THE EFFECTIVENESS OF INTERPRETATION OF GIANT DISPLAYS IN SUVARNABHUMI AIRPORT, THAILAND
Keywords:
Interpretation, giants displayed at Suvannabhumi airport, passengers at the airportAbstract
This research is a quantitative research which aims to evaluate visitors’ understanding on the
interpretation of the giants displayed at Suvarnabhumi Airport. Content validity was done by presenting the result to six experts. The studied area for this research is a departure terminal of the airport. Thai art studied in the research are giants displayed around the departure terminal while foreign tourists visiting the airport were selected to be a sample group. Purposive sampling was used for the data collection
through a questionnaire. Content reliability was done by giving 30 questionnaires to the sample
group and analyzing the reliability with the statistical program before collecting the actual questionnaires from 400 respondents who were the tourists from seven different continents: America, Oceania, South Africa, Asia, South Asia, Middle Asia, and Europe. The data was anylyzed on the understanding of the interpretation of giants displayed at Suvannabhumi airport of which the result is shown by total as well as by continents. The statisitc used were percentage, average, and standard deviation. According to the study, the results showed that most of the tourists traveling to Thailand and visiting Suvarnabhumi Airport were 60% male, 31-60 years old. 30% was married. 48.75% was European tourists. 27% was Christian. 47% had Bachelor’s degree. 59% was specialists, and 35.5% had visited Thailand and Suvarnabhumi Airport twice. Overall, the tourists who understood the interpretation the most were from South Asia followed by Asia and Middle Asia whereas the tourists who understood the least were from Europe, America, and South Africa,
respectively.
Downloads
References
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). รายงานสถิติการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยปี 2562. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กรมการท่องเที่ยว. (2558). การสื่อความหมายในแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ทางประวัติศาสตร์ ทางวัฒนธรรม:แนวทางการจัดทำแผนการบริหารจัดการด้านสื่อความหมายในแหล่งท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยนานาชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ณัฐกมล ถุงสุวรรณ. (2560). การใช้สื่อดิจิทัลคอนเทนต์กับการส่งเสริมการประสบการณ์เพื่อสร้างแรงบันดาลใจในการท่องเที่ยว. ใน วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. 5(2), 189-200.
นิทัศน์ วงศ์ธนาวดี. (2558). การสื่อความหมายทางวัฒนธรรมภายใต้โครงการจากงานวิจัยสู่อุทยานการเรียนรู้. วิทยานิพนธ์ปริญญา ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารงานวัฒนธรรมวิทยาลัยนวัตกรรมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประกอบศิริ ภักดีพินิจ. (2553). ศักยภาพการสื่อความหมายทางการท่องเที่ยวชุมชน: ชุมชนบ้านร่องไฮ จังหวัดพะเยา. Naresuan University Journal, 18(2), 82-90.
ปรีดี ปลื้มสำราญกิจ และฟ้า วิไลขำ. (2561). พิพิธภัณฑ์: แหล่งเรียนรู้เพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. ใน วารสารห้องสมุด. 62(1), 43-67.
เพชรดา ฐิติยาภรณ์. (2557). กลยุทธ์การสื่อสารเพื่อโน้มน้าวใจบุคคลให้มาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ทางพระพุทธศาสนา ณ พุทธมณฑล. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทางวัฒนธรรม กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
วิไลวรรณ อยู่ทองจุ้ย. (2554). การจัดการคลังโบราณวัตถทุางโบราณคดี พิพิธภัณฑก์ารเรียนรู้แห่งชาติ กรุงเทพมหานคร. ใน วารสารดำรงวิชาการ. 10(1), 202-223.
วรเชษฐ์ คงเสน. (2562). การจัดการระบบการให้บริการผู้โดยสารท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ในภาวะแข่งขันกับผลสัมฤทธิ์. ใน วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 6(2), 324-341.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2554). นามานุกรมรามเกียรติ์ ฉบับปรับปรุงใหม่. กรุงเทพมหานคร : สถาพรบุ๊คส์.
สมเกียติ ศรีเพ็ชร. (2562). การสื่อความหมายของสติกเกอร์ไลน์ที่ประกอบสร้างจากอัตลักษณ์เฉพาะบุคคล. Siam Communication Review, 18(24), 92-102.
อัจฉริยา วสุนันต์. (2560). รามเกียรติ์กับการท่องเที่ยวไทย การสร้างหนังสืออ่านเพิ่มเติมวรรณคดีไทยเพื่อการท่องเที่ยวสำหรับผู้เรียนชาวต่างประเทศ. ใน วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์. 12(23), 37-49.
Ablett, P.G., & Dyer, P.K. (2009). Heritage and hermeneutics: Towards a broader interpretation of interpretation. Current Issues in Tourism, 12(3), 209–233.
Al-Fedaghi, S. (2012). A conceptual foundation for the Shannon-Weaver model of communication. International Journal of Soft Computing, 7(1), 12-19.
Ballantyne, R., & Packer, J. (2011). Using tourism free-choice learning experiences to promote environmentally sustainable behaviour: The role of post-visit ‘action resources’. Environmental Education Research, 17(2), 201–215.
BCCNews. (2018). 10 อันดับสนามบินที่ดีที่สุดในโลกประจำปี 2018. สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน พ.ศ. 2563, จาก https://www.bbc.com/thai/international-43496807.
Cohen, E.H. (2011). Educational dark tourism at an in populo site. Annals of Tourism Research, 38(1), 193–209.
Interpretation Australia. (2011). What is interpretation? Retrieved 12 October 2011, http://www.interpretationaustralia.asn.au/about-ia/what-is-interpretation
Manthiou, A., Kang, J., Chiang, L., & Tang, L. (2016). Investigating the effects of memorable experiences: An extended model of script theory. Journal of Travel & Tourism Marketing, 33(3), 362-379.
Moscardo, G., & Ballantyne, R. (2008). Interpretation and tourist attraction. In A. Fyall, A. Leask, & S. Wanhill (Eds.), Managing tourist attractions. London: Elsevier.
Yamane, T. (1973).Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row Publications.
Tilden, F. (2009). Interpreting our heritage. United States: University of North Carolina Press.
Tsang, N.K., Yeung, S., & Cheung, C. (2011). A critical investigation of the use and effectiveness of interpretive services. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 16(2), 123–137.
Weaver, W. (1949). The mathematics of communication. Scientific American, 181(1), 11-15.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความทุกบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
