NEW NORMAL OF CULTURAL TOURISM: THE PROMOTION FOR RATTANAKOSIN ISLAND TOURISM BY PORTABLE VEHICLES
Keywords:
Tourism, Cultural Tourism, Portable Electric Vehicles, Rattanakosin IslandAbstract
New normal of cultural tourism: The promotion for Rattanakosin island tourism by portable electronic vehicles was aims to develop the cultural tourism route for portable electronic vehicles and to develop the promotion guideline for portable vehicles tourism in Rattanakosin island. This research is a qualitative research the semi-construct interview form was utilized as tool to collecting data form 7 experts and the survey form was utilized for collecting data form Rattanakosin island area cultural resource survey by portable electric vehicles.
The research result found that in the area of Rattanakosin island was suitable for cultural tourism promoting because of uniqueness and diversity of cultural resource, although the area was lack of the electric vehicle facility. From the research result the electric vehicle route for cultural tourism was developed by skill of riders divided into 3 routes for riders with beginner, Intermediate and advance skills. The tourism promotion guideline can be divided into 4 factors; Tourism resource, electric vehicle and traffic regulation, tourism administration and tourism behavior and local community participation.
Downloads
References
กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). สรุปขีดความสามารถในการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของไทยปี พ.ศ.2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2565, จาก https://www.mots.go.th/old/ewt_dl_link.php?nid=12032.
กรมท่องเที่ยว. (2563). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการท่องเที่ยว พ.ศ. 2561-2564. สืบค้นเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2565, จากhttps://www.dot.go.th/storage/กลุ่มแผน/5V7jtvCF7hvNiPXPU7MOdT7giHiF1ZbRokN8nBVx.pdf
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). ยุทธศาสตร์การส่งเสริมการท่องเที่ยวสีเขียว (Green Tourism) พ.ศ. 2560 – 2564. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2561). ทิศทางท่องเที่ยวไทยในปี 2562. สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2565, จากhttps://www.tatreviewmagazine.com/article/tourism-thailand-2562/
นุชนารถ รัตนสุวงศ์ชัย. (2554). กลยุทธ์การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. ใน วารสารมนุษยศาสตร์. 18(1): 31-50.
ผู้ให้สัมภาษณ์. คณะวัฒนธรรมสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. สัมภาษณ์เมื่อ 28 มกราคม 2565.
ผู้ให้สัมภาษณ์. Go Scooter Bangkok. สัมภาษณ์ เมื่อ 12 มกราคม 2565.
พศิน สุวรรณเดช. (2558). พฤติกรรมการเดินของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติในพื้นที่กรุงรัตนโกสินทร์. วิทยานิพนธ์ ผังเมืองมหาบัณฑิต การวางแผนภาคและเมือง. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพลิน พลอยพราว (2559). แนวทางการพัฒนากิจกรรมจักรยานท่องเที่ยวของกรุงเทพมหานครในพื้นที่กรุงรัตนโกสินทร์และพื้นที่เกี่ยวเนื่อง. วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภัทรวรรธน์ จีรพัฒน์ธนธร และคณะ. (2564, มกราคม - มิถุนายน). การมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชนของกลุ่มชาติพันธุ์บนพื้นที่สูง. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 22 (2): 83 - 95.
วรัญญู แก้วกัลยา และ จิรัสย์ ศิรศิริรัศม์. (2560, พฤษภาคม-สิงหาคม). แนวทางการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ในเกาะรัตนโกสินทร์ กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการ บัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 13 (2): 201-215
วิทวัส กรมณีโรจน์ และนราพงษ์ จรัสศรี. (2563). การสร้างสรรค์นาฏยศิลป์จากข้อถกเถียงเรื่องเพศ. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 21 (2): 83 – 93.
ศราวัสดี นวกัณห์วรกุล และ ดวงเงิน ซื่อภักดี. (2564, มกราคม-เมษายน). แนวทางการพัฒนาการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของเมืองเก่าสงขลาฝั่งบ่อยาง. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. 13 (1): 80 - 98.
ศุภากร สุรดินทร์กูร และ ศราวุธ แรมจันทร์. (2563, กรกฎาคม - ธันวาคม). การพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร
วิโรฒ. 22 (2): 72 – 84.
สกาวรัตน์ บุญวรรโณ, เกษตรชัย และหีม และ บัณฑิตา หลิมประดิษฐ์. (2563, มกราคม - เมษายน). การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในย่านเมืองเก่าตะกั่วป่า จังหวัดพังงา. วารสารราชภัฏเชียงใหม่. 21 (1): 1-14.
สถาบันวิจัยและพัฒนาพลังงานนครพิงค์. (2564). รถไฟฟ้า EV คืออะไร. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สืบค้นเมื่อวันที่ 14 มีนาคม 2565, จาก https://erdi.cmu.ac.th/?p=2956
สหประชาชาติ ประเทศไทย. (2558). พลังงานสะอาดที่ทุกคนเข้าถึงได้. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2565, จาก https://www.un.or.th/globalgoals/th/global-goals/affordable-and-clean-energy/.
องค์การบริหารพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน) (2558). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเพื่อสร้างชุมชนแห่งความสุข. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2565, จาก https://www.dasta.or.th/th#
Chang, J. (2020). The Best Micromobility Personal Electric Vehicle. EUC Guide. Retrieved May 1, 2022, from https://eucguide.com/the-best-micromobility-personal-electric-vehicle/
Cohen, S. A., & Hopkins, D. (2019). Autonomous vehicles and the future of urban tourism. Annals of Tourism Research, 74, 33-42.
Neger, C., et al. (2021). Carbon intensity of tourism in Austria: Estimates and policy implications. Journal of Outdoor Recreation and Tourism, 33(100331), 1-8.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Prideaux, B., & Carson, D. (2011). Drive tourism trends and emerging markets. New York, NY: Routledge.
United Nations World Tourism Organization. (2013). Global code of ethics for tourism. Madrid, Spain: United Nation World Tourism Organization
Williams, P. W., & Soutar, G. N. (2009). Value, satisfaction, and behavioral intentions in an adventure tourism context. Annals of Tourism Research, 36: 413-438.
World Health Organization. (2018). Ambient (outdoor) air pollution. Retrieved March 16, 2022, from https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/ambient-(outdoor)-air-quality-and-health/
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Institute of Culture and Arts Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
