รูปแบบการพัฒนาวิถีประชาธิปไตยด้วยกระบวนการเสริมสร้างอุดมการณ์แบบประชาธิปไตยฐานคติหุ้นส่วนทางการเมืองในจังหวัดมหาสารคาม

ผู้แต่ง

  • สัญญา เคณาภูมิ คณะรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

คำสำคัญ:

วิถีประชาธิปไตย, การเสริมสร้างอุดมการณ์แบบประชาธิปไตย, หุ้นส่วนทางการเมือง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้เป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยเรื่อง การพัฒนาวิถีประชาธิปไตยด้วยกระบวนการเสริมสร้างอุดมการณ์แบบประชาธิปไตยฐานคติหุ้นส่วนทางการเมืองในจังหวัดมหาสารคาม ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหารูปแบบการพัฒนาวิถีประชาธิปไตยด้วยกระบวนการเสริมสร้างอุดมการณ์แบบประชาธิปไตยฐานคติหุ้นส่วนทางการเมือง แหล่งข้อมูลการวิจัย ประกอบด้วย (1) เอกสารประเภทแนวคิด ทฤษฎี และงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาวิถีประชาธิปไตย อุดมการณ์แบบประชาธิปไตย หุ้นส่วนทางการเมือง เป็นต้น (2) กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคคลที่มีประสบการณ์ทางวิชาการ การบริหาร การเมือง ได้แก่ นักวิชาการ ตัวแทนกลุ่มการเมืองในพื้นที่ ตัวแทนผู้นำชุมชนที่มีบทบาทโดดเด่น ตัวแทนปราชญ์ชาวบ้าน ตัวแทนประชาชน จำนวน 50 คน การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการวิเคราะห์เอกสารที่เกี่ยวข้องเพื่อยกร่างรูปแบบ และ ดำเนินการจัดโครงการสัมมนาทางวิชาการโดยเชิญกลุ่มตัวอย่างร่วมทำการวิพากษ์ร่างรูปแบบ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหาแล้วนำเสนอเชิงพรรณนาความ ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบการพัฒนาวิถีประชาธิปไตยด้วยกระบวนการเสริมสร้างอุดมการณ์แบบประชาธิปไตยฐานคติหุ้นส่วนทางการเมือง ประกอบด้วย (1) การขับเคลื่อนโดยสถาบันรัฐด้วยการสร้างบรรยากาศและการจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาประชาธิปไตย กระบวนการกล่อมเกลาทางสังคม รัฐ-บ-ว-ร (รัฐ ครอบครัว ศาสนา และ การศึกษา) การขับเคลื่อนประชาธิปไตยบนฐานทฤษฎีเชิงพหุด้วยการสร้างบรรทัดฐานทางสังคมที่มีเสถียรภาพโดยมุ่งให้เกิดความรู้สึกเป็นเจ้าของ ได้แก่ การกล่อมเกลาจากสถาบันรัฐ การกล่อมเกลาจากสถาบันครอบครัว การกล่อมเกลาจากสถาบันศาสนา การกล่อมเกลาจากสถาบันการศึกษา (2) การพัฒนาตนเองของปัจเจกและชุมชน ดำเนินการดังต่อไปนี้ พัฒนาความรู้และความเข้าใจ พัฒนาเจตคติ พัฒนาอุดมการณ์ พัฒนาความเป็นหุ้นส่วนทางการเมือง (3) การพัฒนาเครือข่ายภาคประชาสังคม ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อมุ่งให้เกิดความรู้สึกเป็นเจ้าของการเมืองร่วมกัน เฝ้าคอยเอาใจใส่ภารกิจของรัฐร่วมกัน และ (4) การเข้าร่วมทำสัญญาประชาคมกับองค์การระหว่างประเทศ โดยมีเป้าหมายมุ่งให้เกิดแรงกดดันและความรับผิดชอบ เช่น สิทธิมนุษยชน การส่งผู้ร้ายข้ามแดน อาชญากรสงคราม

เอกสารอ้างอิง

ชำนาญ จันทร์เรือง. ประชาธิปไตยกับการเมืองภาคประชาชน ประชาไทออนไลน์. (online) 2560 (20 ธันวาคม 2560). จาก https://prachatai.com/journal/2009/01/19829 [Published on Wed, 2009-01-28 22:50]

ชูชัย ศุภวงศ์. แนวคิด พัฒนาการและข้อพิจารณาเกี่ยวกับประชาสังคมไทย. กรุงเทพฯ : สถาบัน, 2540.

ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมรูปแบบใหม่. กรุงเทพฯ : วิภาษา, 2545.

ณัชชาภัทร อมรกุล. ประชาสังคมกับบทบาทในเวทีระหว่างประเทศ ประชาไทออนไลน์. (Online) 2560 (23 ธันวาคม 2560). จาก https://prachatai.com/journal/2017/10/73814 [Published on Wed, 2017-10-25 10:21]

ติน ปรัชญพฤทธิ์. การบริหารการพัฒนา : ความหมาย เนื้อหา แนวทาง และปัญหา. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548.

วิชัย ภู่โยธิน และคณะ.หน้าที่พลเมือง วัฒนธรรมและการดำเนินชีวิตในสังคม ม.4-ม.6. กรุงเทพ : อักษรเจริญทัศน์, 2551.

วิทย์ วิศทเวทย์. ปรัชญาการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2544.

วิริยาภรณ์ สวัสดิ์รักษา. การจัดสวัสดิการผู้สูงอายุเพื่อการพึ่งพาตนเอง : ศึกษาเฉพาะกรณี ชุมชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์พัฒนาแรงงานและสวัสดิการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2544.

สัญญา เคณาภูมิ และเสาวลักษณ์ โกศลกิตติอัมพร. การพัฒนาวิถีประชาธิปไตยด้วยกระบวนการเสริมสร้างอุดมการณ์แบบประชาธิปไตยฐานคติหุ้นส่วนทางการเมืองในจังหวัดมหาสารคาม. กรุงเทพ ฯ : สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ (วช.) (ทุนอุดหนุนจากงบประมาณแผ่นดินด้านการวิจัย ปีงบประมาณ 2560), 2560.


สัญญา เคณาภูมิ. วิถีประชาธิปไตยของพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 5, 2 (กรกฎาคม-ธันวาคม2558) :181-199.

สัญญา สัญญาวิวัฒน์. ทฤษฎีและกลยุทธ์การพัฒนาสังคม. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2543.

สุขุม นวลสกุล และวิศิษฐ์ ทวีเศรษฐ. การเมืองและการปกครองไทย. พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง. 2543.

สุดา เพียรธัญกรณ์ และยุพิน คำแท่ง. เอกสารประกอบการสอนวิชาวิถีโลก. กรุงเทพฯ : สถาบันราชภัฏพระนคร. 2544.

สุพัตรา สุภาพ. สังคมและวัฒนธรรมไทย : ค่านิยม : ครอบครัว : ศาสนา : ประเพณี. พิมพ์ครั้งที่ 11, กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช, 2543.

สุรพศ ทวีศักดิ์. “รัฐโลกวิสัยคืออะไร” ประชาไทออนไลน์.(Online) 2561 (11 มิถุนายน 2561).จาก https://prachatai.com/journal/2018/03/75771 [Published on Wed, 2018-03-07 23:57]

Belkin, G.S & Skydell, R.H. Foundation of Psychology. Boston: Houghton Mifflin. 1979.

Collier, s Dictionary. American Heritage, Dictionary of the English Language. Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company, 2006.

Collier, s Dictionary. Collier's New Dictionary of the English Language Unknown Binding. 12th Edition : HarperCollins Publishers. 2014.

Collins, B.E. Social psychology: Social influence, Attitude Change, Small Groups, and Prejudice. Reading, MA: Addison-Wesley. 1970.

Sanya Kenaphoom. “Essence of Political Utility”. PSAKU International Journal of Interdisciplinary Research. 7, 1 (January - June 2018): 1.

Sanya Kenaphoom. Political Decision on the Democratic Way of Life : Concept and Forms. Humanities & Social Sciences 33, 2 (May - August 2016) : 90-119.

Rokeach, Milton. Beliefs, Attitudes and Values. San Francisco : Jossey Basso, Inc. 1970.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-12-28

รูปแบบการอ้างอิง

เคณาภูมิ ส. (2018). รูปแบบการพัฒนาวิถีประชาธิปไตยด้วยกระบวนการเสริมสร้างอุดมการณ์แบบประชาธิปไตยฐานคติหุ้นส่วนทางการเมืองในจังหวัดมหาสารคาม. วารสารพิชญทรรศน์, 13(2), 197–211. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/Pitchayatat/article/view/221659

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย