การนำปัจจัยเกี่ยวกับตัวผู้ถูกกระทำที่มีความอ่อนแอในทางชีวภาพและไม่สามารถพึ่งพาตนเองได้กำหนดเป็นเหตุเพิ่มโทษความผิดฐานทำร้ายร่างกายผู้อื่นตามประมวล กฎหมายอาญาไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาและวิเคราะห์ปัญหาเกี่ยวกับปัจจัยในการกำหนดเหตุเพิ่มโทษเกี่ยวกับตัวถูกกระทำตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 296 ประกอบมาตรา 289 2) เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบบทฉกรรจ์ ในความผิดฐานทำร้ายร่างกายที่นำปัจจัยเกี่ยวกับตัวผู้ถูกกระทำมากำหนดเป็นเหตุเพิ่มโทษตามกฎหมายของประเทศไทยและต่างประเทศและ 3)เพื่อศึกษาหาแนวทางในการปรับปรุงบทบัญญัติประมวลกฎหมายอาญาโดยกำหนดเหตุเพิ่มโทษความผิดฐานทำร้ายร่างกายโดยคำนึงถึงตัวผู้ถูกกระทำที่มีความอ่อนแอในทางชีวภาพ
ผลการศึกษาพบว่า ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 296 ประกอบมาตรา 289 ของประเทศไทยซึ่งเป็นบทฉกรรจ์ของความผิดฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้นำปัจจัยเกี่ยวกับตัวผู้ถูกกระทำที่มีความอ่อนแอทางชีวภาพมาเป็นเงื่อนไขในการกำหนดเป็นเหตุเพิ่มโทษแต่อย่างใด แต่เมื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบกับประมวลกฎหมายอาญาของต่างประเทศ ได้แก่ ประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศสาธารณรัฐฝรั่งเศส ประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ประเทศเนเธอร์แลนด์ และประเทศเวียดนาม พบว่าให้ความคุ้มครองเป็นพิเศษกรณีผู้ถูกกระทำมีความอ่อนแอทางชีวภาพและนำมาเป็นปัจจัยในการกำหนดเป็นเหตุเพิ่มโทษของความผิดฐานทำร้ายร่างกาย ผู้วิจัยจึงมีความเห็นว่า ควรแก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติประมวลกฎหมายอาญาความผิดฐานทำร้ายร่างกาย โดยนำปัจจัยเกี่ยวกับตัวผู้ถูกกระทำที่มีความอ่อนแอในทางชีวภาพเป็นบทฉกรรจ์ ตลอดจน กำหนดระวางโทษให้หนักขึ้น อันจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการข่มขู่ยับยั้ง อันเป็นหลักสำคัญของการลงโทษให้เกิดประสิทธิภาพในการป้องกันและควบคุมอาชญากรรม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Bentham, J. (1907). An introduction to the principle of moral and legislation. Clarendon Press.
Black, H. C. (1990). Black’s law dictionary (6th ed.). St. Paul, MN: West.
Bohlander, M. (2010). Juris GmbH. https://adsdatabase.ohchr.org/IssueLibrary/GERMANY_Criminal%20Code.pdf
Boonchelemwipas, S. (1999). History of Thai law. Winyuchon. (in Thai)
Chanthom, K. (2010). Criminal law, Rattanakosin Era 127. Chulalongkorn University Press. (in Thai)
Chutinun, A. (2013). Explanation of the criminal law on offenses (5th ed.). Dhurakij Pundit University Press. (in Thai)
Chutinun, A. (2019). Legal methods in interpreting criminal law of Thailand. Suthiparitat Journal, 33(107), 6. (in Thai)
Chutinun, A. (2023). Criminology and penology (5th ed.). Winyuchon. (in Thai)
Criminal Code of the Kingdom of Netherlands. https://antislaverylaw.ac.uk/wp-content/uploads/2019/08/Netherlands-Criminal-Code.pdf
Department of Rights and Liberties Protection, Ministry of Justice. (2015). National Human Rights Plan No. 3 (2014–2018). Thai Farmers' Assembly Printing House. (in Thai)
Equal Rights Trust. (2005). French penal code. https://www.equalrightstrust.org/ertdocumentbank/french_penal_code_33.pdf
JUSTIA. (2002). California code – Penal code, section 243.25. https://law.justia.com/codes/california/code-pen/part-1/title-8/chapter-9/section-243-25/
Langkat, R. (1963). The Three Seals Law (Vol. 3, 1st printing). Teachers Council Printing House. (in Thai)
Likhitwatthanakun, S. (2003). Notes of Mr. Georges Padoux regarding the drafting of the Penal Code in 1884. Winyuchon. (in Thai)
Na Nakhon, K. (2010). Basic knowledge of criminal law. Winyuchon. (in Thai)
Na Nakhon, K. (2016). Criminal law: Offenses (11th ed.). Winyuchon. (in Thai)
Na Nakorn, K. (2017). General criminal law (6th ed.). Winyuchon. (in Thai)
Na Nakhon, P. (1978). Mangrai Sastra or King Mangrai’s law. Department of History, Srinakharinwirot University, Prasarnmit. (in Thai)
Omoregie, J. (2015). Freewill: The degree of freedom within. AuthorHouse UK.
Packer, H. L. (1968). The limits of the criminal sanction. Stanford University Press.
Satchawanich, S. (1971). Explanation of the criminal law regarding crimes against life and body. Saengsuthikan Printing House. (in Thai)
Schafer, S. (1967). The victim and his criminal “Victimology”. Northeastern University, submitted to The President’s Commission on Law Enforcement and Administration of Justice.
Schonrock, J., & Texas Finlaw.com’s Team. (2023). Texas penal code section 22.04. https://codes.findlaw.com/tx/penal-code/penal-sect-22-04.html
Silpakorn Department. (1978). The Three Seals Law. Fine Arts Department. (in Thai)
Srisanit, P. (2016). High criminal law. Winyuchon. (in Thai)
Thammasat University and Politics. (1986). The laws of King Rama I, Chula Sakarat 1166 (Vol. 2). Ruean Kaew Printing House. (in Thai)
Tingsaphat, C. (1989). Criminal law: Part 2, Section 2 and Part 3 (3rd ed.). Legal Education Institute of the Council of the Lawyers. (in Thai)
University of Cambridge. (2005). Criminal code of the French Republic. http://www.legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/30
Vietnam Penal Code. (2022). Vietnam penal code 2022. https://www3.ago.go.th/center/wp-content/uploads/2022/06/PENAL-CODE.pdf
Wajanasawat, K. (2003). Questions and answers on the criminal code (3rd ed.). Chiraratchakan. (in Thai)
