การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันการจัดซื้อจัดจ้างที่มีธรรมาภิบาลของผู้ค้าภาครัฐ
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน, การจัดซื้อจัดจ้าง, ธรรมาภิบาล, ผู้ค้าภาครัฐบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับของการดำเนินการจัดซื้อจัดจ้างที่มีธรรมาภิบาลของผู้ค้าภาครัฐ โดยมีตัวแปรองค์ประกอบของธรรมาภิบาลของผู้ค้าภาครัฐอันได้แก่ การยึดหลักนิติธรรม การยึดหลักคุณธรรม การยึดหลักความโปร่งใส การยึดหลักความรับผิดชอบ การยึดหลักความคุ้มค่า และการยึดหลักความมีส่วนร่วม และ2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันการจัดซื้อจัดจ้างที่มีธรรมาภิบาลของผู้ค้าภาครัฐ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือผู้ค้าภาครัฐจำนวน 400 ราย ผู้วิจัยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory factor analysis)
ผลการศึกษาพบว่า การจัดซื้อจัดจ้างที่มีธรรมาภิบาลของผู้ค้าภาครัฐโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ส่วนองค์ประกอบทั้ง 6 พบว่า การยึดหลักนิติธรรม (The Rule of Law) อยู่ในระดับมาก การยึดหลักคุณธรรม (Morality) อยู่ในระดับมาก การยึดหลักความโปร่งใส (Accountability) อยู่ในระดับมาก การยึดหลักความรับผิดชอบ (Responsibility ) อยู่ในระดับมาก การยึดหลักความคุ้มค่า (Economy) อยู่ในระดับมาก และการยึดหลักความมีส่วนร่วม (Participation) อยู่ในระดับมาก และผลการตรวจสอบจากหลักฐานเชิงประจักษ์ พบว่า องค์ประกอบทั้ง 6 เป็นองค์ประกอบที่แท้จริง มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และมีค่าดัชนีความสอดคล้องกลมกลืนประกอบด้วย Chi-Square =0.213, df= 2, x2/df= 0.1542 ,p-value =0.7285, CFI = 0.954, TLI = 0.969, RMSEA =0.064, SRMR =0.030
เอกสารอ้างอิง
จักรกฤษณ์ นรนิติผดุงการ และพงษ์เสฐียร เหลืองอลงกต. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบลนายายอาม อำเภอนายายอาม จังหวัดจันทบุรี. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 5(1), น.126-156.
ทรงลักษณ์ ณ นคร และกัญญดา ประจุศิลป. (2557). การพัฒนาแบบประเมินธรรมาภิบาลในองค์การพยาบาล. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), น. 225-231.
ธราพงศ์ ลิ้มสุทธิวันภูมิ และตวงทอง สินชัย. (2563). การทุจริตในการจัดซื้อจัดจ้างของหน่วยงานภาครัฐ. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(2), น. 311-323.
ผจงสุข เนียมประดิษฐ์ และคณะ. (2558). การพัฒนารูปแบบการบริหารกิจการนิสิตนักศึกษาตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและหลักธรรมาภิบาลในมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ. วารสารครุศาสตร์, 43(2), น. 35-46.
พระราชบัญญัติการจัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุภาครัฐ พ.ศ.2560. (2560). ราชกิจจานุเบกษา, 134 (ตอนที่24ก), 13-54.
พัชฌา จิตรมหึมา. (2562). วิเคราะห์ปัญหาทางกฎหมายในประเด็นการกำหนดหลักธรรมาภิบาลและแนวทาง ในการสร้างความโปร่งใสตามกฎหมายการจัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุภาครัฐ. บทความเชิงวิเคราะห์กฎหมายการจัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุภาครัฐ, กรุงเทพฯ: กองกฎหมายปกครอง สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, น. 1-29.
มนัส แจ่มเวหา และ โกมล จิรชัยสุทธิกุล. (2559). การปฏิรูประบบการจัดซื้อจัดจ้างและการบริหารพัสดุภาครัฐแนวใหม่. จุลนิติ, 13(5), น. 1-25.
รินทร์ชิสา เกล็ดประทุมกานต์ และพงษ์เสฐียร เหลืองอลงกต. (2563). อิทธิพลของธรรมาภิบาลที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครสวรรค์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(2), น. 13-26.
สำนักงานคณะกรรมการป้องกัน และปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. (2563). เรื่องกล่าวหาที่คณะกรรมการ ป.ป.ช. มีมติชี้มูลความผิด. สืบค้น 12 ตุลาคม 2563, จาก https://www.nacc.go.th/naccCulIncul/naccCulpability.php
Hooper, D., Coughlan, J. and Mullen, M. R. (2008). “Structural Equation Modelling: Guidelines for Determining Model Fit.” .The Electronic Journal of Business Research Methods, 6 (1), pp. 53 - 60
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 พิชามญชุ์ กาหลง
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
สหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ให้ความสำคัญกับการคุ้มครองลิขสิทธิ์และสิทธิของผู้นิพนธ์ในการเผยแพร่ผลงานวิชาการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความโปร่งใส ความถูกต้องตามหลักวิชาการ และสอดคล้องกับแนวปฏิบัติสากล ทั้งนี้ วารสารกำหนดนโยบายดังต่อไปนี้
|
1. การยอมรับเงื่อนไขการเผยแพร่ - ผู้นิพนธ์ที่ส่งบทความเพื่อตีพิมพ์ ต้องปฏิบัติตามนโยบายและเงื่อนไขการเผยแพร่ของวารสารโดยเคร่งครัด - การส่งบทความถือเป็นการยอมรับให้นำบทความเข้าสู่กระบวนการพิจารณาและการเผยแพร่ตามมาตรฐานของวารสาร |
|
2. การโอนลิขสิทธิ์ - เมื่อบทความได้รับการตอบรับเพื่อตีพิมพ์ ผู้เขียนโอนลิขสิทธิ์ของบทความให้แก่วารสาร - วารสารมีสิทธิ์เผยแพร่ ทำซ้ำ และเผยแพร่บทความในทุกรูปแบบ ทั้งสิ่งพิมพ์ เว็บไซต์ และสื่อออนไลน์อื่น ๆ |
|
3. สิทธิ์ของผู้นิพนธ์หลังการโอนลิขสิทธิ์ - ผู้นิพนธ์ยังคงมีสิทธิ์ใช้บทความเพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาการ เช่น การสอน การวิจัยส่วนบุคคล การใช้ประกอบวิทยานิพนธ์ หรือการเผยแพร่ในแพลตฟอร์มที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ - การนำบทความไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์เชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากวารสารก่อนเป็นลายลักษณ์อักษร |
|
4. การเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตสาธารณะ (Creative Commons License) - บทความทั้งหมดในวารสารจะเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) - บุคคลอื่นสามารถเผยแพร่หรือแบ่งปันบทความได้โดยต้องให้เครดิตแก่ผู้นิพนธ์ต้นฉบับ แต่ห้ามแก้ไข ดัดแปลง หรือใช้ในเชิงพาณิชย์ |
|
5. ความถูกต้องของเนื้อหาและการใช้สื่อจากบุคคลที่สาม - ผู้เขียนต้องรับรองว่าบทความที่ส่งเพื่อตีพิมพ์เป็นผลงานต้นฉบับของตนเอง ไม่ได้ส่งซ้ำซ้อน (duplicate submission) และไม่ละเมิดลิขสิทธิ์หรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น รวมถึงไม่มีการปลอมแปลงข้อมูล การตีพิมพ์ซ้ำ หรือการกระทำใด ๆ ที่ขัดต่อหลักจริยธรรมทางวิชาการ - ผู้เขียนต้องรับผิดชอบในการขออนุญาตใช้สื่อจากบุคคลที่สาม เช่น ภาพ ตาราง หรือกราฟิก และต้องอ้างอิงหรือให้เครดิตอย่างถูกต้องน |
|
6. ข้อจำกัดความรับผิดชอบ (Disclaimer) - บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร - ข้อความ ข้อมูล และข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่ละท่านโดยตรง มิได้สะท้อนถึงทัศนะหรือจุดยืนของกองบรรณาธิการหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง - หากบทความมีข้อผิดพลาดหรือการละเมิดสิทธิ์ใด ๆ ความรับผิดชอบทั้งหมดเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว - การนำบทความไปใช้ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากบรรณาธิการวารสารก่อน ทั้งนี้ ผู้ขออนุญาตต้องจัดทำคำชี้แจงเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และลักษณะการใช้งานอย่างชัดเจน การใช้บทความในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ใช้แต่เพียงผู้เดียว |
