บทประพันธ์เพลงอีสานร่วมสมัยสำหรับกีตาร์คลาสสิก

บทคัดย่อ

กีตาร์ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายใน 5 ทศวรรษที่ผ่านมาโดยรับบทบาทเป็นเครื่องดนตรีหลักในดนตรีตะวันตกร่วมสมัยในหลากหลายวัฒนธรรมดนตรี ในโลกตะวันตกกีตาร์ถูกบรรเลงในหลายรูปแบบ เช่น บลูส์ ร็อก บลูกลาส ฟลาเมงโก ส่วนในซีกโลกตะวันออกกีตาร์ก็มีรูปแบบการบรรเลงตามบริบททางสังคมและวัฒนธรรม กีตาร์ในบริบทของดนตรีสมัยนิยมได้พัฒนาไปหลากหลายแง่มุม แต่ที่เป็นหลักในการศึกษายังขาดแคลนผลงานการประพันธ์ที่จะตอบสนองต่อวัฒนธรรมสมัยนิยมที่เปลี่ยนแปลง รวมไปถึงการตอบสนองต่อบริบทของนักกีตาร์ในแง่มุมของ การแสดงและการศึกษา เนื่องจากเป็นเครื่องมือที่ยากแก่การสร้างบทประพันธ์เพราะเป็นเครื่องดนตรีที่มีความเฉพาะตัวสูง รวมถึงในวัฒนธรรมดนตรีคลาสสิกตะวันตกในอดีตมีความจำเป็นต้องใช้การแปลงเพลงจากเครื่องดนตรีอื่น ปัจจุบันมีความพยายามสร้างเพลงให้กับกีตาร์มากขึ้น ผู้ที่ประสบความสำเร็จในการประพันธ์เพลงกีตาร์มีหลายคน เช่น ลีโอ บราวเออร์ แห่งประเทศคิวบา ใช้อัตลักษณ์ของดนตรีพื้นบ้านและถ่ายทอดออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งผลงานเป็นที่นิยมและมีความสำคัญต่อวงการ เซอร์จิโอ อัสสาดและโอแดร์ อัสสาด แห่งประเทศบราซิล โทรู ทาเคมิตซุ แห่งประเทศญี่ปุ่น เป็นต้น ผู้วิจัยมีความประสงค์ที่จะสร้างบทประพันธ์สำหรับกีตาร์คลาสสิกที่มีความหลากหลาย ตอบสนองรสนิยมร่วมสมัย โดยพัฒนาบทประพันธ์บนพื้นฐานของความเป็นไทยอีสานของจังหวัดอุบลราชธานีซึ่งเป็นบ้านเกิดของผู้วิจัย โดยนำเทคนิคของการประพันธ์และการบรรเลงกีตาร์ของนักประพันธ์และนักกีต้าร์ร่วมสมัยมาประยุกต์เพื่อสร้างผลงานที่มีอัตลักษณ์และมีคุณค่าทางศิลปะ