ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการตามหลักไตรสิกขาของโรงเรียนวัดแม่ริมวิทยา สังกัดสำนักงานเขตการศึกษา พระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา เขต 5

ผู้แต่ง

  • พระครูศาสนกิจโกศล (ศรายุทธ วชิรปญฺโญ, ทวิชัย) โรงเรียนวัดแม่ริมวิทยา
  • พระครูวรสุตสุนทร (พระมหาวีระ อคฺคจิตฺโต, มงคล ) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่
  • พระมหาสุขสันต์ พุทฺธิปญฺโญ (สุขสงคราม) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่
  • พระครูสิริปริยัตยาภิรัต (ณรงค์ สิทธิ) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่

คำสำคัญ:

ประสิทธิผล, การบริหารงานวิชาการ, ไตรสิกขา, พระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ ได้แก่ 1) ศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการตามหลักไตรสิกขา 2) ศึกษาระดับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการตามหลักไตรสิกขา 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยกับประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการตามหลักไตรสิกขา ของโรงเรียนวัดแม่ริมวิทยา สังกัดสำนักงานเขตการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา เขต 5 เครื่องมือวิจัยคือแบบสอบถาม กลุ่มประชากรเป็นผู้บริหารและครูของโรงเรียน จำนวน 25 รูป/คน

ผลการวิจัยพบว่า  1) ปัจจัยสำคัญ 5 ด้านอยู่ในระดับมาก โดยเด่นที่ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารและความสามารถในการจัดการเรียนรู้ของครู สะท้อนความพร้อมของระบบสนับสนุน เช่น งบประมาณ สื่อ และแหล่งเรียนรู้ ขณะที่ประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการโดยรวมอยู่ในระดับมาก โดยเข้มแข็งด้านการประเมินผลการเรียนรู้และการพัฒนาหลักสูตร แสดงการดำเนินงานตามวงจรคุณภาพตั้งแต่การวางแผนหลักสูตร การจัดการเรียนรู้ การประเมินตามสภาพจริง และการนำผลไปปรับปรุง 2) เมื่อพิจารณาตามหลักไตรสิกขา พบว่า (1) ศีล คือ จริยธรรมทางวิชาการและระเบียบวินัยของผู้เรียนและครูดีขึ้น บทบาทหน้าที่ชัดเจน (2) สมาธิ คือ บรรยากาศการเรียนรู้เอื้อต่อสมาธิ การมีส่วนร่วมในชั้นเรียน และการจัดการชั้นเรียนเป็นระบบ (3) ปัญญา คือ หลักสูตร สื่อ และการวัดประเมินเน้นคิดวิเคราะห์ แก้ปัญหา และเรียนรู้จากงานจริง ส่งผลให้ผู้เรียนมีสมรรถนะทางปัญญาเด่นขึ้น 3) ด้านความสัมพันธ์พบว่า ค่าสหสัมพันธ์เพียร์สันเป็นบวกตั้งแต่ปานกลางถึงสูงอย่างมีนัยสำคัญ โดยภาวะผู้นำทางวิชาการและความสามารถครูสัมพันธ์สูงกับประสิทธิผลทุกด้าน (r = .75) ส่วนงบประมาณ สื่อ และแหล่งเรียนรู้สัมพันธ์ระดับปานกลางถึงค่อนข้างสูง (r = .60–.67) และการถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอนชี้ว่า 4 ตัวแปร (ภาวะผู้นำ ความสามารถครู งบประมาณ สื่อนวัตกรรม) อธิบายความแปรปรวนของประสิทธิผลได้ร้อยละ 76 (R² = .76) สนับสนุนการขับเคลื่อนประสิทธิผลตามหลักศีล สมาธิ และปัญญาให้เกิดขึ้นจริงในระดับผู้เรียน ครู และระบบงานวิชาการของโรงเรียน

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา ช่วยชู, ไกรเดช ไกรสกุล และสุรพงศ์ เอื้อศิริพรฤทธ์. (2561). “โปรแกรมการพัฒนาองค์กรแห่งความสุขสำหรับสถานศึกษาเอกชน,” วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. 10(2), 150-158. Link: https://so04.tci-thaijo.org/index.php/nakboot/article/view/120047

จักรพันธ์ แก้วพันธ์ และ พิภพ วชังเงิน. (2566). “การมีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบุรี เขต 2.” วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 7(1), 19-35. Link: https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sikkha/article/view/271831

ณิชนันทน์ ศรีวลีรัตน์ และประเสริฐ อินทร์รักษ์. (2563). “พฤติกรรมผู้นำของผู้บริหารโรงเรียนไทรโยคน้อยวิทยา จังหวัดกาญจนบุรี.” วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. (11(2), 32-47. Link: https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/242475

ทัศนีย์ พงษ์สุพรรณ ประพรทิพย์ คุณากรพิทักษ์ และนวัตกร หอมสิน. (2562). “วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อองค์กรแห่งความสุขของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาระถมศึกษาหนองคาย เขต 1.” วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. (5(3), 218-231. Link: https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDGKKUJ/article/view/51563

พระจรัสชัย ปญฺญาวชิโร (ทองปิว). (2563). “ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 10 สังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.” วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.

พิกุล พุ่มช้าง และปริญญา มีสุข. 2560). “การวิเคราะห์องค์ประกอบการเป็นองค์กรแห่งความสุขของสถาบันการศึกษาไทย.” Veridian E-Journal,Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 10 (2), 647-663. Link: https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/97400

ภูมิพิพัฒน์ รักพรมงคล. (2567). “แนวทางพัฒนาการบริหารสถานศึกษาตามหลักธรรมาภิบาลของสถานศึกษา สหวิทยาเขตเมืองสองคลองสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากำแพงเพชร.” วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย (สบพท.). 6(2), 14-27. Link: https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JAPDEAT/article/view/268797

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ยุคลธร แสงชัยศรียากุล และธดาสิทธิ์ ธาดา. (2565). “ภาวะผู้นําทางวิชาการที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการหลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานครเขต 1.” วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 2 (4), 159-174. Link: https://so03.tci-thaijo.org/index.php/IARJ/article/view/262240

อติคุณ สินธนาปัญญา, อภิธีร์ ทรงบัณฑิตย์, ราชันย์ บุญธิมา และวีระ สุภากิจ. (2557). “การบริหารความสุขในสถานศึกษา.” วารสารสุทธิปริทัศน์. 28(88), 15-32. Link: https://so05.tci-thaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/244771

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-28

รูปแบบการอ้างอิง

(ศรายุทธ วชิรปญฺโญ, ทวิชัย) พ., (พระมหาวีระ อคฺคจิตฺโต, มงคล ) พ. ., (สุขสงคราม) พ. พ. ., & (ณรงค์ สิทธิ) พ. . (2025). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการตามหลักไตรสิกขาของโรงเรียนวัดแม่ริมวิทยา สังกัดสำนักงานเขตการศึกษา พระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา เขต 5 . วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 16(2), 16–29. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JBS/article/view/282938