การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานมรดกภูมิปัญญาชุมชนบ้านโนนทัน จังหวัดหนองบัวลำภู DEVELOPMENT OF CREATIVE TOURISM BASED ON COMMUNITY WISDOM HERITAGE OF BAN NONTHAN, NONGBUA LAMPU.
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานของมรดกภูมิปัญญาชุมชน โดยมี 3 ขั้นตอน คือ ขั้นเตรียมการ โดยการสำรวจและประเมินศักยภาพเชิงการท่องเที่ยวของมรดกภูมิปัญญาชุมชนแบบมีส่วนร่วมของชุมชนนักปฏิบัติ จำนวน 23 คน เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่มร่วมกับข้อมูลเชิงปริมาณจากประชาชน จำนวน 200 คน ขั้นตอนการปฏิบัติการพัฒนาการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ และขั้นตอนการประเมินผลความพึงพอใจจากนักท่องเที่ยว จำนวน 400 คน และเวทีแลกเปลี่ยนความคิดเห็นของชุมชนนักปฏิบัติ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า ชุมชนบ้านโนนทันเป็นชุมชนชาติพันธุ์ลาวเวียงมีมรดกภูมิปัญญาโดดเด่น 6 ด้าน คือ 1) ด้านศิลปกรรม 2) ด้านพิธีกรรม ประเพณี และความเชื่อ 3) ด้านเกษตรกรรม 4) ด้านโภชนาการและอาหารท้องถิ่น 5) ด้านหัตกรรม และ 6) ด้านการแพทย์พื้นบ้าน ผลมติที่ประชุมคัดเลือกมรดกภูมิปัญญาการทอผ้าพื้นเมืองไปสู่การต่อยอดสร้างสรรค์เชิงการท่องเที่ยว 8 ฐานการเรียนรู้ รองรับนักท่องเที่ยวในรูปแบบ “ONE-DAY TRIP” โดยผลการประเมินความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวอยู่ระดับมาก ผลการวิจัยนำไปสู่การสร้างกิจกรรมการท่องเที่ยว การสร้างอาชีพและรายได้ ตลอดจนกิจกรรมการอนุรักษ์มรดกภูมิปัญญาการทอผ้าชุมชน สามารถนำไปประยุกต์ในพื้นที่อื่นๆ ที่มีบริบทใกล้เคียงเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในการยกระดับคุณภาพชีวิตคนในชุมชนต่อไป
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Aksornpim, J. (2017). Strategy Management of Community-base Tourism Toward the Sustaianable in Nakhonratchasima. Valaya Alongkorn Research and Development Journal. Vol. 12 No.3 (September – December). p. 141-154.
Angkurawacharapan, T. & Saowapawong, K. (2017). Model of Creative for Adding Value in Tourism on Local Wisdom-based in Ang Thong Province. Valaya Alongkorn Research and Development Journal. Vol. 10 No.20 (September – December). p. 29-42.
Boontawee, A., et al. (2018). The Development Guidelines on Cultural Capital for Tourism Promotion of Khlong Khuean District, Chachoengsao Province. Journal of Humanities and Social Sciences Review, Vol. 20 No.1 January – June. p. 67-85.
Boonpan, B. (2018). Lao Ethnic Groups in Phra Nakhon Si Ayutthaya Province: History, Culture and Guidelines for the Cultural Tourism Promotion. Nakhon Phanom University Journal ; Vol.8 No.1 January – April. p.103-112.
Booparkob, Y. (2017). The Role of Local Cuisines in Creative Tourism Process: A Case Study of Lao Khrang Ethnic Group in Chai Nat Province. Dusit Thani College Journal Vol.11 Special May. p.93-108.
Chansukree, P., et al. (2017). Knowledge Management in Creative Tourism: A Case Study of The Amphawa Community in Samut Songkhram Province. Dusit Thani College Journal Vol. 11 No. 3 September – December. p.49-63.
Choksuansap, Y. (2019). Places of Amusement in Bangkok, 1945-2002, A.D. A Thesis of Master of Arts, Silpakorn University.
Chouwbamroong, T. (2011). Wisdom for the Creative Local Development. College of Local Administration Development King Prajadhipok's Institute. Nontaburi.
Chinachot, P., Chantuk, T. (2016). Model of Creative Tourism Management in Suan Phueng. Veridian E-Journal, Silpakorn University. Vol. 9 No. 1 January – April. p.250-268.
Dachum, P. (2013). Creative Tourism Development: from Concepts to Practise for Thailand. Silpakorn University Journal Thai version 33 (2): p. 331-366.
Davenport and Prusak. (1998). Working Knowledge : New Organization Manage What They Know. Boston : Harvard Business School Press.
Department of Tourism. (2015). Attraction Development plan 2015-2017. Ministry of Tourism and Sport. Bangkok.
GSB Research. (2019). Survey of tourism trends in Thailand 2019 report : Community tourism Sustainability. October, Bangkok.
Guengtragoon, S. & Mongkhonsrisawat, S. (2019). The Community Based Creative Tourism and Culture: A Case Study of Hong Moon Mung Khonkean City Museum, Khonkean Province. Dhammathas Academic Journal, Vol.19 No.1 January – March. p.45-54.
Intarakerd, P., et al. (2010). Research report on the innovation system for each sector for the development of knowledge-based and creative economy: a case study of the creative tourism industry. The official of the Council of Education, Bangkok.
Juangtong, S., et al. (2015). Knowledge Exploration and Development Local Wisdom For Cultural Tourism Promotion : A Case Study on Klong – Hae Community, Hatyai District, Songkhla Province. Songkhla Rajabhat University. Songkhla Province.
Junead, J., et al. (2019). Participatory Acton Research in the Management of Experiential Tourism of Ethnic Lao Vieng in Si Nawa, Nakhon nayok. Interdisciplinary Sripatum Chonburi Journal ; Vol.5 No.1 January – April. p.1-18.
Khampha, K and Naewheangtham, R. K. (2018). Guideline for Tranmission of Hiit Sibsong Tradition (Twelvemonths Tradition) to Empowerment Community. Ratchaphruek Journal Vol.16 No.1 (January - April) p. 65-74.
Khomwhan, N. (2014). The Study of Community Identity of Bangplee old Market, Samutprakan Province. Walailak Abode of Culture Journal, Vol. 10 No.1, January – June. p. 126-144.
Koster, Emlyn H. 1996. “Science Culture and Cultural Tourism”. In Mike Robinson, Nigel Evans and Paul Callaghan, eds. Tourism and Cultural Change: Tourism and Culture towards the 21st Century, pp. 227–238. Sunderland: The Center for Travel and Tourism and Business Education.
Lekaota, L. (2015). The importance of rural communities' participation in the management of tourism management. Worldwide Hospitality and Tourism Themes, 7(5), p.453-462.
Na Thalang, E. (2001). The Folk Wisdom and Learning Process and Adaptation of Thai villagers, The overview of Thai wisdom. Bangkok: Amarin Printing & Bubbling.
Naressririkol, P. (2019). Changes and Cultural Adaptation of Lao Viang ethnic group in Thewarat Sub district, Chaiyo District, Ang Thong Province. The’ 6 Nation Conference Nakhonrachasima College.
Nonaka, I., and Takeuchi, H. (1995). The knowledge-creating company. New York : Oxford University press.
Numee, S., Agmapisarn, C. (2013). An Analysis of International Tourist Behavior towards Creative Tourism. Journal of Economics and Management Strategy. Vol.7, No.1, January – June. p.43-68.
Pengmol, T., et al. (2018). Cultural Knowledge Management for Sustainable Tourism. 1’st HUNIC Conference 2018 ; Human- Societies: Innovative Locally, Impact Globally Through the King’s Philosophy.
Pongnak, I. (2015). The Community Identity of the Ancient Town of U-Thong, Suphanburi Province. Veridian E-Journal, Slipakorn University. Volume 8, Issue 3, September – December. p.511-523.
Pramsrirut, S. (2004). The Diversity in Language and ethnicity : an unsolved problem or a valuable resouase. Journal of Language and Culture, Research Institute for Languages and Cultures of Asia, Mahidol University, Vol. 23 No. 1: January – June.
Pruksorranan, N., et al. (2017). Thainess and Local Wisdoms Integration through Food Supply Chain for Tourism Adding Value and Value Creation Approach. Journal of Modern Management Science, Vol. 10 No.2, July - December. p. 169-182.
Ruangprad, W. (2013). Inheritance of Lao Viang Wisdom in Weaving by Information Technology. Chandrakasem Rajabhat University Journal Vol. 19 No. 37 July – December. p.11-20.
Smith, M. K. (2003). Issues in Cultural Tourism Studies. London: Routhledge.
Sritan, S., Chaiya, P. (2016). Participatory Searching for Wisdom Heritage of Maechaem Community in Chiang Mai Province for Promoting Sustainable Tourism. Dusit Thani College Journal Vol.10 No.1 January-June. p.12-22.
Thongwilai, B. (2016). Exploratory Factor Analysis of Travel Routes for Thai Tourists in Pranburi, Prachuap Khiri Khan Province. A Thesis of Master of Arts in Hospitality and Tourism Industry Management ; Bangkok University.
Tourism Western Australia. (2009). Five A’s of tourism. Australia: Tourism Western Australia.
Tantimala, C. (2017). Public Spheres and Production of Space: The Meaning of Social Relationships. SWU Library Science Journal, Vol. 10 No.1, January – June. p. 92-103.
Wasri, P. (1987), The Creation of Thai Wisdom for Development. Community Development, January-February. p.75.
Warunsap, D., et al. (2018). A Cultural Capital Management Model for Creative Tourism in Thailand. ARU Research Journal, Vol.5, No.1, January. p.17-24.
Wisutilak, S., et al. (2013). Creative Tourism. Bangkok: Development Administration Organization Special area for sustainable tourism (Public Organization).