กิจกรรมของยังแฮปปี้และการมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุที่เสริมสร้าง พฤฒพลังของผู้สูงอายุ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษากิจกรรมที่ยังแฮปปี้จัดให้แก่ผู้สูงอายุที่เป็นสมาชิก 2) ศึกษาการมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุที่เป็นสมาชิกของยังแฮปปี้ที่ส่งผลต่อการเสริมสร้างพฤฒพลังของผู้สูงอายุ โดยการศึกษาด้วยวิธีวิจัยเชิงคุณภาพซึ่งศึกษาจากเอกสาร การสังเกตแบบมีส่วนร่วม และการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 15 ท่าน แบ่งออกเป็น กลุ่มผู้ก่อตั้งของยังแฮปปี้ จำนวน 2 ท่าน กลุ่มทีมงานของยังแฮปปี้ จำนวน 3 ท่าน และกลุ่มผู้สูงอายุที่เป็นสมาชิกของยังแฮปปี้ จำนวน 10 ท่าน โดยมีผลการวิจัยดังนี้
- กิจกรรมที่ทางยังแฮปปี้ได้จัดขึ้นแก่ผู้สูงอายุแบ่งกิจกรรมได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่ 1) กิจกรรมทางช่องทางออฟไลน์หรืออีเว้นท์ประกอบด้วย 6 ด้าน ได้แก่ Happy Trip, Happy Job, Happy Health, Happy Value, Happy Time และHappy Tech และ 2) กิจกรรมทางช่องทางออนไลน์หรือการทำ Content ที่มีชื่อว่า “นานาสาระ”ประกอบด้วย 6 หมวดหมู่ ได้แก่ ยังทันสมัย, ยังยิ้มได้, ยังรักอยู่, ยังสุขใจ, ยังแข็งแรง และ ยังมีไฟ
- ผู้สูงอายุที่เป็นสมาชิกของยังแฮปปี้มีส่วนร่วมใน 3 ระดับ ซึ่งส่วนใหญ่มีส่วนร่วมเป็นผู้รับข้อมูลข่าวสารและเป็นผู้ส่งหรือผู้ผลิตข้อมูลข่าวสาร กล่าวคือ ผู้สูงอายุที่อยู่ในระดับเป็นผู้รับข้อมูลข่าวสาร ได้แก่ การเข้าร่วมกิจกรรมอีเว้นท์ การอ่านข้อมูลข่าวสารในนานาสาระและการตรวจสอบตารางเวลากิจกรรมผ่านทางช่องทางออนไลน์ของยังแฮปปี้ ผู้สูงอายุที่อยู่ในระดับเป็นผู้ส่งหรือผู้ผลิตข้อมูลข่าวสาร ได้แก่ การเสนอประเด็นที่ตนสนใจและแลกเปลี่ยนแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับกิจกรรมของยังแฮปปี้ มีการบอกต่อเพื่อนเกี่ยวกับกิจกรรมที่ยังแฮปปี้ได้จัดขึ้น อีกทั้งมีการนำความรู้ไปถ่ายทอดแก่บุคคลอื่น และสามารถผลิตสื่อแบ่งปันให้กับเพื่อนสมาชิก
ภายในกลุ่ม ในขณะที่มีผู้สูงอายุบางส่วนที่มีส่วนร่วมเป็นผู้วางแผนและกำหนดนโยบายของยังแฮปปี้ซึ่งถือเป็นระดับการมีส่วนร่วมที่สูงที่สุดของการสื่อสารแบบมีส่วนร่วม ได้แก่ การเข้ามามีบทบาทในการวางแผนจัดหากิจกรรมใหม่มาเสนอให้แก่ผู้ก่อตั้ง การบริหารจัดการกิจกรรม การเป็นผู้ประสานงานกิจกรรมระหว่างทีมงานและเพื่อนสมาชิก นอกจากนี้ยังรวมถึงการได้เป็นส่วนหนึ่งในทีมงานของยังแฮปปี้
Article Details
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ
ข้อความและความเห็นในวารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน มิใช่ของคณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงสาธารณสุข, กรมอนามัย. (2559). บทบาทผู้สูงอายุต่อสังคม ครอบครัว ชุมชน. สืบจาก http://hp.anamai.moph.go.th/soongwai/statics/about/soongwai/topic006.php
กาญจนา แก้วเทพ. (2543). สื่อเพื่อชุมชน การประมวลองค์ความรู้. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุน สนับสนุนการวิจัย (สกว.).
จินตนา อาจสันเที๊ยะและพรนภา คำพราว. (2557). รูปแบบการดูแลสำหรับผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3). 123 – 127.
จุไรรัตน์ ทองคำชื่นวิวัฒน์และ ปัญญา ธีระวิทยเลิศ. (2557). กลยุทธการสื่อสารกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการส่งเสริมการเรียนรู้จากศูนย์การเรียนรู้ในเขตจตุจักร. วารสารจันทรเกษมสาร,20(38). 19 – 28.
ชนัญญา ปัญจพล. (2558). การเตรียมความพร้อมเข้าสู่วัยผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาสํานักงานปลัด กระทรวงสาธารณสุข (ส่วนกลาง) (วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
บัญชา หมั่นกิจการ. (2560). แบบจำลองเชิงโครงสร้างของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับเทคโนโลยีระบบชำระเงินแบบอิเล็กทรอนิกส์ภาครัฐ (e-payment)ของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
มนัสสินี บุญมีศรีสง่าและ มินตรา สดชื่น. (2560). รูปแบบการใช้สื่อโซเชียลมีเดียวของผู้สูงอายุในสังคมไทย กรณีศึกษาเขตกรุงเทพมหานคร.การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลครั้งที่ 9“ราชมงคลสร้างสรรค์กับนวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0”. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชมงคลรัตนโกสินทร์, (1598 - 1605).
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2559. กรุงเทพฯ: บริษัท พริ้นเทอรี่ จำกัด
เล็ก สมบัติ, ศศิพัฒน์ ยอดเพชร, ธนิกานต์ ศักดาพร. 2554. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่องภาวะสูงวัย อย่างมีคุณประโยชน์กับการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานมาตรฐานการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
วิทยาลัยการจัดการมหาวิทยาลัยมหิดล. (2561). การสื่อสารโดนใจ รุ่นวัยสีเงิน. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยการจัดการมหาวิทยาลัยมหิดล.
วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2558). โครงการศึกษาการเพิ่มประสิทธิภาพกองทุนกองทุนผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2542). แนวคิดด้านสวัสดิการสังคมสู่วัยสูงอายุที่มีคุณภาพ.การประชุมวิชาการแห่งชาติว่าด้วยผู้สูงอายุ “สู่วัยสูงอายุด้วยคุณภาพ”, (103 - 105). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สยามรัฐออนไลน์. (11 เมษายน 2561). สถิติบอกอะไร ผู้สูงวัยปัจจุบันและอนาคต. เข้าถึงจาก https://siamrath.co.th/n/34025
สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์และคณะ. (2552). รูปแบบการดูแลสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุในระยะยาวโดยชุมชน. วารสารระบบบริการปฐมภูมิและเวชศาสตร์ครอบครัว, 1(2). 22-31.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). ดัชนีพฤฒพลังผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพฯ: บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัลพับลิเคชั่น จํากัด.
สำนักสนับสนุนสุขภาวะเด็ก เยาวชน และครอบครัว (สำนัก 4) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2560). Seedtizen เมล็ดพันธุ์พลเมือง: รายงานสถานการณ์เด็ก เยาวชนและครอบครัว ประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: เปนไท พับลิชชิ่ง.
อุบลรัตน์ เพ็งสถิต. (2543). จิตวิทยาผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อุไร เดชพลกรัง. (2554). ทัศนะของนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ต่อการเป็นผู้สูงอายุที่มีศักยภาพ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
Brand Buffet. (28 สิงหาคม 2561). ธุรกิจเพื่อผู้สูงวัย บรรทัดฐานใหม่เมื่อทั้งโลกกำลังจะก้าวสู่ Aging Society พร้อมการปรับตัวจาก 8 กลุ่มธุรกิจในญี่ปุ่น. เข้าถึงจาก https://www.brandbuffet.in.th/2018/08/business-model-for-aging-target-in-japan/
Positioning. (6 กันยายน 2561). Do-Don’t คอนเทนต์แบบไหนโดนใจวัยเก๋า ลุงป้าห้ามใช้-จริงใจ-ใช้คำชิลล์-ของแถมต้องมี. เข้าถึงจาก https://positioningmag.com/1186578
Younghappy. (2562).เกี่ยวกับยังแฮปปี้. เข้าถึงจาก http://www.younghappy.org/th/hometh/
กาญจนา แก้วเทพ. (2543). สื่อเพื่อชุมชน การประมวลองค์ความรู้. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุน สนับสนุนการวิจัย (สกว.).
จินตนา อาจสันเที๊ยะและพรนภา คำพราว. (2557). รูปแบบการดูแลสำหรับผู้สูงอายุในชุมชน. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3). 123 – 127.
จุไรรัตน์ ทองคำชื่นวิวัฒน์และ ปัญญา ธีระวิทยเลิศ. (2557). กลยุทธการสื่อสารกับการมีส่วนร่วมของประชาชนในการส่งเสริมการเรียนรู้จากศูนย์การเรียนรู้ในเขตจตุจักร. วารสารจันทรเกษมสาร,20(38). 19 – 28.
ชนัญญา ปัญจพล. (2558). การเตรียมความพร้อมเข้าสู่วัยผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาสํานักงานปลัด กระทรวงสาธารณสุข (ส่วนกลาง) (วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต).มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
บัญชา หมั่นกิจการ. (2560). แบบจำลองเชิงโครงสร้างของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับเทคโนโลยีระบบชำระเงินแบบอิเล็กทรอนิกส์ภาครัฐ (e-payment)ของผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
มนัสสินี บุญมีศรีสง่าและ มินตรา สดชื่น. (2560). รูปแบบการใช้สื่อโซเชียลมีเดียวของผู้สูงอายุในสังคมไทย กรณีศึกษาเขตกรุงเทพมหานคร.การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลครั้งที่ 9“ราชมงคลสร้างสรรค์กับนวัตกรรมที่ยั่งยืนสู่ประเทศไทย 4.0”. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชมงคลรัตนโกสินทร์, (1598 - 1605).
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2559. กรุงเทพฯ: บริษัท พริ้นเทอรี่ จำกัด
เล็ก สมบัติ, ศศิพัฒน์ ยอดเพชร, ธนิกานต์ ศักดาพร. 2554. รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่องภาวะสูงวัย อย่างมีคุณประโยชน์กับการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานมาตรฐานการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
วิทยาลัยการจัดการมหาวิทยาลัยมหิดล. (2561). การสื่อสารโดนใจ รุ่นวัยสีเงิน. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยการจัดการมหาวิทยาลัยมหิดล.
วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2558). โครงการศึกษาการเพิ่มประสิทธิภาพกองทุนกองทุนผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2542). แนวคิดด้านสวัสดิการสังคมสู่วัยสูงอายุที่มีคุณภาพ.การประชุมวิชาการแห่งชาติว่าด้วยผู้สูงอายุ “สู่วัยสูงอายุด้วยคุณภาพ”, (103 - 105). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สยามรัฐออนไลน์. (11 เมษายน 2561). สถิติบอกอะไร ผู้สูงวัยปัจจุบันและอนาคต. เข้าถึงจาก https://siamrath.co.th/n/34025
สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์และคณะ. (2552). รูปแบบการดูแลสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุในระยะยาวโดยชุมชน. วารสารระบบบริการปฐมภูมิและเวชศาสตร์ครอบครัว, 1(2). 22-31.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). ดัชนีพฤฒพลังผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพฯ: บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัลพับลิเคชั่น จํากัด.
สำนักสนับสนุนสุขภาวะเด็ก เยาวชน และครอบครัว (สำนัก 4) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2560). Seedtizen เมล็ดพันธุ์พลเมือง: รายงานสถานการณ์เด็ก เยาวชนและครอบครัว ประจำปี 2560. กรุงเทพฯ: เปนไท พับลิชชิ่ง.
อุบลรัตน์ เพ็งสถิต. (2543). จิตวิทยาผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อุไร เดชพลกรัง. (2554). ทัศนะของนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ต่อการเป็นผู้สูงอายุที่มีศักยภาพ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
Brand Buffet. (28 สิงหาคม 2561). ธุรกิจเพื่อผู้สูงวัย บรรทัดฐานใหม่เมื่อทั้งโลกกำลังจะก้าวสู่ Aging Society พร้อมการปรับตัวจาก 8 กลุ่มธุรกิจในญี่ปุ่น. เข้าถึงจาก https://www.brandbuffet.in.th/2018/08/business-model-for-aging-target-in-japan/
Positioning. (6 กันยายน 2561). Do-Don’t คอนเทนต์แบบไหนโดนใจวัยเก๋า ลุงป้าห้ามใช้-จริงใจ-ใช้คำชิลล์-ของแถมต้องมี. เข้าถึงจาก https://positioningmag.com/1186578
Younghappy. (2562).เกี่ยวกับยังแฮปปี้. เข้าถึงจาก http://www.younghappy.org/th/hometh/