ศิลปะแห่งการประชดประชันเสียดสีสังคม
DOI:
https://doi.org/10.69598/sbjfa163578คำสำคัญ:
การประชดประชันสังคม, การเสียดสีสังคม, ความเหลื่อมล้ำบทคัดย่อ
จากการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบแนวคิด วิธีการสร้างสรรค์ผลงานของศิลปินที่แสดงออกถึงสภาพสังคมแต่ละยุคสมัย อันเกิดจากผู้คนขาดศีลธรรมในใจ ซึ่งเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้สังคมเสื่อมถอยลงทุกวัน ท่ามกลางสังคมที่เต็มไปด้วยความเลวร้ายในด้านต่างๆ เช่น สังคมที่บีบคั้นการดำรงชีวิตของมนุษย์ให้มีความละโมบ ไม่รู้จักพอเพียง พอดี สร้างนิสัยการเอารัดเอาเปรียบระหว่างชนชั้น ความไม่เท่าเทียม และไม่เป็นธรรมของสังคม ที่ผู้คนต่างคิดว่าตนเองอยู่เหนือคนอื่น หวังแย่งชิงเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ จนเกิดการทุจริตคอรัปชั่นในภาครัฐและเอกชน โดยมีแนวทางในการศึกษาและวิเคราะห์มาจาก ข้อมูลจากตำรา หนังสือ เอกสาร และการเก็บข้อมูลภาคสนาม ข้อมูลทางสถิติเกี่ยวกับสภาพปัญหาสังคมทั่วไป เช่น ข้อมูลปัญหาอาชญากรรม ปัญหาทุจริตคอร์รัปชั่น ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางสังคม และผลจากเครื่องมือของผู้วิจัยที่ได้ทำการเก็บรวบรวมสถิติไว้ นอกจากผู้วิจัยได้ศึกษาข้อมูลทางศิลปะจากศิลปินกลุ่มดาดา (Dadaism) และศิลปินร่วมสมัย (Contemporary Art) ศิลปะแนวความคิด (Conceptual Art) ภาพเขียน (Painting) ศิลปะการจัดวาง (Installation Art) วิดีโออาร์ต (video Art) และหลักทฤษฎีของนักปรัชญาเช่น ทฤษฎีประสบการณ์นิยม ทฤษฎีพฤติกรรมนิยม และทฤษฎีจิตวิเคราะห์ จากการศึกษาพบว่า ศิลปะที่ได้รับอิทธิพลจากสภาพความเป็นจริงของสังคม ที่ศิลปินได้สัมผัสด้วยตัวเอง ซึ่งศิลปินได้นำเอาความรู้สึกเหล่านั้นมานำเสนอ และถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก โดยผ่านผลงานศิลปะในรูปแบบต่างๆ และสอดแทรกเนื้อหาแนวความคิด ที่สะท้อนให้เห็นถึงสภาพ หรือเหตุความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในสังคม และปลูกจิตสำนึกเพื่อกระตุ้นเตือนให้ผู้คนได้ตระหนักถึงคุณค่าของคุณธรรมความดีงาม ความถูกต้อง ซึ่งเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ และมีความจำเป็นต่อสังคม
Downloads
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความนี้อยู่ภายใต้สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอนส์ CC BY 4.0
ทัศนะและข้อคิดเห็นในบทความเป็นของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นพ้อง และไม่รับผิดชอบต่อข้อคิดเห็นเหล่านั้น




