พฤติกรรมด้านอาหารปลอดภัยของผู้สัมผัสอาหารในครัวโรงแรม 5 ดาว เขตกรุงเทพมหานคร: กรณีศึกษานักศึกษาฝึกงาน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาพฤติกรรมการสุขาภิบาลอาหาร (2) ศึกษาปัจจัยด้านพฤติกรรมการสุขาภิบาลอาหาร และ (3) ศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการสุขาภิบาลอาหารเพื่ออาหารปลอดภัย ใช้วิธีตอบแบบสอบถามของผู้สัมผัสอาหารคือนักศึกษาฝึกงานจากหลักสูตรเฉพาะทางที่เกี่ยวข้องกับการจัดการด้านอาหารจำนวน 217 คน พบว่า ผู้สัมผัสอาหารส่วนใหญ่มีความรู้ด้านการสุขาภิบาลอาหารโดยเฉพาะสิ่งที่ควรทำหรือต้องทำเพื่อให้อาหารปลอดภัย ได้รับแรงสนับสนุนจากคำสั่งหรือแบบอย่างที่หัวหน้างานแสดงให้เห็น ผู้สัมผัสอาหารส่วนใหญ่มีทัศนคติในการปฏิบัติตนตามหลักการสุขาภิบาลอาหารในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด พบความสัมพันธ์ทางบวกของปัจจัยด้านความรู้ แรงสนับสนุนทางสังคม และทัศนคติของผู้สัมผัสอาหารกับพฤติกรรมการสุขาภิบาลอาหารที่ใช้ในโรงแรม เมื่อวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณพบว่าปัจจัยด้านทัศนคติ ส่งผลต่อพฤติกรรมของผู้สัมผัสอาหารมากที่สุด รองลงมาคือ ความรู้ และแรงสนับสนุนทางสังคม ตามลำดับ ที่ความสามารถพยากรณ์ร้อยละ 43.7 ดังนั้น หากโรงแรม สถาบันการศึกษาต้องการพัฒนาศักยภาพของผู้ปฏิบัติงานที่สัมผัสอาหาร ควรส่งเสริมให้มีทัศนคติต่อการสุขาภิบาลอาหารเชิงบวกก่อน และมีการพัฒนาทักษะโดยการอบรมหรือเรียนวิชาการสุขาภิบาลอาหารให้สอดคล้องกับระดับสายงานอย่างสม่ำเสมอ และโรงแรมควรมีนโยบายเรื่องอาหารปลอดภัยมีสิ่งอำนวยความสะดวกในการปฏิบัติงาน เพื่อช่วยส่งเสริมการทำงานให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น