การศึกษาพัฒนาการและการผลิตซ้ำของ “ความเกลียดชัง” ในสังคมไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาที่มา พัฒนาการ และการผลิตซ้ำของความเกลียดชังในรูปแบบต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมไทยในบริบททางสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปในแต่ละยุคสมัย และ 2) ศึกษาหาแนวทางแก้ไขและวิธีการรับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้นจากความเกลียดชังที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในปัจจุบัน การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงประวัติศาสตร์ ซึ่งผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้การวิจัยเอกสาร และใช้ระเบียบวิธีทางประวัติศาสตร์เพื่อตรวจสอบความน่าเชื่อถือของข้อมูล ในงานวิจัยนี้ศึกษาความเกลียดชัง 3 ด้าน คือ 1) ด้านอุดมการณ์ทางการเมือง 2) ด้านชาติพันธุ์และเชื้อชาติ และ 3) ด้านเพศภาวะและเพศวิถี ผลจากการวิจัยพบว่า ความแตกต่างระหว่างอุดมการณ์ทางการเมือง ทำให้เกิดความขัดแย้งและความรุนแรงขึ้นหลายเหตุการณ์ในสังคมไทย มโนทัศน์ “ความเป็นไทย” ทำให้เกิดอคติเรื่องชาติพันธุ์ ส่วนความเชื่อในเรื่องเพศชายและหญิง ทำให้เกิดอคติต่อกลุ่มที่มีเพศวิถีที่แตกต่างออกไป เช่น กลุ่มเกย์ เป็นต้น ทั้งนี้การผลิตซ้ำความเกลียดชังขึ้นใหม่กลายเป็นกลไกที่สำคัญที่ทำให้ความเกลียดชังยังคงอยู่ในสังคม อุปสรรคสำคัญในการแก้ไขปัญหาความเกลียดชังในสังคมไทย คือ การขาดความรู้และข้อมูล และการยึดติดในความคิดของตนเอง สำหรับแนวทางแก้ไขปัญหาดังกล่าวที่สำคัญที่สุด คือ การสร้างความปรองดองสมานฉันท์ และการปลูกฝังความคิดประชาธิปไตยเรื่องความเสมอภาคเท่าเทียมกันในฐานะความเป็นมนุษย์ที่ไม่ถูกลดทอนศักดิ์ศรี ดูหมิ่นเหยียดหยาม หรือถูกแบ่งชนชั้นว่าต่ำกว่า