วิวัฒนาการของการศึกษาเพื่อการประเมินมูลค่าของสิ่งแวดล้อม

บทคัดย่อ

การประเมินมูลค่าของสิ่งแวดล้อมเป็นวิชาการที่กำลังพัฒนา และยังขาดความสมบูรณ์ การประเมินมูลค่าของสิ่งแวดล้อมเป็นความตระหนักของมนุษย์ที่จะมีกลไกสำหรับควบคุมการบริหารโครงการพัฒนาให้ระมัดระวังมิให้ทำความเสียหายให้กับสิ่งแวดล้อมอย่างมากจนทำให้คุณภาพชีวิตของมนุษย์เองเสื่อมถอยลง และเป็นกลไกกำกับควบคุมที่มนุษย์รับรู้ร่วมกันและมีความเข้าใจร่วมกันได้เนื่องจากการควบคุมพฤติกรรมของมนุษย์ที่สามัญส่วนหนึ่ง คือช่องทางเศรษฐกิจ การประเมินมูลค่าของสิ่งแวดล้อมจึงเป็นประดิษฐกรรมของมนุษย์ที่รับรู้กันเองโดยปราศจากการรับรรู้ของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ

การศึกษาเพื่อประเมินมูลค่าของสิ่งแวดล้อมที่ผ่านมามีขอบเขตจำกัด โดยเลือกการศึกษาในส่วนที่ง่ายก่อน โดยลำดับจาก(1) การประเมินมูลค่าของการใช้ประโยชน์สิ่งแวดล้อมโดยตรงในปัจจุบัน (2) มูลค่าสำหรับการใช้ประโยชน์สิ่งแวดล้อมโดยตรงในอนาคต (3) การประเมินความตระหนักในมูลค่าของสิ่งแวดล้อมแม้ไม่ได้ใช้ประโยชน์

มูลค่าของการใช้ประโยชน์สิ่งแวดล้อมทางอ้อม เป็นประเด็นที่อยู่ในลำดับหลังสุดของการศึกษา เนื่องจากประเมินได้ยากเพราะความซับซ้อนของระบบนิเวศ และยังมีองค์ความรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบต่างๆของระบบนิเวศใม่เพียงพอที่จะประเมินมูลค่าได้อย่างมั่นใจ จึงไม่มีผลการประเมินมูลค่าของสิ่งแวดล้อมในประเด็นนี้ ความสนใจประเด็นนี้ ได้แก่ คุณสมบัติของป่าไม้ด้านการเป็นต้นน้ำ และคุณสมบัติของป่าไม้ในการดูดซับคาร์บอน ความก้าวหน้าเกี่ยวกับตลาดคาร์บอนเครดิตจะทำให้การประเมินมูลค่าของสิ่งแวดล้อมทำได้ง่ายขึ้น สำหรับคุณมสมบัติของป่าไม้ด้านการเป็นต้นน้ำอาจจะใช้ข้อมูลการลงทุนเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายของการขาดน้ำจืดใช้ในครัวเรือนและอุตสาหกรรม เช่นการสร้างอ่างเก็บน้ำ เขื่อน