A Model of the Qualitative Culture of the Schools under Sisaket Primary Educational Service Area Office
Keywords:
A Quality Cultural Model, Academy, Primary Education Service Areas in SiSaKet ProvinceAbstract
The objectives of the research were 1) to study the conditions of the needs and the guidelines to develop a model of the qualitative culture of the schools, 2) to create the model of the qualitative culture of the schools, and 3) to evaluate the model of the qualitative culture of the schools under Sisaket Primary Educational Service Area Office. The research was conducted in 3 phases. The first phase was to study the conditions of the needs and the guidelines to develop the model of the qualitative culture of the sample schools. The samples were 265 school administrators and 368 teachers. They were randomized by stratified random sampling. The second phase was to create the model of the qualitative culture of the schools. The criticism of the draft of the model and the qualitative cultural handbook of the schools was done by focus group discussion. The target group consisted of 12 experts selected by purposive sampling. The third phase was to evaluate the model of the qualitative culture of the schools. The target group consisted of 17 experts. The research instruments were a questionnaire, a recorded data form, data synthesis from comments, and an evaluation form. The statistics used in the research were mean and standard deviation.
The research findings were as follows.
- The conditions of the needs of the model of the qualitative culture of the schools in the overall were at the highest level (x̅ =4.71) and the guidelines to develop the model of the qualitative culture of the schools consisted of 6 aspects. When each aspect was organized from the highest to the lowest mean scores, admiration and giving awards and strategic management had the highest mean scores, followed by qualitative leadership, human resource development, teamwork, and continual revision. The guidelines to develop the model of the qualitative culture of the schools used the leadership to drive the qualitative culture by participating and reinforcing positively.
- The created model of the quality culture of the schools consisted of qualitative leadership, teamwork, admiration and giving awards, strategic management, human resource development, and continual revision.
- The findings of the evaluation of the model of the qualitative culture of the schools revealed that the overall of the appropriateness, the possibility, and the usefulness was at the highest level.
References
เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา, สำนักงาน” ศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร. 19, 2 (เมษายน–มิถุนายน 2560): 264-265.
คชธร คชพันธ์ และจุมพจน์ วนิชกุล. “การพัฒนารูปแบบการบริหารวัฒนธรรมคุณภาพ สำหรับโรงเรียนประถมศึกษาม,” บริหารการศึกษา มศว. 14, 26 (มกราคม-มิถุนายน 2560): 21-22.
ชาญณรงค์ พรรุ่งโรจน์. วัฒนธรรมคุณภาพ: สร้างคน สร้างชาติ. กรุงเทพฯ: ซีโน พับลิชชิ่ง แอนด์ แพคเกจจิ้ง. 2557.
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. “รูปแบบการพัฒนาวัฒนธรรมคุณภาพของโรงเรียนขนาดเล็กในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ,” วิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่นแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 6, 3 (มกราคม–มิถุนายน 2561): 56-66.
ดาวรุวรรณ ถวิลการ. วัฒนธรรมองค์การในโรงเรียน รางวัลพระราชทาน: การวิจัยเชิงชาติพันธุ์วรรณนา. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2563.
นิจฉัย ชาติชวนชม. การลดข้อบกพร่องสีพิมพ์ไม่ตรงมาตรฐานโดยการปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมคุณภาพ. วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. 2552.
บุญชม ศรีสะอาด. การวิจัยเบื้องต้นฉบับปรับปรุงใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น, 2556.
ภัทร์ธมณฑน์ เรืองวิทยาวุฒิ. “คุณลักษณะความเป็นผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21,” วิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย. 6, 1 (มกราคม–มิถุนายน 2559): 129-135.
เยาวลักษณ์ มหาสิทธิวัฒน์ และปัณณธร ชัชวรัตน์. “กลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมคุณภาพการศึกษาของอาจารย์วิทยาลัยพยาบาลในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก,” มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. 2, 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2550): 126-138.
เรืองวิทย์ เกษสุวรรณ. การจัดการคุณภาพ: จาก TQC ถึง TQM, ISO 9000 และการประกันคุณภาพ. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์, 2545.
เลขาธิการสภาการศึกษา, สำนักงาน. แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค, 2560.
วราภรณ์ ตระกูลสฤษธิ์. การทำงานเป็นทีม. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ, 2549.
วีณา พึงวิวัฒน์นิกุล. เอกสารประกอบการบรรยายกระบวนวิชาการจัดการทรัพยากรมนุษย์ร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2561.
สมคิด สกุลสถาปัตย์. “กลยุทธ์การสร้างวัฒนธรรมคุณภาพในการบริหารจัดการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน,” มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. 8, 1 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2563): 277-283.
สมชาย เทพแสง. “กลยุทธ์ในการสร้างแรงบันดาลใจของผู้นำร่วมสมัย,” บริหารการศึกษา มศว,14, 27 (มกราคม–เมษายน 2560): 165-172.
สุเขตร์ ศรีบุญเรือง. การพัฒนาตัวบ่งชี้วัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษา ระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 2561.
สุพล จันต๊ะคาด และฉลอง ชาตรูประชีวิน. “รูปแบบการส่งเสริมวัฒนธรรมคุณภาพของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา,” ศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร. 19, 2 (เมษายน–มิถุนายน 2560): 264-265.
Parker. Organizational Theory Design and Change. New Jersey: Pearson Education, 2007.
Joyce, B. and E. Colboun. Model of Professional Development Methodology and Educators. London: Corwin A Sage Company, 2010.
Long, T. S. Race and Cultural Backgrounds of School Leaders and their Approach to Cultural Awareness within PK-12 Schools. United States Code: Cabrini University, 2020.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Journal of Graduate School, Pitchayatat, Ubon Ratchathani Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Every article is peer-reviewed for academic correctness by at least two external qualified experts. The opinions in the Journal of Graduate School, Pitchayatat, Ubon Ratchathani Rajabhat University (Humanities and Social Sciences) belong to the authors; not belong to the Publisher. Thus, Graduate School of Ubon Ratchathani Rajabhat University cannot to be held responsible for them. The articles in this journal are protected by the copyright of Thailand. No part of each issue may be reproduced for dissemination without written permission from the publisher.