ความตั้งใจเชิงพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการท่องเที่ยววิถีเมืองจังหวัดขอนแก่น

ผู้แต่ง

  • Chaithawat Siribowonphitak

คำสำคัญ:

ความตั้งใจเชิงพฤติกรรม, การท่องเที่ยววิถีเมือง, จังหวัดขอนแก่น

บทคัดย่อ

This study aimed to study the behavior of tourists towards tourism, the way of life of people in Khon Kaen, and study the behavioral intention of tourists towards tourism in urban areas. This study is based on 400 Thai tourists, who visited Khon Kaen use the selection method was sampling from the summary of urban tourists towards tourism, and analyzed with descriptive statistics and confirmed components (CFA). The results of this study found that the way of life of people in Khon Kaen the important issues that will be developed are 1) Tourist loyalty to travel to Khon Kaen 2) The proactive intention of Tourists towards tourism recommend tourist cities in Khon Kaen and nearby provinces 3) Behavioral intention of tourists towards tourism The way of Khon Kaen city way of life, the intention of returning to tourism which must accelerate the strategy so that Khon Kaen is the destination of Isan city tourism that has the identity under the expansion of the city at the same time.

เอกสารอ้างอิง

Alexandru Ioan. (2014). Urban tourism between content and aspiration for urban development. Romania: Cuza University.
Ashworth, G.J. (1989). Urban tourism: an imbalance in attention. In C. Cooper (Ed.). Progress in tourism, recreation and hospitality management. (pp. 33-54). London: Belhaven.
Ashworth, G. & Page, S.J. (2011). Urban tourism research: Recent progress and current paradoxes. Tourism Management, 1-15.
Chen, C.F. & Tsai, D. (2007). How Destination Image and Evaluative Factors Affect Behavioral Intentions. Tourism Management, 28(2007), 1115-1122.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2559). Tourism Trend Talk. ใน Tourism Trend Talk. (หน้า 33-55). กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
โกมล ดุมลักษณ์ และคณะ. (2558). บุพปัจจัยที่ส่งผลต่อความจงรักภักดีต่อจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวจังหวัดภูเก็ต Antecedents affecting on tourists' destination loyalty of Phuket province. วารสารสมาคมนักวิจัย สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(2), 81-93.
เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2552). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐาน แนวคิด เศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา สถาบัน พระปกเกล้า.
พบพร โอทกานนท์และเยาวภา ปฐมศิริกุล. (2556). รูปแบบคุณภาพการบริการ ภาพลักษณ์แหล่งท่องเที่ยว และ ความพึง พอใจที่ส่งผลต่อความตั้งใจเชิงพฤติกรรมการท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาวของชาวยุโรป และอเมริกัน. วารสารธรรมศาสตร์, 32(1), 35-50.
นริศา คำแก่น. (2557). การสังเคราะห์งานวิจัยการท่องเที่ยวและทิศทางการวิจัยในอนาคต. กรุงเทพฯ: สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
นันทขว้าง สิรสุนทร. (2559). New Urban Travelscape: ภูมิทัศน์ใหม่ของการท่องเที่ยวในเมือง. Tourism Trend Talk ครั้งที่ 2 (p. 22). กรุงเทพฯ : ศูนย์พัฒนาวิชาการด้านตลาดการท่องเที่ยว (TAT Academy) การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
เผือกผ่องภ., & บุญศิริแ. (2019). Tourism Component Factor Influencing the Tourists’ Revisit to Lumphaya Floating Market, Bang Len District, Nakorn Pathom Province. INTEGRATED SOCIAL SCIENCE JOURNAL, FACULTY OF SOCIAL SCIENCES AND HUMANITIES, MAHIDOL UNIVERSITY, 6(2), 132-154. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/isshmu/article/view/228839
มิ่งสรรค์ ขาวสอาด. (2558). การพัฒนาเมืองในยุคการท่องเที่ยวแบบ lifestyle. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) .
ราณี อิสิชัยกุล. (2557). การท่องเที่ยวเฉพาะทาง . In ร. อิสิชัยกุล, การท่องเที่ยวเฉพาะทาง (p. 7). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช .
วิชัย ศรีขวัญ. (2558). สร้างแบรนด์ท่องเที่ยวหมดยุคตั้งสโลแกนยาวเหยียด. กรุงเทพฯ: GM Online.
อาทิตยา บัวศรีและสุภาดา ศิริเกตตา. (2558).ปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจและความภักดีต่อ
นักท่องเที่ยวในจังหวัดกาญจนบุรี. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 6(1), 114-123.
สำนักงานจังหวัดขอนแก่น. (2559).ยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดขอนแก่น 4 ปี (พ.ศ.2557-2560). ขอนแก่น: สำนักงานจังหวัดขอนแก่น กลุ่มงานยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดขอนแก่น.
สำนักเทศบาลนครขอนแก่น. (2559). โครงการจัดทำผลิตภัณฑ์มวลรวมเทศบาลนครขอนแก่น
(Gross Municipal Product: GMP). ขอนแก่น: สำนักเทศบาลนครขอนแก่น.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). รายงานสถิติจังหวัดขอนแก่น ประจำปี 2560. กรุงเทพฯ:
สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สำนักประชาสัมพันธ์เขต 1 ขอนแก่น. (2560). ขอนแก่นศูนย์กลางการพัฒนาอุตสาหกรรมใน
ภูมิภาค ตามแนวนโยบายของรัฐบาล เชื่อมโยงระหว่าง 5 ประเทศเป็นเมืองแห่ง MICE City. ขอนแก่น: สำนักประชาสัมพันธ์เขต 1 ขอนแก่น.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

31-12-2020

รูปแบบการอ้างอิง

Siribowonphitak, C. (2020). ความตั้งใจเชิงพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการท่องเที่ยววิถีเมืองจังหวัดขอนแก่น. สหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 20(2), 57–70. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/sahasart/article/view/241778

ฉบับ

ปีที่ 20 ฉบับที่ 2 (2563): กรกฎาคม - ธันวาคม

ประเภทบทความ

บทความวิจัย

สัญญาอนุญาต

สหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ให้ความสำคัญกับการคุ้มครองลิขสิทธิ์และสิทธิของผู้นิพนธ์ในการเผยแพร่ผลงานวิชาการ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความโปร่งใส ความถูกต้องตามหลักวิชาการ และสอดคล้องกับแนวปฏิบัติสากล ทั้งนี้ วารสารกำหนดนโยบายดังต่อไปนี้

 

1.  การยอมรับเงื่อนไขการเผยแพร่

-   ผู้นิพนธ์ที่ส่งบทความเพื่อตีพิมพ์ ต้องปฏิบัติตามนโยบายและเงื่อนไขการเผยแพร่ของวารสารโดยเคร่งครัด

-   การส่งบทความถือเป็นการยอมรับให้นำบทความเข้าสู่กระบวนการพิจารณาและการเผยแพร่ตามมาตรฐานของวารสาร

2.  การโอนลิขสิทธิ์

-   เมื่อบทความได้รับการตอบรับเพื่อตีพิมพ์ ผู้เขียนโอนลิขสิทธิ์ของบทความให้แก่วารสาร

-   วารสารมีสิทธิ์เผยแพร่ ทำซ้ำ และเผยแพร่บทความในทุกรูปแบบ ทั้งสิ่งพิมพ์ เว็บไซต์ และสื่อออนไลน์อื่น ๆ

3.  สิทธิ์ของผู้นิพนธ์หลังการโอนลิขสิทธิ์

-   ผู้นิพนธ์ยังคงมีสิทธิ์ใช้บทความเพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาการ เช่น การสอน การวิจัยส่วนบุคคล การใช้ประกอบวิทยานิพนธ์ หรือการเผยแพร่ในแพลตฟอร์มที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์

-   การนำบทความไปใช้เพื่อวัตถุประสงค์เชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากวารสารก่อนเป็นลายลักษณ์อักษร

4.  การเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาตสาธารณะ (Creative Commons License)

-   บทความทั้งหมดในวารสารจะเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)

-   บุคคลอื่นสามารถเผยแพร่หรือแบ่งปันบทความได้โดยต้องให้เครดิตแก่ผู้นิพนธ์ต้นฉบับ แต่ห้ามแก้ไข ดัดแปลง หรือใช้ในเชิงพาณิชย์

5. ความถูกต้องของเนื้อหาและการใช้สื่อจากบุคคลที่สาม

-   ผู้เขียนต้องรับรองว่าบทความที่ส่งเพื่อตีพิมพ์เป็นผลงานต้นฉบับของตนเอง ไม่ได้ส่งซ้ำซ้อน (duplicate submission) และไม่ละเมิดลิขสิทธิ์หรือคัดลอกผลงานของผู้อื่น รวมถึงไม่มีการปลอมแปลงข้อมูล การตีพิมพ์ซ้ำ หรือการกระทำใด ๆ ที่ขัดต่อหลักจริยธรรมทางวิชาการ

-   ผู้เขียนต้องรับผิดชอบในการขออนุญาตใช้สื่อจากบุคคลที่สาม เช่น ภาพ ตาราง หรือกราฟิก และต้องอ้างอิงหรือให้เครดิตอย่างถูกต้องน

6. ข้อจำกัดความรับผิดชอบ (Disclaimer)

-   บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารสหศาสตร์: วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร

-   ข้อความ ข้อมูล และข้อคิดเห็นที่ปรากฏในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่ละท่านโดยตรง มิได้สะท้อนถึงทัศนะหรือจุดยืนของกองบรรณาธิการหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

-   หากบทความมีข้อผิดพลาดหรือการละเมิดสิทธิ์ใด ๆ ความรับผิดชอบทั้งหมดเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว

-   การนำบทความไปใช้ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากบรรณาธิการวารสารก่อน ทั้งนี้ ผู้ขออนุญาตต้องจัดทำคำชี้แจงเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และลักษณะการใช้งานอย่างชัดเจน การใช้บทความในเชิงพาณิชย์โดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ใช้แต่เพียงผู้เดียว