การประเมินศักยภาพการจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านท่าหิน บริเวณลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยมีวัตถุประสงค์หลัก 2 ข้อ คือ 1) เพื่อศึกษาบริบทการดำเนินงานของชุมชนท่องเที่ยวบ้านท่าหิน 2) เพื่อประเมินศักยภาพในการบริหารจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน พื้นที่ชุมชนบ้านท่าหิน อ.สทิงพระ จ.สงขลา วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ การสำรวจ การสังเกตการณ์ สนทนากลุ่มย่อย สัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวของชุมชน ผลการวิจัยพบว่า บริบทการดำเนินงานของชุมชนท่องเที่ยวบ้านท่าหินขับเคลื่อนโดยผู้นำชุมชนร่วมกับชาวบ้านในพื้นที่ โดยการพัฒนาเป็นฐานการเรียนรู้ นำเอาทรัพยากรในพื้นที่ โดยใช้แนวคิด “โหนด นา เล” เป้าหมายการท่องเที่ยวต้องการเป็นแหล่งศึกษาเรียนรู้อัตลักษณ์ วิถีชีวิตและวัฒนธรรมท้องถิ่น สำหรับนักเรียน นักศึกษา และผู้คนทั่วไป ส่วนผลการประเมินศักยภาพในการบริหารจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน พื้นที่ชุมชนบ้านท่าหิน พบว่า ด้านการบริหารจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนและด้านการจัดการเศรษฐกิจ สังคม และคุณภาพชีวิตที่ดี ด้านการอนุรักษ์และส่งเสริมมรดกทางวัฒนธรรม ด้านการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างเป็นระบบและยั่งยืน และด้านบริการและความปลอดภัยมีศักยภาพมาก
Article Details
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการตรวจและแก้ไขบทความที่เสนอเพื่อตีพิมพ์ในวารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต
บทความหรือข้อความคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในวารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต เป็นวรรณกรรมของผู้เขียนโดยเฉพาะคณะผู้จัดทำไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่ใช่ความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยและคณะผู้จัดทำ / บรรณาธิการ
References
Aungkura, R. 2006. Development of artistic and cultural tourism potential and local wisdom. STOU Journal 19(1): 79-88. (in Thai)
Boonratana, R. 2010. Community-based tourism in Thailand: The need and justification for an operational definition. Kasetsart Journal (Social Sciences) 31(2): 280-289.
Champawan, S. and T. Promburom. 2015. Guidelines for Capacity Development and Community-Based Cultural Tourism Management in Tambon Ban Ruean, Pasang District, Lamphun Province. Journal of Community Development and Life Quality 3(1): 5-16. (in Thai)
Chancharat, S. 2011. Thai tourism and economic development: The current state of research.Kasetsart Journal (Social Sciences) 32(2): 340-351.
Chancharat, S. and N. Chancharat. 2010. Tourism development and economic growth: Evidence from Thailand. International Journal of Applied Business and Economic Research 8(1): 65-77.
Hung, W.L., Y.J. Lee and P.H. Huang. 2016. Creative experiences, memorability and revisit intention in creative tourism. Current Issues in Tourism 19(8): 763-770.
Jussapalo, C. 2017. The Managerial Potential of Enterprises and Communities of Lake Basin: Nakorn Sri Thammarat, Phatthalung, and Songkhla. Research reports, Thailand Research Fund, Bangkok. 290. (in Thai)
Jussapalo, S. and C. Jussapalo. 2012. Ecotourism management model by participation process community in the area of seaweed island, Satun province. pp. 5-9 Proceeding of the National Network of Higher Education Institutions Research Year 2012. Office of the Higher Education Commission, Bangkok. (in Thai)
Kaewkhiaw, S. 2018. Community based tourism management at Khlong Phra Udom Pak Kret district, Nonthaburi province. Rajapark Journal 11(special issue): 271-281. (in Thai)
Lindroth, K., J. Ritalahti and T. Soisalon-Soininen. 2007. Creative tourism in destination development. Tourism Review 62(3/4): 53-58.
Maneechod, N. 2017. Community-based tourism management. Journal of International and Thai Tourism 13(2): 25-46. (in Thai)
Nonthapot, S. 2013. Tourism and economic growth of Thailand testing: New evidence from ARDL and rolling window approaches. International Journal of Applied Business and Economic Research 11(2): 251-260.
Salazar, N.B. 2012. Community-based cultural tourism: Issues, threats and opportunities. Journal of Sustainable Tourism 20(1): 9-22.
Srilachai, A. and P. Buasorn. 2018. Guidelines for sustainable tourism management for community-based tourism: A case study of Ban Kokmuang, Jorakhemak, Prakhonchai district, Buriram province. Journal of Graduate Studies Valaya Alongkron Rajabhat 12(1): 218-229. (in Thai)
Sukbanjong, C. and S. Wattanakamolchai. 2019. Sustainable Tourism Development of Nhanmoddang, Pa Phayom district, Phatthalung province. Journal of Thai Hospitality and Tourism 14(2): 3-16. (in Thai)
Tan, S.K., S.F. Kung and D.B. Luh. 2013. A model of ‘creative experience’in creative tourism. Annals of Tourism Research 41(3): 153-174.
Wang, Y., Q. Yu and D.R. Fesenmaier. 2002. Defining the virtual tourist community: Implications for tourism marketing. Tourism management 23(4): 407-417.