การใช้วัสดุที่หาซื้อได้ภายในประเทศ เพื่อสร้างสรรค์ฉากผ้าในงานฉากละครเวที

ผู้แต่ง

  • ณัฐคม แช่มเย็น คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

คำสำคัญ:

ฉากละครเวที, ฉากชนิดสองมิติ, ดรอป, คัทดรอป, หาซื้อได้ภายในประเทศ

บทคัดย่อ

การใช้วัสดุที่หาซื้อได้ภายในประเทศ เพื่อสร้างสรรค์ฉากผ้าในงานฉากละครเวที เป็นการวิจัยเชิงสร้างสรรค์ มีจุดมุ่งหมายเพื่อพัฒนาและเผยแพร่องค์ความรู้ในการผลิตงานฉากละครเวทีชนิดผ้า ที่มีความสอดคล้องกับบริบทประเทศไทยในด้านทรัพยากรบุคคล วัสดุและเครื่องมือต่างๆ เพื่อให้สามารถนำไปปรับใช้เข้ากับงานออกแบบฉากละครเวทีชนิดผ้าในรูปแบบต่างๆ โดยที่ยังสามารถตอบสนองความต้องการพื้นฐานของงานออกแบบฉากละครเวที ทั้งในด้านความสวยงามและความแข็งแรงทนทานได้

ฉากผ้าขนาดใหญ่ ชนิดดรอป (drop) นิยมใช้ผ้าผืนเดียวหน้ากว้างที่ต้องสั่งทำเป็นพิเศษเพื่อให้ได้ภาพบนเวทีที่สวยงามสมบูรณ์ ส่วนฉากผ้าชนิดคัทดรอป (cut drop) จะมีการใช้วัสดุเพิ่มเติมคือตาข่ายและกาวที่มีคุณสมบัติเหมาะสมกับงานฉาก วัสดุบางอย่างไม่สามารถหาซื้อได้ในประเทศหรือต้องมีการนำเข้าในราคาสูง จึงต้องมีการเลือกวัสดุในประเทศที่มีคุณสมบัติใกล้เคียงกันมาใช้ทดแทน

ผู้วิจัยได้นำข้อมูลมาปรับปรุงการทำงานในฉากละครเวทีเรื่อง The Love Song of J. Alfred Prufrock โดยเลือกผ้าที่มีคุณสมบัติใกล้เคียงกับตัวอย่างผ้าจากต่างประเทศ ได้เป็นผ้าดิบลายขัดที่ผลิตในประเทศ ใช้ช่างเย็บผ้าม่านที่มีความชำนาญและเย็บด้วยจักรอุตสาหกรรมจะทำผลงานออกมาได้ดีที่สุด ผ้าจะถูกทำให้เรียบอยู่ตัวด้วยการลงแป้งอัดผ้าเรียบ ใช้การขึงให้ตึงด้วยตะปูขนาดเล็กบนพื้นที่ทำงานที่กว้างขวางพอกับชิ้นงานทั้งหมด ทำให้แห้งด้วยการสอดพัดลมเป่าเข้าด้านใต้ให้ผ้าลอยพองขึ้น ทั้งในขั้นตอนอัดผ้าเรียบและระบายสีจะช่วยให้ผ้าไม่เกิดรอยยับหลังแห้ง การทำคัทดรอป (cut drop) เลือกใช้ตาข่ายการเกษตรที่มีขายตามท้องตลาด ทำเครื่องมือช่วยขึงให้ทำงานง่ายขึ้น วัสดุที่ใช้ติดระหว่างตาข่ายและฉากผ้าเป็นกาวหนังควายซึ่งมีแรงยึดเกาะได้ดี แห้งเร็ว และมีเนื้อกาวที่เหมาะกับการยึดระหว่างปมของตาข่ายกับฉาก วัสดุและขั้นตอนเทคนิคที่เลือกใช้ช่วยให้สร้างผลงานได้ดีขึ้น มีความสวยงามและตอบโจทย์ความต้องการของงานฉากละครเวที โดยใช้วัสดุอุปกรณ์ที่หาซื้อได้ในประเทศและทักษะของผู้ปฏิบัติในบริบทสังคมไทย สามารถนำไปปรับใช้เข้ากับงานออกแบบฉากละครเวทีและเป็นแนวทางในการทำงานต่อไปได้

References

กฤษรา (ซูไรมาน) วริศราภูริชา. (2551). งานฉากละคร 1. พิมพ์ครั้งแรก. กรุงเทพฯ: บริษัท วี.พริ้นท์ จำกัด.

กฤษรา วริศราภูริชา. (2558). บทบาทของงานด้านเทคนิคกับการแสดง. ใน ปริทัศน์ศิลปการละคร. นพมาส แววหงส์ (บรรณาธิการ). หน้า 169-190. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ฤทธิรงค์ จิวากานนท์. (2558). ภาพบนเวที. ใน ปริทัศน์ศิลปการละคร. นพมาส แววหงส์ (บรรณาธิการ). หน้า 153-168. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บริษัท แมท คอนเนอร์ จำกัด. (2564). What is ผ้าดิบ. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2563, https://www.mattcorner.com/what-is-%E0%B8%9C%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%94%E0%B8%B4%E0%B8%9A/

Arnold Richard L. (1994). Scene Technology. 3rded. Prentice Hall, New Jersey.

Crabtree, Susan & Beudert, Peter. (2012). Scene Art for the Theatre. 3rded. Burlington, MA: Focal Press.

Emblem, M. Hardwidge. (2012). Packaging Technology. 1st ed. Oxford: Woodhead Publishing.

Shields, J. Adhesive Bonding. (1975). Design Council. Oxford: Oxford University Press.

Warren C. Lounsbury and Norman C. Boulanger. (1999). Backstage from A to Z. 4th ed., University of Washington Press.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-06-29