แนวทางการพัฒนาโลจิสติกส์การขนส่งเพื่อการท่องเที่ยวแบบไร้รอยต่อจากเส้นทางด่านชายแดนบ้านฮวกสู่สถานีรถไฟทางคู่พะเยาและพื้นที่เชื่อมโยง Development Guideline Tourism Logistics seamless from Ban Huak border to the double track train station Phayao and the connecting area
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ปัจจุบันและศึกษาโลจิสติกส์การขนส่งเพื่อการท่องเที่ยว เพื่อนำไปสู่แนวทางการพัฒนาโลจิสติกส์การขนส่งเพื่อการท่องเที่ยวแบบไร้รอยต่อ จากเส้นทางด่านชายแดนบ้านฮวกสู่สถานีรถไฟทางคู่พะเยาและพื้นที่เชื่อมโยง ผลการศึกษา พบว่า มีการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและระบบสาธารณูปโภคเพื่อรองรับโครงข่ายทางถนนที่เชื่อมโยงกับโครงการรถไฟทางคู่สายเด่นชัย-เชียงราย และสนับสนุนการเชื่อมโยงระบบคมนาคมกับ สปป.ลาว และประเทศจีนตอนใต้ การเข้าถึงโดยส่วนใหญ่เป็นถนนผิวจราจรแบบแอสฟัลท์ติกคอนกรีต มีระบบสาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวกเพียงพอต่อการให้บริการ การเดินทางภายในพื้นที่มีรถสาธารณะให้บริการแต่พบปัญหาเกี่ยวกับมาตรฐานของพาหนะที่ให้บริการ อีกทั้งยังมีแหล่งท่องเที่ยวและกิจกรรมการท่องเที่ยวที่มีความหลากหลาย ด้านแนวทางการพัฒนา ควรมีการจัดการการเดินทางเชื่อมโยงอย่างเป็นระบบ โดยการนำแนวคิดเกี่ยวกับระบบการเดินทางแบบไร้รอยต่อมาปรับใช้ในการพัฒนาโลจิสติกส์การขนส่งเพื่อการท่องเที่ยว เช่น การพัฒนาระบบการจ่ายค่าบริการให้สามารถจ่ายผ่านระบบๆ เดียว และการพัฒนาระบบแอปพลิเคชันที่รวมเอาบริการขนส่งสาธารณะทั้งหมดเข้าไว้ด้วยกัน
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กาญจนา คงภิรมย์. (2557). แนวทางการพัฒนาการส่งเสริมการท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
คณพศ สิทธิเลิศ. (2554). โลจิสติกส์กับการท่องเที่ยวยุคปัจจุบัน. ศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 6(11) มกราคม – มิถุนายน 2554, 1-14.
ชลิตา ตริยาวนิช. (2562). การจัดการโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยวในอำเภอเมือง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ปีที่ 8 ฉบับที่ 1 มกราคม - มิถุนายน 2562.
เถกิงศักดิ์ ชัยชาญ. (2555). การจัดการโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยวในอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา. นครราชสีมา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
ทวีศักดิ์ เทพพิทักษ์. (2551). บทบาทของโลจิสติกส์และการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวหมู่เกาะล้านอย่างยั่งยืน. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ธนัชชา ฤทธิ์เดช. (2558). แนวทางการพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวและแหล่งท่องเที่ยวให้เกิดความยั่งยืนของตลาดน้ำอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารการบริหารและการท่องเที่ยวไทย 10(2): 18-33.
ธีรุตม์ หมื่นวงษ์เทพ. (2563). การจัดการโลจิสติกส์ด่านชายแดนบ้านฮวก อ.ภูซาง จ.พะเยา เพื่อยกระดับการค้าชายแดนไปสู่เมืองเศรษฐกิจชายแดน. มหาวิทยาลัยพะเยา:พะเยา.
ประกอบศิริ ภักดีพินิจ. (2563). การศึกษาผลกระทบด้านโลจิสติกส์ เศรษฐกิจ ท่องเที่ยวและความมั่นคง จากโครงการก่อสร้างรถไฟลาว - จีน (ช่วงบ่อเต็น – เวียงจันทน์) ในพื้นที่จังหวัดเชียงรายและจังหวัดพะเยา. สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.).
ประกอบศิริ ภักดีพินิจ. (2564). การวิเคราะห์และจัดทำแนวทางการพัฒนาศักยภาพเพื่อสนับสนุนการจัดตั้งเขตพัฒนาพิเศษล้านนาตะวันออก (จังหวัดเชียงราย จังหวัดพะเยา จังหวัดแพร่ และจังหวัดน่าน). สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.).
ประกอบศิริ ภักดีพินิจ. (2565). การวิเคราะห์โครงสร้างโลจิสติกส์ขนส่งเพื่อการท่องเที่ยวในพื้นที่ภาคเหนือ. หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการเพิ่มความสามรถในการแข่งขันของประเทศ (บพข.).
ปิยวรรณ คงประเสริฐ. (2551). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศแบบบูรณาการเพื่อการวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่เกาะพะงัน จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ Vol. 11 (2551): ปีที่ 11 ฉบับเดือนมกราคม - ธันวาคม 255.
พัลลภัช เพ็ญจำรัส และคณะ. (2554). การศึกษาแนวทางการพัฒนาโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยวจังหวัดสงขลา. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
มิ่งสรรพ์ ขาวสอาด และ คมสัน สุริยะ. (2551). การวิเคราะห์ โลจิสติกส์ด้านการท่องเที่ยวในเมืองท่องเที่ยว.เชียงใหม่. สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
รพีพัฒน์ มัณฑนะรัตน์. (2563). สถานการณ์การท่องเที่ยวในวิกฤต COVID-19. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : https://www.cea.or.th/th/single-research/cultural-heritage-tourism-industry-covid-19. สืบค้นวันที่ 17/08/2565.
รัตติกร สมฤทธิ์. (2546). ผลกระทบทางสุขภาพของประชาชน จากการเปิดตลาดการค้าชายแดนไทย-ลาว ณ จุดผ่อนปรนบ้านฮวก กิ่งอำเภอภูซาง จังหวัดพะเยา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่:เชียงใหม่. DOI: https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/CMU.res.2003.622
ศิรินันทน์ พงษ์นิรันดร. (2559). แนวทางในการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยว อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มข.9 (1) ม.ค. - มิ.ย. 59.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580). พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการ ยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร (สนข.). (2562). ยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบคมนาคมขนส่งของไทยระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580). กระทรวงคมนาคม.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563) สถิติการท่องเที่ยวและกีฬา. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/17.aspx. สืบค้นวันที่ 5/10/2565.
สิริกร ประทุม. (2564). การพัฒนาการจัดการโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยวจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 3(2).
อดิศัย วรรธนะภูติ. (2563). การจัดการโลจิสติกส์เพื่อการท่องเที่ยวส่งผลต่อประสิทธิภาพการจัดการโลจิสติกส์และความภักดีของนักท่องเที่ยวในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารการจัดการสมัยใหม่ ปีที่ 18 ฉบับที่ 2 เดือน กรกฎาคม – ธันวาคม 2563.
โอปอล์ รังสิมันตุชาติและ ทิพาพร โพธิ์ศรี. (2564). การพัฒนากิจกรรมท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยการมีส่วนร่วม ของชุมชนท้องถิ่นคอรุม จังหวัดอุตรดิตถ์. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. Journal of Modern Learning Development ปีที่ 6 ฉบับที่ 3 ประจำเดือนพฤษภาคม – มิถุนายน 2564.