การพัฒนาองค์การ จริยธรรมในองค์การ มีผลต่อการรักษาบุคลากรที่มีศักยภาพ ให้ทำงานในองค์การในยุคระบบเศรษฐกิจประเทศไทย 4.0

Main Article Content

กรกช ทองมีรุ่งเรือง

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง การพัฒนาองค์การด้านจริยธรรมมีผลต่อการรักษาบุคลากรที่มีศักยภาพให้ทำงานในองค์การในยุคระบบเศรษฐกิจประเทศไทย 4.0 มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยการพัฒนาองค์การที่มีผลต่อการตัดสินใจของบุคลากรที่มีศักยภาพให้ทำงานในองค์การในยุคระบบเศรษฐกิจประเทศไทย 4.0 (2) ศึกษาจริยธรรมในองค์การที่มีผลต่อการตัดสินใจของบุคลากรที่มีศักยภาพให้ทำงานในองค์การในยุคระบบเศรษฐกิจประเทศไทย 4.0 (3) ศึกษาความสัมพันธ์ด้านจริยธรรมในองค์การต่อการพัฒนาองค์การมีผลต่อการรักษาบุคลากรที่มีศักยภาพให้ทำงานในองค์การในยุคระบบเศรษฐกิจประเทศไทย 4.0 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ คือ พนักงานที่ทำงานในภาครัฐและภาคเอกชน ที่กำลังศึกษาต่อในระดับปริญญาโทและปริญญาเอก ณ มหาวิทยาลัยรามคำแหง หัวหมาก และมหาวิทยาลัยรามคำแหง วิทยาเขตบางนา โดยกำหนดการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีของ Taro Yamane ได้ประชากรกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 คน ผลการวิจัย พบว่า ค่าเฉลี่ยระดับการตัดสินใจต่อการพัฒนาองค์การอยู่ในระดับมาก และมีค่าเฉลี่ยระดับการตัดสินใจต่อจริยธรรมในการพัฒนาองค์การในระดับมากเช่นกัน จริยธรรมในองค์การมีความสัมพันธ์ต่อการพัฒนาองค์การมากถึงมากที่สุด ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ สถานภาพ การศึกษา ตำแหน่งงาน และ เงินเดือน มีความสัมพันธ์ไม่แตกต่างกันต่อการพัฒนาองค์การ (ค่านัยสำคัญมากกว่า 0.05) แต่ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ ผลประเมินการทำงาน มีความสัมพันธ์แตกต่างกัน (ค่านัยสำคัญน้อยกว่า 0.05) ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ อายุ สถานภาพ การศึกษา ตำแหน่งงาน และเงินเดือน มีความสัมพันธ์ไม่แตกต่างกันต่อจริยธรรมในการพัฒนาองค์การ (ค่านัยสำคัญมากกว่า 0.05) แต่ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ ผลประเมินการทำงาน มีความสัมพันธ์แตกต่างกัน (ค่านัยสำคัญน้อยกว่า 0.05)

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงอุตสาหกรรม. (2559). ยุทธศาสตร์การพัฒนาอุตสาหกรรมไทย 4.0 ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579). กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

ณฐกร ลิ่มสุวรรณโรจน์. (2556). เส้นทางการพัฒนาองค์กรแห่งนวัตกรรมอย่างยั่งยืน กรณีศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

ณัฎฐนันท์ ทรัพย์อินทร์. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างจริยธรรมในองค์กรและความผูกพันต่อองค์กรของพนักงานในกระทรวงอุตสาหกรรม เขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.

ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์. (2559). ความคิดสร้างสรรค์. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยบูรพา, 27(1), 1-14.

มัลลิกา ธรรมจริยาวัฒน์ และศาวิตรี ธนกิจเจริญพัฒน์. (2560). การพัฒนาองค์การด้วยจริยธรรมเพื่อสร้างทุนมนุษย์ที่มีคุณภาพ ความคิดสร้างสรรค์เชิงบวก ในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจและสังคมเพื่อพัฒนาประเทศตามนโยบายประเทศไทย 4.0. ในการประชุมวิชาการระดับชาติ ด้านบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ครั้งที่ 1.