The Pattern of Eco-cultural Tourism along the Chee River Basin for Conservation and Recovery of Local Lifestyle in Chee Tuan Subdistrict, Khueang Nai District, Ubon Ratchathani Province

Authors

  • สายรุ้ง ดินโคกสูง คณะบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
  • วิตติกา ทางชั้น คณะบริหารธุรกิจและการบัญชี มหาวิทยาลัยขอนแก่น
  • สุภัชญา ธานี คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี

Keywords:

eco-cultural tourism pattern, Conservation and recovery of local lifestyle and potential

Abstract

This participatory action research (PAR) aimed to 1) study the local history, beliefs and community context including the traditional life style of local people lived along the Chee River from the past until present 2) figure out the local tourist attractions as well as its potential to tourism initiative and 3) discover the appropriate eco-cultural tourism activities concerning the local way of life conservation. The research was conducted through the participatory action between the university researchers and the local researcher team. It was shown that the community had four different eras in its history as follows: 1) the pioneer era (from 1917 to 1921 A.D) 2) the separated era (from 1922 to 1994 A.D) 3) the technology era (from 1995 to 2009 A.D) and 4) the rapacious era (from 2010 till present). The community had also high potential relating to tourism initiative since there were two types of tourist attractions found within; the cultural-based and the natural-based tourist attractions. Thoroughly the participatory processes, it was revealed that most of local researcher team members were the elders. Meanwhile, the outstanding local tourist attractions were categorized as nine stations as follows; 1) the Ampawannaram Temple, 2) the community’s sacred place and the ancient machine for producing the solid sugar cane syrup, 3) the ancient pulpit with Singha shape in Sri Nuan Temple, 4) the Tat Suan Tan Temple, 5) the Tung Sri Vilai temple, 6) the ancient bridge, 7) the Ta Keng Temple, 8) the Chee River basin and 9) the beaches. Moreover, the appropriate tour programs were basically arranged in two different forms; firstly, the half day trip program (could be either in the morning or in the afternoon). Tourists could choose three or four stations to complete this program. Secondly, the full day trip program, tourist could visit the whole stations. In addition, tourism initiative had helped to create the unity, extra income, the better relationship and conservation awareness of natural and cultural resources in the community. Last but not least, the initiative did promote the elders potential in term of leadership which made them felt a lot more helpful and happy.

References

นิวัฒน์ โอบอ้วน. ผู้นำชุมชน (สัมภาษณ์).ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 5 บ้านท่าศาลา ตำบลชีทวน อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี, 2 กันยายน 2558.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. แนวคิดการจัดการการท่องเที่ยว. เชียงใหม่: คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2548.

พจนา สวนศรี. คู่มือการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพฯ: โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและธรรมชาติ, 2548.

ภราเดช พยัฆวเชียร. การวางแผนตลาดการท๋องเที่ยว. เชียงใหม๋: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2543.

รำไพพรรณ แก้วสุริยะ. เอกสารการสอนชุดวิชา ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. [ม.ป.ท]: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2549.

สินธุ์ สโรบล. การท่องเที่ยวโดยชุมชน : แนวคิดและประสบการณ์พื้นที่ภาคเหนือ. เชียงใหม่: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.), 2546.

สุพรรณ ประเสริฐศรี. ผู้นำชุมชน (สัมภาษณ์) ปราชญ์ชาวบ้าน หมู่ 4 บ้านท่าศาลา ตำบลชีทวน อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี, 2 กันยายน 2558.

สำนักงานปลัดกระทรวงท่องเที่ยวและกีฬา.แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก, 2560.

Ahmad Fitri Amir et al. Sustainable tourism development: A study on community resilience for rural tourism in Malaysia. Centre for Environment-Behavior Studies (eE-Bs). Proceeding of Asia Pacific International Conference on Environment-Behaviour Studies; 24-26 February 2014; Berlin.

Florentina Daniela Matei (Titilina). Cultural tourism potential, as part of rural tourism development in the North-East of Romania. Academic World Research and Education Center Proceeding of 2nd Global Conference on Business, Economics Management and Tourism; 30-31 October 2014; New York.

Richards, G. Cultural tourism: A review of recent research and trends. Journal of Hospitality and Tourism Management. 36 (2018): 12-21.

Sudesh Prabhakarana, Vikneswaran Naira and Sridar Ramachandran. Community participation in rural tourism: Towards a conceptual framework. The Scientific Committee of 5AEC2014 5th Asia Euro Conference; 2014; New York.

Downloads

Published

2018-12-28

How to Cite

ดินโคกสูง ส., ทางชั้น ว., & ธานี ส. (2018). The Pattern of Eco-cultural Tourism along the Chee River Basin for Conservation and Recovery of Local Lifestyle in Chee Tuan Subdistrict, Khueang Nai District, Ubon Ratchathani Province. Journal of Graduate School, Pitchayatat, Ubon Ratchathani Rajabhat University, 13(2), 213–221. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/Pitchayatat/article/view/221660

Issue

Section

Research articles