภัยของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ ค.ม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก. (2550). คู่มือครูการจัดระบบความปลอดภัยในโรงเรียน. กรุงเทพฯ: ส. เสริมมิตรการพิมพ์.
วรรณา อิ่มจิตต์ และคณะ. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันอุบัติเหตุจากการขับขี่รถจักรยานยนต์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารสุขศึกษาพลศึกษาและสันทนาการ, 45(2), 155–166.
ศูนย์เฉพาะกิจคุ้มครองและช่วยเหลือเด็กนักเรียน สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). คู่มือการคุ้มครองและช่วยเหลือเด็กนักเรียนของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สมาน มังกร. (2565). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษาเพื่อความปลอดภัยในยุคดิจิทัล. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 13(1), 200-215.
สุชีรา ใจหวัง. (2561). การศึกษาการจัดการความปลอดภัยในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุภาพร แก้วกอ. (2564). การสร้างโรงเรียนเป็นพื้นที่ปลอดภัยจากภัยคุกคามทางเพศและยาเสพติด. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(1), 88-102.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 2. (2567). โครงการขับเคลื่อนการดำเนินงานด้านความปลอดภัยในสถานศึกษา. เข้าถึงได้จาก http://promote–ed.ubon2–ed.go.th/. 24 มกราคม 2567.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน พ.ศ. 2563. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คู่มือการดำเนินงานความปลอดภัยสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานสถิติสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข. (2565). สถิติสาธารณสุข พ.ศ. 2565. นนทบุรี: กองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานสถิติสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข.
อดิศร ดีปานธรรม. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการด้านความปลอดภัยแบบมีส่วนร่วมใน สถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. ฉะเชิงเทรา: มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
อัญชุลี รัตนพร. (2560). แนวทางการจัดสภาพแวดล้อมตามหลักสัปปายะ 7 ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Mazur, J. (2017). Determinants of Bullying at School Depending on the Type of Community: Ecological Analysis of Secondary Schools in Poland. School Mental Health, 9(132), 136.
McCaslin, N. L. and Tibezinda, J.P. (1997). Assessing Target Group Needs. Retrieved from http://www.fao.org/docrep/W5830E/w5830e07.html. July 5th, 2013.
Wltkin, B.R., and Altschuld, J.W. (1995). Plunging and conduction needs assessment. A Practical guide. Thousand Oaks, CA : Sage Publication, Inc.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
