การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษเชิงสร้างสรรค์โดยใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่าง ร่วมกับเทคนิคทีเอไอของนักเรียนโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษเชิงสร้างสรรค์โดยใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่างร่วมกับเทคนิคทีเอไอและวิธีสอนแบบปกติหลังเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏ และ 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่างร่วมกับเทคนิคทีเอไอและวิธีสอนแบบปกติก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏ ตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน ได้โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยาเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 2 ห้องเรียน ห้องเรียนละ 30 คน จับฉลากเป็นกลุ่มทดลอง 1 กลุ่ม และกลุ่มควบคุม 1 กลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ 1) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวมรวมข้อมูล คือ แบบประเมินทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษเชิงสร้างสรรค์ มีค่า IOC เท่ากับ 1 และแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษ มีค่าความยากง่ายของข้อสอบอยู่ระหว่าง 0.20-0.72 และ 2.เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ แผนการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษโดยใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่างร่วมกับเทคนิคทีเอไอ และ แผนการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษโดยใช้วิธีการสอนแบบปกติ มีค่าความเหมาะสมของแผนการจัดการเรียนรู้ 4.18 และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1.52 ระยะเวลาในการวิจัยทั้งหมด 20 ชั่วโมง โดยแบ่งเป็นสัปดาห์ละ 4 ชั่วโมง จำนวน 5 สัปดาห์ สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที
ผลการวิจัยพบว่า
1. คะแนนทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษเชิงสร้างสรรค์หลังเรียนของนักเรียนกลุ่มที่ใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่างร่วมกับเทคนิคทีเอไอ สูงกว่ากลุ่มที่ใช้วิธีการสอนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และคะแนนทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษเชิงสร้างสรรค์โดยใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่างร่วมกับเทคนิคทีเอไอหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
2. คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของนักเรียนกลุ่มที่ใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่างร่วมกับเทคนิคทีเอไอ สูงกว่ากลุ่มที่ใช้วิธีการสอนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้วิธีการสอนแบบกรณีตัวอย่างร่วมกับเทคนิคทีเอไอหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05