การศึกษาการจัดรูปแบบการท่องเที่ยวที่ปรากฏในนวนิยายออนไลน์ เรื่อง พิทักษ์รักริมฝั่งโขง

ผู้แต่ง

  • รัตนา สังข์โชติ สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์
  • นฤดี หอมลา สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์
  • อาทิตย์ ทาซ้าย สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์
  • พรชนก ปัดชา สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์
  • สุภานัน แก้วบุญน้อย สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์

คำสำคัญ:

การท่องเที่ยว , นวนิยาย , รูปแบบการท่องเที่ยว , พิทักษ์รักริมฝั่งโขง , นวนิยายออนไลน์

บทคัดย่อ

การศึกษาการจัดรูปแบบการท่องเที่ยวที่ปรากฏในนวนิยายออนไลน์เรื่อง พิทักษ์รักริมฝั่งโขง ของปากกานางไม้ (นามปากกา) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดรูปแบบการท่องเที่ยวที่ปรากฏในนวนิยายออนไลน์เรื่อง พิทักษ์รักริมฝั่งโขง จำนวน 83 ตอน ผลการศึกษาพบว่า การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ด้านไม่ใช่วัตถุที่เป็นนามธรรมไม่สามารถจับต้องได้ พบมากที่สุด คือ วัฒนธรรมที่เป็นความเชื่อของท้องถิ่นต่าง ๆ เกี่ยวกับความเชื่อในเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และความเชื่อ ในเรื่องเครื่องรางของขลัง ส่วนรูปแบบการท่องเที่ยวที่พบรองลงมา คือ การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ด้านไม่ใช่วัตถุในเรื่องประเพณี และการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ด้านไม่ใช่วัตถุในเรื่องวิถีชีวิตชุมชน พบจำนวนเท่ากัน และรูปแบบการท่องเที่ยวที่พบน้อยสุด คือ การท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ เช่น แขวงบอลิคำไซ และการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์

เอกสารอ้างอิง

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2542). อะเมซิ่งกรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: บริษัทเชลล์แห่งประเทศไทย.

________. (2554). อะเมซิ่งกรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ: บริษัทเชลล์แห่งประเทศไทย.

กิ่งแก้ว อัตถากร. (2520). คติชนวิทยา. กรุงเทพฯ: หน่วยศึกษานิเทศก์กรมการฝึกหัดครูโรงพิมพ์คุรุสภา.

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน. (2567). การฟ้อนรำพื้นบ้านอีสาน. สืบค้นจากhttp://www.isan.clubs.chula.ac.th/folkdance/index.php?transaction=skolnakorn01.php

เทพพร มังธานี. (2556). ผ้ายันต์: รูปแบบ สัญลักษณ์ และคติความเชื่อในภาคอีสาน. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาวิจัยศิลปะและวัฒนธรรม, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).

ไทยรัฐออนไลน์. (2560). ต้องพิสูจน์!! ศรัทธาแก้วสารพัดนึก วัดลำดวน จ. หนองคาย. สืบค้นจาก https://www.thairath.co.th.

ธงชัย ภูวนาถวิจิตร. (2553). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการบนเส้นทางยุทธศาสตร์ R3A (เชียงราย - คุณหมิง). วารสารสมาคมนักวิจัย, 15(3), 43 - 60.

นาคเกี้ยว มหาโชคโภคทรัพย์ โชคลาภ ความรัก สุดยอดเครื่องราง. (2564). สืบค้นจาก http://www.thanjaisculpture.com/

ปากกานางไม้. (2562). พิทักษ์รักริมฝั่งโขง. สืบค้นจาก https://www.tunwalai.com

ปาหนัน นุรัญชา. (2556). การสร้างวงกลมสื่อสิ่งเเวดล้อมศึกษาเพื่อการท่องเที่ยวทางธรรมชาติ. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์).

พรประภา. (2563). “วัดลำดวน” มรดกงดงามคู่ริมโขงจังหวัดหนองคาย. สืบค้นจาก https://travel.trueid.net.

ระบบตลาดและเครื่องมือทางการตลาด. (ม.ป.ป.). สืบค้นจาก https://mwsc.dit.go.th.

รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2542). วรรณกรรมปัจจุบัน (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

วิภา กงกะนันทน์. (2561). กำเนิดนวนิยายในประเทศไทยประวัติวรรณคดีไทยสมัยใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ดอกหญ้า.

วีนัสรินทร์ ศิริผล. (2562). แนวทางส่งเสริมการท่องเที่ยวผ่านละคร : กรณีศึกษา ละครโทรทัศน์เรื่อง “บุพเพสันนิวาส”. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต, สาขาการจัดการการท่องเที่ยวและบริหารแบบบูรณาการ, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์). สืบค้นจาก https://repository.nida.ac.th/bitstreams

ศรัญยา วรากุลวิทย์. (2551). ปฐมนิเทศอุดสายกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สามลดา.

ศิลปวัฒนธรรมอีสาน. (ม.ป.ป.). การแสดงพื้นบ้าน. สืบค้นจาก https://www.lib.ru.ac.th/journal/isan/

สุรจิตร ยนต์ตระกูล. (2557). รูปแบบการจัดงานบุญประเพณีอีสานเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาวัฒนธรรมศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).

สุวรรณา เกรียงไกรเพ็ชร์ (บก.). (2548). ปัจฉิมบท : ความต่อเนื่องแห่งการครุ่นคิดพินิจนึก. ในทางสายใหม่แห่งวรรณกรรมไทย : ทัศนะวิจารณ์ต่อนวนิยายยุคแรก (น. 281-302). กรุงเทพฯ: ชมนาด.

สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดหนองคาย. (2567). หนองคาย งานประเพณีแห่เทียนพรรษา. สืบค้นจาก https://nongkhai.prd.go.th/th/content/category/ detail/id/1719/iid/308342.

หยาดพิรุณ ศุภรากรสกุล. (2556). ความต้องการการท่องเที่ยวเเละปัจจัยส่งเสริมการท่องเที่ยว เเหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ (รายงานผลการวิจัย). เพชรบูรณ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.

อมรรัตน์ เปี่ยมดนตรี และ ศุภกรณ์ ดิษฐพันธุ์. (2558). การใช้วรรณกรรมขุนช้างขุนแผนเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดสุพรรณบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการจัดการทางวัฒนธรรม, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย). สืบค้นจาก https://mgtsci.stou.ac.th/tourism-impact/

อรไท ครุธเวโช, ณัฐิกา ทานนท์, ศุภรัตน์ หาญสมบัติ, กุลทิราณี บุญชัย และ วรพจน์ ตรีสุข. (2564). ผลกระทบการท่องเที่ยวจากวัฒนธรรมกระแสนิยมของละครที่ถ่ายทำในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 11(1), 274-287.

อนัญญา วารีสะอาด. (2565). วรรณกรรมร่วมสมัย. นครสวรรค์: สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

อาภาวดี ทับสิรักษ์. (2555). การพัฒนาศักยภาพการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชาวญัฮกุร อำเภอเทพสถิต จังหวัดชัยภูมิ. (วิทยานิพน์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, สาขาการจัดการการท่องเที่ยว, มหาวิทยาลัยขอนแก่น).

Ampere. (2564). ประตูชัย หรือปะตูไซ. สืบค้นจาก https://shorturl.asia/lB0kq

LaosTai. (2567). แขวงบอลิคำไซ. สืบค้นจาก https://shorturl.asia/3HBhx

Thongchotcook. (2566). รวมคุยเรื่องอาหาร. สืบค้นจาก https://b8mart.com/index.php

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-20

รูปแบบการอ้างอิง

สังข์โชติ ร., หอมลา น., ทาซ้าย อ., ปัดชา พ., & แก้วบุญน้อย ส. (2025). การศึกษาการจัดรูปแบบการท่องเที่ยวที่ปรากฏในนวนิยายออนไลน์ เรื่อง พิทักษ์รักริมฝั่งโขง . วารสารอักษราพิบูล, 6(1), 35–52. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/APBJ/article/view/275235

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย