กลวิธีทางภาษาที่ใช้ให้กำลังใจคู่สนทนาที่มีสถานภาพ ทางสังคมสูงกว่าและข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจ
คำสำคัญ:
การให้กำลังใจ, กลวิธีทางภาษา, สถานภาพทางสังคม, ข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีทางภาษาและข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจเพื่อให้กำลังใจคู่สนทนาที่มีสถานภาพทางสังคมสูงกว่าผู้พูด ข้อมูลที่ใช้ศึกษาครั้งนี้ได้มาจากการตอบแบบสอบถามชนิดเติมเต็มบทสนทนาและชนิดปลายเปิด จากผู้พูดภาษาไทยตั้งแต่อายุ 20 ปี – 60 ปี แบ่งเป็นกลุ่มผู้ทำงานประจำ 50 คน และกลุ่มผู้ที่กำลังศึกษา 50 คน รวมทั้งหมดจำนวน 100 คน ผลการศึกษาพบกลวิธีทางภาษาที่ใช้ให้กำลังใจทั้งหมด 4 กลวิธี เรียงลำดับจากมากไปน้อย ได้แก่ 1) กลวิธีทางภาษาที่ใช้แสดงสัมพันธภาพกับผู้ฟัง 2) กลวิธีทางภาษาที่ทำให้ผู้ฟังคลายกังวล 3) กลวิธีทางภาษาที่ทำให้ผู้ฟังคล้อยตาม และ 4) กลวิธีทางภาษาที่ใช้ให้กำลังใจผู้ฟังอย่างตรงไปตรงมา นอกจากนี้ ผลการศึกษายังพบว่าผู้พูดเลือกใช้กลวิธีทางภาษาเพื่อให้กำลังใจคู่สนทนาอย่างตรงไปตรงมาน้อยที่สุด เนื่องจากผู้พูดต้องการแสดงความปรารถนาดีพร้อมทั้งแสดงความอ่อนน้อมกับคู่สนทนาที่มีสถานภาพทางสังคมสูงกว่า ส่วนผลการศึกษาข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจในการให้กำลังใจคู่สนทนาที่มีสถานภาพทางสังคมสูงกว่าพบข้อคำนึงที่เกี่ยวข้องกับความประสงค์ของผู้พูด ข้อคำนึงที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ และข้อคำนึงที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อของผู้พูด
เอกสารอ้างอิง
Adler, A. (1956). The Individual Psychology of Alfred Adler: A systematic presentation in selections from his writings. Basic Books.
Am-Ugsorn, P. (2007). The strategies of cancellation in Thai: A case study of hearer of different status. [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Austin, J. L. (1962). How to do things with words. Harvard University Press.
Boonyanate, N. (1992). Family. In S. Satha-Anand, & N. Boonyanate (Eds.), Thai thought and wisdom words: Traces of Thai beliefs (pp. 142-149). Research Dissemination Project, Chulalongkorn University.
Bunnag, O. (2007). Strategies for expressing disappointment in Thai to hearers of different social status: A case study of university students. [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Gudykunst, W. B., & Ting-Toomey, S. (1998). Culture and interpersonal communication. Sage Publications.
Hofstede, G. (1984). Culture’s consequences: International differences in work-related values. Sage Publications.
Hongladarom, K. (2009). Indexicality in Thai and in Tibetan: Implications for a Buddhism grounded approach. Journal of Pragmatics, 41(1), 47-59.
Intachakra, S. (2010). Politeness, consideration and emancipatory pragmatics. Journal of Language and Linguistics, 29(1), 17-42.
Intachakra, S. (2012). Politeness motivated by the "heart" and "binary rationality" in Thai culture. Journal of Pragmatics, 44(5), 619-635.
Jandt, F. E. (2010). An introduction to intercultural communication: Identities in a global community. Sage Publications.
Jung, W. (2010). Native and nonnative strategies of encouragement in English interaction. English Language Teaching, 22(2), 79-109.
Kaewjungate, W. (2022). Giving and refusing advice in Thai: A study of emancipatory pragmatics approach. [Unpublished doctoral dissertation]. Kasetsart University.
Kavilanan, S. (2018). The strategies in asking for teacher's advice of Northern Thai students: An emancipatory pragmatics study. In National Conference on Long-Lanna: Language, Literature, Rituals, Musical Culture towards and Tourism (pp. 155-181). Research and Innovation Division, Faculty of Humanities, Kasetsart University.
Locher, M. A., & Watts, R. J. (2005). Politeness theory and relational work. Journal of Politeness Research: Language, Behavior, Culture, 1(1), 9-33.
Markus, H. R., & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98(2), 224-253.
Matsuoka, R., Smith, I., & Uchimura, M. (2009). Discourse analysis of encouragement in healthcare comic books. Journal of Nursing Studies, 8(1), 31-42.
Matsuoka, R., Smith, I., & Uchimura, M. (2011). Discourse analysis of encouragement in healthcare manga. Journal of Pan-Pacific Association of Applied Linguistics, 15(1), 49-66.
Ongwuttiwat, S. (2015). Disagreement in Thai conversational discourse and native speakers' motivational concerns. [Doctoral dissertation, Chulalongkorn University].
Ongwuttiwat, S. (2017a). Linguistic strategies for cancellation of promises and the factor of ‘seniority’ in Thai society. Journal of Humanities and Social Sciences, 9(3), 249-267.
Ongwuttiwat, S. (2017b). Linguistic strategies used for refusing requests and the factor of Phakphuak ‘partisan’ in Thai society. Journal of the Faculty of Archaeology Silpakorn University, 16(1), 175-199.
Panpothong, N., & Phakdeephasook, S. (2008). The concept of ‘bunkhun’ and Thai ways of speech behaviors: The case of responding to thanks [Unpublished manuscript].
Panpothong, N., & Phakdeephasook, S. (2014). The wide use of mai-pen-rai ‘It’s not substantial’ in Thai interactions and its relationship to the Buddhist concept of Tri laksana. Journal of Pragmatics, 69(1), 99-107.
Panpothong, N. (2023). Pragmatics, politeness, and culture: Concepts and research approaches in the Thai language. Research Dissemination Project, Research Division, Chulalongkorn University.
Patcharatmora, J. (2001). A study of making apologies in Thai by speakers of different social status. [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Pongsapich, A. (1998). Traditional and Changing Thai world view. Chulalongkorn University Press.
Prajuabmoh, C. (1999). Elders – Youngsters. In S. Satha-Anand & N. Boonyanate (Eds.), Thai thought and wisdom words: Traces of Thai beliefs and ideas (p. 186). Research Dissemination Project, Research Division, Chulalongkorn University.
Searle, J. R. (1969). Speech acts: An essay in the philosophy of language. Cambridge University.
Searle, J. R. (1976). A classification of illocutionary acts. Language in Society, 5(1), 1-23.
Spencer-Oatey, H. (2002). Managing rapport in talk: Using rapport sensitivity incidents to explore the motivational concerns underlying the management of relations. Journal of Pragmatics, 34(5), 529-545.
Sukprasert, P. (2009). Strategies and discourse structure of advice giving in Thai. [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Thomas, J. (1995). Meaning in interaction: An introduction to Pragmatics. Longman.
Triandis, H. C. (1995). Individualism and collectivism. Westview Press.
Tussanaboon, P. (2019). Khwam–aa-wu–soh or seniority and linguistic strategies in the speech acts of disagreeing, complaining, and advicing in Thai. [Master’s thesis, Thammasat University].
Vatcharasuwan, P. (2004). The Act of disagreeing in Thai by speakers of different social status: The case of teachers and students. [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Van, L. T. T. (2011). A comparative study on encouraging in Vietnamese and American English. In A. J. Werst, K. Getkham, & J. Singhakowinta (Eds.), The 3rd International Conference on Language and Communication: Interdisciplinary discourses in language and communication (pp. 411-427). [Unpublished conference paper].
Vichienchot, W., Vichienchot, N., Saetnan, B., Sutthiwong, P., & Kanhanet, P. (1972). Research report on consideration in Thai people. National Research Council of Thailand.
Wong, Y. J. (2015). The psychology of encouragement: Theory, Research, and Applications. The counseling psychologist, 43(2), 178-216.
Yaowarittha, C. (2012). The concept of "Bunkhun" and three types of speech acts in Thai society. [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Yaowarittha, C. (2018). The speech acts of students complain to parents and factors contributing to the complaints. Journal of Humanities and Social Sciences Bansomdejchaopraya Rajabhat University, 12(2), 96-126.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
