ROLE OF AUTHENTICITY OF TOURISM TOWARDS PRESERVING THE ROYAL ELEPHANT KRAAL CULTURAL HERITAGE, AYUTTHAYA PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this article is to study the role of the authenticity of tourism in preserving the Royal Elephant Kraal, Ayutthaya Province, to obtain guidance which will be the guidelines to promote the authenticity of tourism in the context of tourism and the preservation of cultural heritage to be sustainable. It can be said that the authentic role of cultural heritage sites affects tourism both positively and negatively. Therefore, to balance the authentic management of cultural heritage sites, it is necessary to consider three dimensions of management: host communities, tourists, and management mechanisms. This will lead to the management of the preservation of cultural heritage authenticity and the development of cultural tourism in an appropriate and sustainable direction.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤษณะ เนียมหอม และกัมปนาท วงษ์วัฒนพงษ์. (2564). การจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยชุมชน. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(11), 350-363.
เกรียงไกร วัฒนาสวัสดิ์. (2555). ความจริงแท้ในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงโหยหาอดีต: กรณีศึกษาชุมชนตลาดสามชุกร้อยปี จังหวัดสุพรรณบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (การจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม) ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร, กรุงเทพฯ
เกรียงไกร วัฒนาสวัสดิ์. (2556). ความคิดเห็นและพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวต่อความจริงแท้ในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงโหยหาอดีต: กรณีศึกษาชุมชนตลาดสามชุกร้อยปี จังหวัดสุพรรณบุรี. สืบค้นจาก: https://www.tci-thaijo.org/index.php/damrong/article/view/21529
เดลินิวส์. (2562). เพนียดช้างหลวงอยุธยา แหล่งประวัติศาสตร์ไทย. สืบค้นจาก https://www.dailynews.co.th/article/716318
ทัศนัย เศรษฐเสรี. (2551). การประยุกต์ใช้มรดกทางศิลปวัฒนธรรมไทยในผลงานศิลปกรรมไทยร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม.
ไทยพีบีเอส. (2562). ภาพในอดีต "เสาตะลุง" เพนียดคล้องช้าง. สืบค้นจาก https://news.thaipbs.or.th/content/280452
พนิดา สมประจบ. (2554). เครื่องทองลงหิน: รูปแบบการอนุรักษ์และฟื้นฟูงานศิลปหัตถกรรมในภาคกลาง (ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (วิชาวัฒนธรรมศาสตร์) ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
พยอม ธรรมบุตร. (2549). หลักการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาการท่องเที่ยวเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พรลภัส อุณาพรหม. (2556). บทบาทการสื่อความหมายมรดกทางวัฒนธรรมแหล่งมรดกโลก นครประวัติศาสตร์อยุธยา. สืบค้นจาก: http://www.articles.citu.tu.ac.th/wp-content/.../1-2556_005.pdf
Castéran, H. & Roederer, C. (2013). Does authenticity really affect behavior? The case of the Strasbourg Christmas Market. Tourism Management, 36(2013), 153-163.
Cater, K. A. (2008). Volunteer Tourism: Exploration of the Perceptions and Experiences of Volunteer tourists and the Role of Authenticity in those Experiences (Unpublished Master’s thesis), Lincoln University, Lincoln.
Cohen, e. & Cohen, S. (2012). Authentication: Hot and Cool. Annals of Tourism Research, 39(3), 1295-1314.
Gyimothy, S. & Johns, N. (2001). Developing the role of quality. In Drummond, S. and Yeoman, I. (eds) Quality Issues in Heritage Visitor Attractions (pp. 243-266). Oxford: Butterworth-Heinemann.
Harvey, W. R. (2004). Authenticity and Experience Quality among Visits at a Historic Visitors. (Unpublished Master’s thesis). Virginia Polytechnic Institute and State University, Blacksburg.
Nation TV. (2019). ชาวอยุธยาจี้กระทรวงวัฒนธรรมระงับบูรณะเพนียด กรมศิลป์ฯ ยันแบบถูกต้อง. สืบค้นจาก: https://www.msn.com/th-th/news/national/ชาวอยุธยาจี้กระทรวงวัฒนฯ ระงับบูรณะเพนียด
Mckercher, B. & Hilary du Cros. (2002). Cultural Tourism: The Partnership between Tourism and Cultural Tourism Management. New York: The Haworth Hospitality Press.