การเสริมสร้างแนวปฏิบัติในการสังคมสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษากระบวนการเสริมสร้างแนวปฏิบัติในการสังคมสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดเชียงใหม่ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติด้านสังคมสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดเชียงใหม่ และ 3) เพื่อสร้างและวิเคราะห์
เครือข่ายสังคมสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดเชียงใหม่ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพในภาคสนามกับวัดที่ทำงานด้านสังคมสงเคราะห์ของจังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 4 วัด

ผลของการศึกษาพบว่า กระบวนการเสริมสร้างแนวปฏิบัติในการสังคมสงเคราะห์ของวัด มี 5 ขั้นตอน ดังนี้ 1) การให้ความรู้ด้านสังคมสงเคราะห์, การสำรวจปัญหาสังคม และการวางแผนให้การสงเคราะห์ 2) การสงเคราะห์สังคมในด้านต่างๆ
3) การพัฒนาศูนย์ประสานงานสังคมสงเคราะห์ บุคลากรของวัด กองทุน/มูลนิธิ และอุปกรณ์เครื่องมือ 4) การสร้างเครือข่ายศูนย์ประสานงาน เครือข่ายวัด เครือข่ายจิตอาสา และ
เครือข่ายกองทุน/มูลนิธิ และ 5) การประชุมสรุปผลการทำงาน การประเมินผลรายงานผล และการนำเสนอผลการทำงาน

ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติด้านสังคมสงเคราะห์ มี 3 ปัจจัย คือ 1) นโยบายด้านการสังคมสงเคราะห์ของคณะสงฆ์ 2) การยึดหลักมนุษยธรรมและพุทธธรรมในการสังคมสงเคราะห์ และ 3) ศักยภาพและความพร้อมของวัดหรือองค์กร

แนวทางในการสร้างและพัฒนาเครือข่ายสังคมสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดเชียงใหม่ พบว่า มีทั้งเครือข่ายเชิงพื้นที่ ได้แก่ เครือข่ายที่เน้นการมีส่วนร่วมของทุกฝ่ายระหว่างคณะสงฆ์ ราชการส่วนภูมิภาค องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น หน่วยงานสวัสดิการ หน่วยงานสาธารณสุข และหน่วยงานทางการศึกษา และเครือข่ายเชิงกิจกรรม ได้แก่
1) เครือข่ายการจัดสวัสดิการ 2) เครือข่ายการอบรมศีลธรรมจริยธรรม 3) เครือข่ายการศึกษา 4) เครือข่ายการส่งเสริมอาชีพ และ 5) เครือข่ายการรักษาสุขภาพ