The การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันภาวะผู้นำพหุวัฒนธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ของภาวะผู้นำพหุวัฒนธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุดรธานี 2) เพื่อทดสอบความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลโครงสร้างตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำพหุวัฒนธรรมของผู้บริหารสถานศึกษากับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารและครู ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุดรธานี ปีการศึกษา 2566 กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างประมาณ 20 คนต่อ 1 พารามิเตอร์ (มีจำนวน 16 พารามิเตอร์ใช้อัตราส่วน 20:1) จำนวน 320 คน โดยวิธีการสุ่มแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามมาตรส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ค่า IOC อยู่ระหว่าง 0.60 –1.00 มีความเชื่อมั่น 0.959 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผลการศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ของภาวะผู้นำพหุวัฒนธรรมของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุดรธานี มี 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) การจัดการความหลากหลายทางวัฒนธรรม มี 3 ตัวบ่งชี้ 2) การไว้วางใจ มี 3 ตัวบ่งชี้ 3) การสื่อสารทางวัฒนธรรม มี 3 ตัวบ่งชี้ และ 4) ความเอาใจใส่ มี 3 ตัวบ่งชี้
2. ผลการวิเคราะห์ความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลโครงสร้างตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำพหุวัฒนธรรมของผู้บริหารสถานศึกษากับข้อมูลเชิงประจักษ์ พบว่า โมเดลที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า Relative Chi–Square = 41.461, p–Value = 0.4068, Df = 40, RMSEA = 0.012, SRMR = 0.025, CFI = 0.999,
TLI = 0.998 และ ค่าไคว์สแคว์ = 0.028
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
เอกสารอ้างอิง
กฤษปกรณ์ สาคร และคณะ. (2557). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะด้านการวัดและประเมินผลการศึกษาโดยใช้กระบวนการจัดการความรู้ สําหรับครูโรงเรียนขนาดเล็ก. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 9(26), 29–42.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2559). สถิติสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วน สามลดา จำกัด.
จิณห์จุฑา ดาลลาส. (2558). ความเข้าอกเข้าใจ:พลังเพื่อพัฒนาวิชาชีพพยาบาล. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 2(25), 13–24.
ชูชัย สมิทธิไกร และภัทรานิษฐ โชติพิพิทยกุล. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างการมองโลกในแง่ดี งานที่มีความหมาย และการจัดการความหลากหลายด้านช่วงอายุกับความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรเจนเนอเรชันวาย : บทบาทการเป็นตัวแปรสื่อของความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับองค์การ. ค้นคว้าแบบอิสระ วศ.ม. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เทวิกา กล้าถิ่นภู. (2560). การศึกษาปัจจัยบุคลิกภาพ การสื่อสารข้ามวัฒนธรรม และความ หลากหลายทางวัฒนธรรมของพนักงานระดับปฏิบัติการที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการ ทำงานเป็นทีมแบบผสมผสาน กรณีศึกษา บริษัทญี่ปุ่นที่ดำเนินธุรกิจในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระ บธ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2551). การวิจัยและตัวบ่งชี้คุณธรรมจริยธรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม (ศูนย์คุณธรรม).
พัชราภรณ์ จันทรโคตร. (2561). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำข้ามวัฒนธรรมของผู้บริหารโรงเรียนมาตรฐานสากล. วารสารวิชาการแสงอีสาน, 15(2), 12–25.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2554). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา แนวคิดและกรณีศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์อักษราพิพัฒน์ จํากัด.
ยามีละห์ สาและ. (2562). ภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมกับการมีส่วนร่วมในงานชุมชนสัมพันธ์ของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์ ค.ม. ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
สุกัญญา ศรีแก้ว. (2563). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำข้ามวัฒนธรรมของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 25. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุทธิธัช คนกาญจน์. (2547). การพัฒนาตัวบ่งชี้คุณภาพของสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. ปริญญานิพนธ์ ปร.ด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สำนักงานสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. เข้าถึงได้จาก https://pub.nstda.or.th/gov–dx/tag/. 20 มกราคม 2567.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. (2566). แผนพัฒนาการศึกษา. เข้าถึงได้จาก http://www.kksec.go.th/2566/index_qwin.php. 20 มกราคม 2567.
ศศิรัตน์ จันทร์ชู, กังสดาล เชาว์วัฒนกุล และชัยรัตน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง. (2560). ความไว้วางใจของ พนักงานต่อการบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของบริษัทท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) สุวรรณภูมิ. วารสารวิทยาการจัดการ, 1(35), 109–134.
เอกรินทร์ สังข์ทอง. (2551). ภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมของผู้อำนวยการโรงเรียนของรัฐในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. รายงานวิจัยปัตตานี. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Bordas, J. (2009). White men and women can’t lead (everyone): Eight Ways to practice multicultural age. Public Management, 91(1), 3–6.
