Human Resource Development in the Digital Age and its Impact on the Work Performance of Agencies Under the Office of the Judiciary
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to: 1) examine human resource development, digital technology skill development, and operational efficiency of agencies under the Office of the Judiciary; 2) investigate human resource development in the digital era that affects the operational efficiency of agencies under the Office of the Judiciary; and 3) study digital technology skill development that affects the operational efficiency of agencies under the Office of the Judiciary.
This study employed a quantitative research approach. Data were collected through questionnaires administered to a sample of personnel from agencies under the Office of the Judiciary. The data were analyzed using statistical methods including frequency, percentage, mean, standard deviation, and multiple regression analysis.
The results revealed that human resource development in terms of training, education, and development had a statistically significant effect on the operational efficiency of agencies under the Office of the Judiciary at the 0.01 level. In addition, digital technology skill development in the areas of use, understanding, creation, and access had a statistically significant effect on the operational efficiency of personnel under the Office of the Judiciary at the 0.01 level. These findings contribute to a better understanding of the factors affecting operational efficiency. Therefore, it is recommended that knowledge and skill development in various areas be promoted to further enhance operational efficiency.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำบทความทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ก่อนเท่านั้น
References
เจตนา สายศรี. (2565). อิทธิพลของสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการทำงานของ ข้าราชการและบุคลากรกรมการปกครองในจังหวัดสกลนคร. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ชินวรวัตร ถิรภทฺโท (จุลเจือ), โยธี จันตะนี, ชาญชัย เพียงแก้ว, และ ศุภกิจ ภักดีแสน. (2565). รูปแบบการ จัดการทุนมนุษย์: กรอบแนวคิดของ Leonard Nadler. วารสาร มจร. อุบลปริทรรศน์, 7(3), 503-516.
ณัฐฐศรัณฐ์ มังคละนาเคศวร. (2562). ปัจจัยและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การ สมรรถนะสูง กรณีศึกษา: การยางแห่งประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ทับทิมทอง กอบัวแก้ว. (ม.ป.ป.). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับเทคโนโลยีดิจิทัล. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา คณะครุศาสตร์. https://eledu.ssru.ac.th/
นันธิดา ปฎิวรณ์, ภาณุพงศ์ บุญรมย์, และ พงษ์ธร สิงห์พันธ์. (2564). รูปแบบการพัฒนาทักษะด้านเทคโนโลยีดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารสันติปริทรรศน์ มจร, 9(5), 1927-1939.
ประภัสสร พลาบดีวัฒน, อาภรณ์ ดีนาน, และ นุจรี ไชยมงคล. (2560). ปัญหาและความต้องการพัฒนาตนเองของบุคลากรคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 25(4), 21-31.
ปัทมาพร ท่อชู. (2559). การพัฒนาประสิทธิภาพการทำงาน (The Efficiency Development of Operation). วารสาร Industrial technology review, 22(282), 94-100.
ภานุมาศ หมอสินธ์, ณัฐวัชต์ บุญภาพ, สมาน กาบมาลา, สาธิต วงค์จันทร์ และ ณภัทร วิหคน้อย. (2563). การอบรมออนไลน์เพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 6(3) 347-357.
มาเรียม วันเดวา, และ นิตยา สินเธาว์. (2566) แนวทางการพัฒนาสมรรถนะในการปฏิบัติงานด้านศาลยุติธรรมดิจิทัล (Digital Court) ของบุคลากรศาลยุติธรรมสำนักอำนวยการประจำศาลจังหวัดในสังกัด สำนักศาลยุติธรรมประจำภาค 7. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 20(91), 99-110.
วัลลภ รัฐฉัตรานนท์. (2562) การหาขนาดตัวอย่างที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย: มายาคติในการใช้สูตรของ ทาโรยามาเน่ และเครทซี-มอร์แกน. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 8(1), 11-28.
วิลาวรรณ เส็งสาย. (2561). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยบางประการที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานในบริษัทผู้ผลิตเครื่องดื่มแห่งหนึ่งในพื้นที่จังหวัดนครปฐม. (วิทยานิพน์บริหาร ธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2564). ทักษะด้านดิจิทัลสำหรับข้าราชการและบุคลากรภาครัฐ (Digital Government). https://www2.ocsc.go.th
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2560). แนวทางการพัฒนาทักษะด้านดิจิทัลของข้าราชการและบุคลากรภาครัฐด้านดิจิทัล. https://www.ocsc.go.th
สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล (องค์การมหาชน) (สพร.). (2565). แผนพัฒนารัฐบาลดิจิทัลของประเทศไทย พ.ศ. 2566-2570. https://www.dga.or.th
สำนักงานศาลยุติธรรม. (2565). แผนพัฒนาดิจิทัลศาลยุติธรรม พ.ศ.2565 – 2568. https://esv-iprd.coj.go.th/E-Book/EbookCOJdigital6568/mobile/index.html
สุรพงษ์ อนันต์ธนสาร, และ สมใจ สืบเสาะ. (2566). การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีในการจัดการศึกษาของ สถานศึกษา สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวัด ประจวบคีรีขันธ์. วารสารวิชาการ การจัดการภาครัฐและเอกชน, 5(3), 261-275.
ศักดิ์คเรศ ประกอบผล. (2565). การบริหารจัดการสภาพแวดล้อมการเรียนรู้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อส่งเสริม การเรียนรู้ในวิถีความปกติใหม่. ครุศาสตร์สาร, 16(1), 53-66.
ศาลยุติธรรม สำนักเทคโนโลยีสารสนเทศ. (2564), สรุปแนวทางแก้ไขปัญหาการดำเนินงานของคณะทำงานบริหารจัดการระบเทคโนโลยีดิจิทัลของศาลยุติธรรมประจำจังหวัด ประจำไตรมาสที่ 3/2564. https://techno.coj.go.th/th/content/category/detail/id/1878/cid/11371/iid/263467
Wright, P. M., & McMahan, G. C. (1992). Theoretical perspectives for strategic human resource management. Journal of Management, 18(2), 295-320.
OECD. (2021). Developing skills for digital government. OECD Publishing. https://www.oecd.org/publications/developing-skills-for-digital-government-f4dab2e9-en.htm
